Του Αχιλλέα Λυγγέρα *
Το ουσιαστικό στοιχείο της φιλόδοξης ανθρώπινης φύσης, είναι η αλόγιστη επιθυμία για την απόκτηση δύναμης, επιρροής, πλούτου, εξουσίας και κυριαρχίας. Κι όταν η επιθυμία αυτή δεν χαλιναγωγείται από ηθικές αρχές, που είναι βασισμένες στο συμφέρον του δικαίου και όχι στο δίκαιο του συμφέροντος, λαμβάνει διαστάσεις που οδηγούν στη δημιουργία δυσάρεστων καταστάσεων. Δηλαδή, όσο η φιλόδοξη ανθρώπινη φύση παραμένει αμετάβλητη, πολλά και δυσάρεστα γίνονται και θα γίνονται πάντοτε.
Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν με εκπλήσσουν καν τα διοικητικά χάλια της ανοργάνωτης Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, υπό την άκρως ελλειμματική ηγεσία φιλόδοξων Ομογενών, χωρίς όραμα και χωρίς τα απαιτούμενα διοικητικά και οργανωτικά προσόντα. Ιδού και τα αποτελέσματα.
Να όμως που ακόμη και η τωρινή διοικητική κατάντια της Ομοσπονδίας τους ευνοεί λόγου του πειραγμένου κατά το δοκούν καταστατικού της. Με την σειρά τους αυτοί θέλουν να έχουν για πάντα τα ηνία της στα χέρια τους και ως εκ τούτου να εξακολουθούν να το παίζουν πρώτες σκεβρωμένες μούρες στην Ομογένεια μας με ξένα κόλλυβα. Με το αζημίωτο η μη.
Για να ξεκαθαρίσει λοιπόν το αζημίωτο ή μη, χρειάζεται άμεσα λογιστικός έλεγχος των λογιστικών βιβλίων και τραπεζικών λογαριασμών της Ομοσπονδίας, σε βάθος χρόνου, από έναν ανεξάρτητο δικανικό λογιστή (Forensic Accountant). Εύχομαι αυτός ο έλεγχος να μην βγάλει κανένα λαβράκι, πόσο μάλλον κανέναν καρχαρία, γιατί μετά τα πράγματα θα δυσκολέψουν για τους υπεύθυνους των πιθανών οικονομικών ατασθαλιών.
Εννοείται ότι μόνο μετά την περάτωση του παραπάνω λογιστικού ελέγχου πρέπει να γίνουν οι ανόθευτες εκλογές για το διοικητικό συμβούλιο της Ομοσπονδίας, με «carefully vetted» υποψήφιους / αντιπροσώπους των πιστοποιημένων σωματείων και όχι των «μαϊμού» σωματείων σφραγίδων που έχουν κάνει την Ομοσπονδία όμηρο τους.
Εν κατακλείδι, δυστυχώς η διχόνοια έγινε το σήμα κατατεθέν της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης και εκφράστηκε πρόσφατα με τον χειρότερο τρόπο, κάτω από την ετοιμόρροπη στέγη του Σταθάκειου Πολιτιστικού Κέντρου.
Το μόνο αντίδοτο για την παραπάνω διχόνοια και την διοικητική κατάντια της Ομοσπονδίας, είναι η παραίτηση αυτών που την διοικούσαν τελευταία και η στελέχωση του διοικητικού της συμβουλίου με νέους αδιάφθορους Ομογενείς ηγέτες, υψηλού ειδικού βάρους και κύρους, που έχουν καταγεγραμμένο διοικητικό και οργανωτικό έργο. Διαφορετικά η Ομοσπονδία τετέλεσθαι.
Πάντα με σεβασμό στην Ομογένεια μας.
* Ο Αχιλλέας Λυγγέρας, είναι Commercial Real Estate and Business Developer, New York.
