Στην αρχή, οι πρώτοι Καστελοριζιοί μετανάστες στην Αμερική δημιούργησαν επιτροπές για να βοηθήσουν το νησί τους. Αργότερα το 1925, με πρωτοβουλία του Νικολάου Καραπεζούνη, συνήλθαν οι Καστελοριζιοί της Νέας Υόρκης: Νικόλαος Καραπεζούνης, Ανδρέας Κ. Μιχαλάκης, Κωνσταντίνος Σ. Πασσαρής, Κίμων Κ. Μιχαλάκης, Σωτήρης Ιακ. Σωτηράκης, Νικόλαος Μαλαξός, Κώστας Ν. Κυπραίος, Αντώνης Χρήστου, Κωνσταντίνος Σ. Γαβριήλ, Κυριάκος Σ. Πασσαρής, Αθανάσιος Τσακούνης, Ιωάννης Νικολάου, Πέτρος Σ. Μερζάνης, Μιχάλης Α. Σάββας, Γεώργιος Τσαρλατάνος, Αντώνης Δ. Κυπραίος, Νικόλαος Ι. Σωτηράκης, Γεώργιος Ι. Σωτηράκης και Αντώνιος Πάππας και ίδρυσαν την «Καστελοριζιακή Αδελφότητα» με πρόεδρο τον Ανδρέα Κ. Μιχαλάκη.
Σκοπός της Αδελφότητας ήταν η τόνωση και διατήρηση του αισθήματος της αλληλεγγύης μεταξύ των μελών και η βοήθεια προς το Καστελόριζο που καταπιεζόταν από την τότε Φασιστική Ιταλία. Το 1926, που το Καστελόριζο πλήγηκε από φοβερό σεισμό, η Αδελφότητα βοήθησε με χρήματα, τρόφιμα και ρουχισμό τους σεισμοπαθείς. Η κινητοποίηση των Δωδεκανησίων της Αμερικής για την απελευθέρωση και ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στη Μητέρα Ελλάδα, βρήκε την Αδελφότητα στο πλευρό της Δωδεκανησιακής Νεολαίας και του Εθνικού Δωδεκανησιακού Συμβουλίου. Μετά τον πόλεμο συνέβαλε στην ίδρυση της Δωδεκανησιακής Ομοσπονδίας, και έκτοτε συμμετέχει στο έργο και στις εκδηλώσεις της και στους εθνικούς αγώνες της Ομογένειας.
Πρόεδροι της Αδελφότητας διετέλεσαν: Ανδρέας Μιχαλάκης, Νικόλαος Μαλαξός, Κίμων Μιχαλάκης, Πέτρος Μερζάνης, Μιχαήλ Σάββας, Απόστολος Καΐλης, Κυριάκος Πασσαρής και Ευαγγελία Γκρους. Το 1934 η σύνθεση του Δ.Σ. είχε ως εξής: πρόεδρος Ανδρέας Μιχαλάκης, αντιπρόεδρος Αθανάσιος Τσακούνης, γραμματεύς Μόσχος Παρασκευάς, ταμίας Νικόλαος Καραμπούνης, σύμβουλοι: Σωτήριος Σωτηράκης, Γεώργιος Σωτηράκης, Χρήστος Χρήστου, Εμμανουήλ Καΐλης, Αντώνιος Κυπραίος, Κωνσταντίνος Πασσαρής και Αντώνιος Πάππας.
Στις 22 Μαρτίου 1934 ο Σύλλογος έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στο Μουσολίνι για τους εκβιασμούς που υφίσταντο οι κάτοικοι του Καστελορίζου την οποία υπέγραψαν: Γ. Βέρβερης, Δ. Βέρβερης, Κ. Γερόλυμος, Ν. Γερονικόλας, Ιω. Ζέρβας, Ν. Κ. Ζερβός, Ηλίας Καλετζής, Στ. Καλαφάτης, Νικ. Καραζεπούνης, Αν. Κομνηνό, Ιων. Κομνηνός, Ιακ. Κουτσούκος, Μ. Κυπραίος, Αντ. Κυπραίου, Χρ. Λεκιντζής, Π. Λοΐζος, Ευτ. Μαγγιαγής, Ν. Κ. Μαλαξός, Κ. Μανδάλης, Π. Ν. Μαστροπαναγιώτης, Α. Κ. Μιχαλάκης, Κ. Μιχαλάκης, Κίμων Μιχαλάκης, Βασ. Νικόγλου, Ιων. Νικολάου, Κ. Νικολάου, Αντ. Πανηγύρης, Χρ. Παπαστάτικος, Κ. Πασσαρής, Αγ. Πιτσικάλης, Απ. Πετρουμάνος, Σ. Σαξάς, Ν. Σωτηράκης, Σωτ. Σωτηράκης, Αθ. Τσακούνης, Δ. Χαϊτάς, Π. Χαϊτάς, Αντ. Χρήστου, Βασ. Χρήστου, Ευαγγ. Χρήστου, Παν. Χρήστου, Χρ. Χρήστου και άλλοι Καστελοριζιοί.
Κατά το διάστημα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Αδελφότητα βοήθησε οικονομικά, με τρόφιμα και ρουχισμό, τους πρόσφυγες, που λόγω των πολεμικών επιχειρήσεων και των καταστροφών που υπέστη το Καστελόριζο εγκατέλειψαν το νησί και κατάφυγαν στην Κύπρο και στην Παλαιστίνη. Αλλά και μετά την επιστροφή τους και το ναυάγιο του Empire Patrol, η Αδελφότητα έστειλε στους εναπομείναντες κατοίκους του νησιού χρήματα, τρόφιμα και ρουχισμό. Ο Σύλλογος, και μετά την απελευθέρωση, συνέχισε να βοηθά το καταστραμμένο τους νησί, όπως με χρηματική βοήθεια για την αποπεράτωση του Ξενοδοχείου.
