Η Αριάδνη Ζηκοπούλου, το γένος Παπαγιαννούλη, (Ariadni Zikopoulos) το Σάββατο, 22 Δεκεμβρίου 2018, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 97 ετών έχοντας στο πλευρό της την οικογένειά της.
Η σορός της το απόγευμα της Κυριακής, 23 Δεκεμβρίου 2018, από τις 7.00 – 9.00 μ.μ. θα εκτεθεί για προσκύνημα στο Γραφείο Τελετών «Antonopoulos Funeral Home», στη διεύθυνση 38-08 Ditmars Blvd., Astoria, N. Y. 11105.
Η νεκρώσιμη Ακολουθία θα ψαλεί το πρωί της Δευτέρας, 24 Δεκεμβρίου 2018 και ώρα 11.00 π.μ. στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Δημητρίου Αστόριας στη διεύθυνση 30-11 30th Drive, Astoria, N. Y. 11105.
Αμέσως μετά θα λάβει χώρα ο ενταφιασμός της στο κοιμητήριο «St. Michael’s Cemetery» στη διεύθυνση 72-02 Astoria Blvd., East Elmhurst, N. Y., 11370.
Ο θάνατός της καταλυπεί τα παιδιά της Χρυσούλα Ζηκοπούλου, Μαριάνθη Ζηκοπούλου, Αριστοτέλη και Ελένη Ζηκοπούλου, τα εγγόνια Ελένη και Άγγελο Κουρελά, Μίνος, Μαριάννα και Ανδρέα, τα δισέγγονα Αντωνία, Δημήτρη και Μαρία, τα ανίψια Μερόπη Ταρνάρη, Κλεοπάτρα και Χρήστο Μάντζιο και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Ελλάδα.
Η Αριάδνη γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1921 στην Πουρνιά Κονίτσης. Οι αείμνηστοι γονείς της Χρήστος Παπαγιαννούλης και Γιαννούλα, το γένος Κωστάκη έφεραν στον κόσμο δύο παιδιά τον αείμνηστο Δημήτρη και την Αριάδνη και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Το 1945 παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς της, Αχιλλέα Ζηκόπουλο με τον οποίο έφεραν στον κόσμο τρία παιδιά, τη Χρυσούλα, τη Μαριάνθη και τον Αριστοτέλη και επένδυσαν όσο ελάχιστοι στην παιδεία τους. Η Αριάδνη και ο Αχιλλέας ήταν υπόδειγμα ζευγαριού και μόνο ο θάνατος κατάφερε να τους χωρίσει το 2009.
Το 1961 μετακόμισαν στην Κόνιτσα αφ ενός μεν διότι ο Αχιλλέας εργαζόταν ως φούρναρης στον Ελληνικό Στρατό, αφ ετέρου δε να πάνε σε καλύτερο σχολείο τα παιδιά τους..
Το 1966 αποφάσισαν να έρθουν για μια καλύτερη τύχη στην Αμερική και εγκαταστάθηκαν στην ελληνοκρατούμενη Αστόρια. Ο Αχιλλέας τα πρώτα χρόνια εργάστηκε στα εστιατόρια και με την πάροδο του χρόνου αγόρασε ένα καρότσι με το οποίο πουλούσε hot dogs.
Η εκλιπούσα ήρθε στην Αμερική σε σχετικά μεγάλη ηλικία, δεν εργάστηκε και αφιέρωσε όλη της τη ζωή στην οικογένειά της. Η οικογένειά της συμμετείχε σε όλους τους αγώνες της ομογένειας για το Βορειοηπειρωτικό και τα άλλα εθνικά μας θέματα.
Η κόρη της Χρυσούλα Ζηκοπούλου μιλώντας στις «Αναμνήσεις» επεσήμανε ότι η μητέρα της ήταν στοργική σύζυγος, μητέρα, γιαγιά και προγιαγιά. Ήταν ακούραστη και έκανε το παν για τα παιδιά και τα εγγόνια της.
Η κ. Ζηκοπούλου έχει προσφέρει τις υπηρεσίες της σε πολλούς οργανισμούς, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι διευθύντρια του Λαογραφικού Μουσείου που στεγάζεται στον τρίτο όροφο του Ηπειρώτικου Σπιτιού στην Αστόρια. Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίες δώρισε το νεφρό της σε έναν νέο που είχε έρθει από την Ελλάδα και του έσωσε στην κυριολεξία της ζωή.
«Όλα αυτά τα οφείλουμε στους γονείς μας και κυρίως στην αείμνηστη μητέρα μου που μας μεγάλωσε με αγάπη και πάντα μας έλεγε το «αγαπάτε αλλήλους», κατέληξε η κ. Ζηκοπούλου.