Γιατί να εκπλησώμεθα φίλτατε Αχιλλέα , αφού όπου και να
κοιτάξουμε γύρω μας πληγονόμεθα;. Στο ίδιο πλοίο που
ονομάζεται ανθρώπινη κοινωνία , είμαστε όλοι συνεπιβάτες,
με επιβάτες πρώτης, Δευτέρας, τουριστικής και τρίτης θέσης,
δηλαδή κατάστρωμα . Σ’αυτό το πλοίο όλοι οι επιβάτες ταξιδεύουν χωρίς εισητήριο , οπότε οι θέσεις θα έπρεπε να
Εναλλάσσονται , αυτό θα συνέβαινε αν το πλοίο είχε καλό
Καπετάνιο και καλούς αξιωματικούς , που θα διαχειριζόταν δίκαια τις θέσεις και θα μεταχειριζότανε τους επιβάτες των
μεικτών θέσεων όπως τα πούλια μιας σκακιέρας και δεν θα
υπήρχαν ούτε οι εξαιρέσεις ούτε και διαμαρτυρίες , διότι όλοι
θα ήμασταν ικανοποιημένοι. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει και ούτε θα συμβεί , θα συνέβαινε εάν οι Καπεταναίοι ήταν
Άγιοι …..που όμως δεν είναι και κυβερνούν ανάλογα με τους
οφθαλμούς και τα αισθήματά τους. Περνά μια ωραία γκόμενα……και όλοι κάνουν υπόκλιση μπροστά στην πρόκληση και χαριεντίζονται , λεγοντάς της περάστε στην πρώτη θέση , περνά και η άσχημη στην εμφάνιση αλλά με
ευγενή τον εσωτερικό της κόσμο , ο οποίος επειδή είναι
εσωτερικός και δεν φαίνεται , τους κάνει να λειτουργούν
με τους οφθαλμούς χωρίς να παίρνει θέση η σκέψη το μυαλό
και όλοι τους ομόφωνα την ξαποστέλνουν στο κατάστρωμα……που εκεί το τελετουργικό είναι εντελώς
διαφορετικό………και τούτο γιατί κανένας δεν καταλαβαίνει πως αν βουλιάξει το πλοίο όλοι θα βρεθούμε στον βυθό
ανεξάρτητα σε ποιά θέση βρισκόμαστε.
Το φαινόμενο περί ου ο λόγος δεν είναι τωρινό , έχει ξεκινήσει με διάφορα σκαμπανεβάσματα , πριν από πολλά
χρόνια και τώρα πλέον πλησιάζει τα βράχια και το καράβι για
το οποίο μιλούμε είναι έτοιμο να πέσει επάνω και να καραβοτσακιστεί. Όλοι όσοι το κυβέρνησαν εργάσθηκαν χωρίς το υπέρτατο αίσθημα που είναι η αγάπη προς στις αξίες
της φυλής μας αλλά με αισθήματα προς τις γκόμενες, της
εξουσίας ( σήμερα μαζί μας βρίσκεται ο Πρόεδρος της ΟΜΝΥ), της υπέρμετρης ανθρώπινης ματαιοδοξίας…, και
πιθανόν το δέλεαρ των κρυπτονομισμάτων……..Κάποια από αυτά τα συναισθήματα είναι ανθρώπινα και δικαιολογούνται
φτάνει να μην γίνονται αυτοσκοπός.
Δυστυχώς στην κατάσταση στην οποίαν ευρίσκεται σήμερα
η Ομογένεια συνυπεύθυνοι είμεθα όλοι , άλλοι περισσότερο
άλλοι ολιγότερο και η αποχή είναι ανεύθυνη ευθύνη. Υπήρξαν βέβαια και υπάρχουν οι Δούρειοι Ίπποι…… των οποίων τα προσωπικά τους συμφέροντα εξυπηρετούνται ,
υπηρετώντας ξένα συμφέροντα τα οποία με κανένα τρόπον
δεν θέλουν να υπάρξει , οργανωμένη , δυνατή και δυναμική
ομογένεια σε τούτη την μεγάλη χώρα και να επιραιάζει καταστάσεις. Δυστυχώς οι περισσότερον καταστροφικοί
Δούρειοι Ίπποι υπήρξαν και υπάρχουν κατά κύριο λόγον στον Εκκλησιαστικό χώρο και επίσης εις τον Πάτριον
πολιτικόν χώρον. Ο τελευταίος μάλιστα προσπάθησε να δώσει την χαριστική βολή με το γνωστό καπέλωμα του θεσμού του Υφυπουργού Απόδημου Ελληνισμού. Και σ’αυτό το σημείο θα ήθελα να μνημονεύσω μια αλήθεια, πως η
αποτυχία του καπελώματος ωφείλεται στο Καλάμι του
Λυκομήτρου τον οποίον κακώς πολλοί απαξιώνουν. Όλοι ξέρουμε να μιλάμε για τους άλλους , εθελοτυφλώντας για τον εαυτό μας.
Μεγάλο μέρος της ευθύνης για την κατάντια μας φέρει ο χώρος της ομογενειακής ενημέρωσης, η πένα όταν είναι
ελεύθερη τσακίζει και όταν την χρησιμοποιούμε για το
σώμα……..μας δακρύζει…….
Επί του προκειμένου αγαπητέ μου Αχιλλέα , η δική μου άποψη είναι πως εδώ πλέον που έχουν φτάσει τα πράγματα,
η κάθε μας προσπάθεια να σώσουμε το πλοίο είναι ματαιοπονία, η λύση είναι να το αφήσουμε να πέσει στα
βράχια , να τσακιστεί και να βουλιάξει μαζί με το πληρωμά
του και να ευχόμεθα να είναι πολύ βαθειά τα νερά που θα το
καταπιούν.