Το 1940 ιδρύθηκε στο Pittsburgh PA ο Καστελοριζιακός σύλλογος «Άγιος Κωνσταντίνος και Ελένη», και ακολούθησε η εκλογή του ΔΣ: πρόεδρος Δημήτριος Παπαδημητρίου, αντιπρόεδρος Εμμανουήλ Χαλκίτης, γραμματέας Ιωάννης Ηλ. Ζαμπέλας, ταμίας Μιχαήλ Μαστροπαναγιώτης, σύμβουλοι Ιωάννης Π. Νίτης, Νικόλαος Γ. Μανωλιός, Παναγιώτης Σταμπολής, Γεώργιος Β. Μαλαξός και Φίλιππας Πατραγάς. Το 1943, ο Σύλλογος πήρε μέρος στο Πανδωδεκανησιακό Συνέδριο της Νέας Υόρκης που συγκάλεσε το Εθνικό Δωδεκανησιακό Συμβούλιο και συμμετείχε σ’ όλες τις προσπάθειες των Δωδεκανησίων της Αμερικής στην απελευθέρωση της Δωδεκανήσου και στην ένωση των νησιών με την Ελλάδα.
Dodecanese societies in America – 8th Kastelorizo
By Manolis Cassotis
At the beginning, the first Kastelorizian immigrants to America created committees to help their island. Later in 1925, on the initiative of Nicholas Karapezounis, the Kastelorizians of New York met: Nicholas Karapezunis, Andreas K. Michalakis, Konstantine S. Passaris, Kimon K. Michalakis, Sotiris Jacob Sotirakis, Nicholas Malaxos, Kostas N. Kypraios, Anthony Christou, Konstantine S. Gabriel, Kyriakos S. Passaris, Athanasius Tsakounis, Johns Nikolas, Peter S. Merzanis, Michael A. Savvas, George Charlatanos, Anthony D. Kypraios, Nicholas J. Sotirakis, George J. Sotirakis and Anthony Pappas and founded the “Kastelorizian Brotherhood” with Andreas K. Michalakis as president.
The purpose of the Brotherhood was to stimulate and maintain the feeling of solidarity among its members and to help Kastelorizo which was oppressed by Fascist Italy at the time. In 1926, when Kastelorizo was hit by a terrible earthquake, the Brotherhood helped the earthquake victims with money, food and clothing. The mobilization of the Dodecanese of America for the liberation and integration of the Dodecanese into Mother Greece, found the Brotherhood on the side of the Dodecanese Youth and the National Dodecanese Council. After the war it contributed to the establishment of the Dodecanese Federation, and ever since participates in its work and events and in the national objectives of the Greek American Community.
The Brotherhood’s presidents were Andreas Michalakis, Nicholas Malaxos, Kimon Michalakis, Peter Merzanis, Michael Savvas, Apostolos Kailis, Kyriakos Passaris and Evangelia Gruz. In 1934 the composition of the Board of Directors was as follows: President Andreas Michalakis, vice-president Athanasios Tsakounis, secretary Moschos Paraskevas, treasurer Nicholas Karapounis, members: Sotirios Sotirakis, George Sotirakis, Christos Christou, Emmanuel Kailis, Anthony Kypraios, Konstantine Passaris and Anthony Pappas.
On March 22, 1934, the Association sent a letter of protest to Mussolini for the extortion suffered by the residents of Kastelorizo, signed by: G. Berveris, D. Berveris, K. Gerolimos, N. Geronikolas, J. Zervas, N. K. Zervos, Elias Kaletzis, St. Kalafatis, Nick Karazepounis, Anthony Komninos, J. Komninos, Jacob Koutsoukos, M. Kypraios, Ant. Kypraios, Christ Lekintzis, P. Loizos, Eut. Magiagis, N. K. Malaxos, K. Mandalis, P. N. Mastropanagiotis, A. K. Michalakis, K. Michalakis, Kimon Michalakis, Vas. Nikoglou, John Nicholas, K. Nicholas, Ant. Panigiris, Chr. Papastatikos, K. Passaris, Ag. Pitsikalis, Ap. Petroumanos, S. Saxas, N. Sotirakis, Sot. Sotirakis, Ath. Tsakounis, D. Chaitas, P. Chaitas, Ant. Christou, Vas. Christou, Evagelos Christou, Panagiotis Christou, Christos Christou and other Kastelorizians.
During WWII, the Brotherhood helped financially, with food and clothing, the refugees who, due to the war operations and the disasters suffered by Kastelorizo, left the island and took refuge in Cyprus and Palestine. But even after their return and the wreck of the Empire Patrol, the Brotherhood sent to the remaining inhabitants of the island money, food and clothing. The Brotherhood, even after the liberation, continued to help their devastated island, such as with financial assistance for the completion of the Hotel.
In 1940, the Kastelorizian association “Saint Konstantine and Helen” was founded in Pittsburgh PA, and the election of the Board of Directors followed: president Dimitrius Papadimitriou, vice-president Emmanuel Chalkitis, secretary John Elias Zambelas, treasurer Michael Mastropanagiotis, members John P. Nitis, Nicholas G. Manolios, Panagiotis Stambolis, George V. Malaxos and Philippas Patragas. In 1943, the Association took part in the New York Pan-Dodecanese Congress convened by the National Dodecanese Council and participated in all the efforts of the Dodecanese of America in the liberation of the Dodecanese and the union of the islands with Greece.