Αν βυθιστεί ίσως πάρει σάρκα και οστά η ΕΛΠΙΔΑ να ξεκινήσουμε την ναυπήγηση ενός Καινούργιου πλοίου
που να εξυπηρετεί τις σύγχρονες κοσμικές ανάγκες και να
ταξιδεύει σε χαραγμένες πορείες των πανανθρώπινων αξιών
της φυλής μας στις οποίες θα συμπεριλάβουμε και το
κομμάτι των αξιών που γνωρίσαμε και ζήσαμε σ’αυτήν την
μεγάλη χώρα την θετής μας Πατρίδα , την Πατρίδα των
παιδιών μας την Αμερική την Ελευθερία της οποίας γιορτάζουμε σήμερα.
Αυτό το καινούργιο πλοίο που εμείς θα ναυπηγήσουμε θα
πρέπει να φροντίσουμε να το επανδρώσουμε με πλήρωμα
Αμερικανογεννημένων Ελλήνων που μέσα τους ανάβουν
και οι δύο φλόγες η Ελληνική και η Αμερικανική , για να
το προσαρμόσουν στις σύγχρονες απαιτήσεις κι’εμείς σαν
παλιοί Καπεταναίοι του χώρου να τους παραστεκώμεθα
με τις εμπειρίες μας.
Προς πληροφορίαν σας αυτό ήδη το έχουμε εφαρμόσει στον
Παγχιακό Κοραή Νέας Υόρκης και σας πληροφορώ πως
από τότε στον Κοραή φυσάει Λιβανούδικος *( ούριος) άνεμος.
* ο Σταύρος ο Λιβανός ήταν ο πλέον ιδιόρρυθμος και ο
μεγαλύτερος πλοιοκτήτης στον κόσμο και οι Χιώτες ναυτικοί
που επάνδρωναν τα πλοία του για να τρέχει το πλοίον
περισσότερο με λιγώτερα καύσιμα , προσερχόντουσαν
να φυσάει ο άνεμος από την πρύμνη. Έτσι όταν ταξιδεύαμε
και ο καιρός ήταν από την πρύμνη, λέγαμε:” σήμερα ο άνεμος είναι Λιβανούδικος, δηλαδή βοηθάει τον Λιβανό”
Ας ευχηθούμε λοιπόν σύντομα ο Λιβανούδικος άνεμος να
φυσήξει στην ομογένεια και σε ολόκληρο τον Ελληνισμό
τις σάρκες του οποίου κατατρώγει το παγκόσμιο και το
Ελληνικό πολιτικό κατεστημένο.
Αμήν
Αγαπητέ Στέλιο,
Θα διαφωνήσω μαζί σου. Το Καλάμι κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτο-απαξιώνεται με τον μονόπλευρο και επιθετικό τρόπο που γράφονται τα άρθρα / απόψεις του. Δεν χρειάζεται την βοήθεια κανενός. Προσωπικά δεν το διαβάζω. Μου αρέσει να διαβάζω δημοσιογραφικά κείμενα που περιέχουν λόγο και αντίλογο. Τόσο απλά.
Τα του Καίσαρος τω Καίσαρη και τα του
Θεού τω Θεώ.
Αναφέρθηκα σε συγκεκριμένο γεγονός ….
Το μυαλό πρέπει να περιστρέφεται και να
μην είναι καρφωμένο προς μίαν κατεύθυνση.
Αγαπητέ Στέλιο,
Δεν θέλω να επεκταθώ περεταίρω γιατί σε εκτιμώ για το θάρρος σου που εκφράζεις ελεύθερα και δημόσια την γνώμη σου. Μακάρι να υπήρχαν και άλλοι πολλοί Ομογενείς σαν και σένα. Δόξα το Θεό είμαι αντικειμενικά εναρμονισμένος με την Ομογενειακή πραγματικότητα, όπως και δεκάδες χιλιάδες άλλοι Ομογενείς. Απλά είμαι αλλεργικός στο επιθετικό και διχαστικό δημοσιογραφικό στυλ του Καλαμιού. Αυτό είναι όλο. Υποθέτω πως πολλοί Ομογενείς λατρεύουν το Καλάμι. Αναφαίρετο δικαίωμα τους και εννοείται ότι από δική μου επιλογή δεν ανήκω σε κανένα Ομογενειακό κατεστημένο, σαθρό η μη, και γι αυτό εκφράζω ελεύθερα την ταπεινή μου γνώμη. Happy 4th.July