Γράφει ο Κώστας Βέργος *
Ιερατική απόφαση της Μητρόπολης Κέρκυρας διαχώρισε τους Κερκυραίους βουλευτές σε αμνούς και ερίφια. Αφορμή, η ψήφος στον νόμο περί ομόφυλων ζευγαριών. Ο Στέφανος Γκίκας, αμνός κατά την απόφαση, «επέδειξε φρόνημα ορθοδόξου χριστιανού και διεφύλαξε ακέραιη τη συνείδησή του»!
Ο κ. Γκίκας, αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών της Βουλής, επισκέφθηκε προ ημερών το Κίεβο. Εκπροσώπησε εκεί την ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας με το μεγαλεπήβολο όνομα «Παγκόσμιο Κοινοβουλευτικό Δίκτυο: Ενωμένοι για την Ουκρανία». Κατά την επίσκεψη αυτή, ο Κερκυραίος βουλευτής συνάντησε τον πρόεδρο της Βουλής της Ουκρανίας και την αναπληρώτρια πρωθυπουργό της Ουκρανίας. Επίσης συνάντησε τον προκαθήμενο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, μητροπολίτη Επιφάνιο. Πρόκειται για την Εκκλησία που αποσχίσθηκε από τη ρωσική και που θεωρεί σχισματικούς όσους δεν συμφώνησαν με την απόσχιση! Και εδώ αναρωτιέται κάποιος αν ο Κερκυραίος πολιτικός συνάντησε (και φωτογραφήθηκε με) τον σωστό ιεράρχη.
Τις ίδιες ημέρες, η Ιερά Μονή Θεοτόκου Βλαχερνών του Σκριπερού (βόρεια Κέρκυρα) σε ανάρτησή της υποστήριξε την αντίθετη εκκλησιαστική πλευρά, εκφράζοντας θλίψη για τις επιθέσεις κατά του Ουκρανού «σχισματικού» μητροπολίτη Ευλογίου. Σημειώνουμε ότι εκατοντάδες Ουκρανοί ιερείς και μοναχοί, που δεν συμφώνησαν με τον μητροπολίτη Επιφάνιο, διώκονται ως σχισματικοί, απειλούμενοι με ξυλοδαρμούς και πολυετείς ποινές επί προδοσία. Εχουν καταγγελθεί συλήσεις των ορθοδόξων ναών τους, ένας δε ιερέας απειλείται με πολυετή φυλάκιση διότι χαρακτήρισε το Τάγμα Αζόφ ναζί! 150 άτομα περικύκλωσαν προσφάτως τη Μονή Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Τσερκάσκι και προπηλάκισαν πιστούς, στέλνοντας στο νοσοκομείο τον ιερέα της μονής.
Ο μητροπολίτης του νησιού κ. Νεκτάριος ιερουργεί στη Μονή του Σκριπερού και μάλλον έχει γνώμη για το ουκρανικό σχίσμα καλύτερη. Ποιοι είναι τελικά οι σχισματικοί; Η πλευρά του κ. Γκίκα (υπέρ του π. Επιφανίου) ή η πλευρά της Μονής Σκριπερού (υπέρ του π. Ευλογίου); Ο κ. Γκίκας συμφωνεί άραγε με τους διωγμούς κατά των όποιων σχισματικών ή μη σχισματικών Ουκρανών; Η Μονή Σκριπερού δεν συμφωνεί.
ΥΓ.1: Η fb ανάρτηση της Μονής του Σκριπερού έχει ως εξής: «Με θλίψη πληροφορηθήκαμε τη δοκιμασία του Μητροπολίτη Ευλογίου της πόλεως Σούμι της Ουκρανίας καθώς και των Ιερέων της πόλεως αυτής για την οποία στο παρελθόν αγιογραφήθηκε στο Μοναστήρι μας η Εικόνα του Πολιούχου μας Αγίου Σπυρίδωνος! Προσευχόμαστε και ευχόμαστε ο Αγιός μας να φέρει την προστασία του στους δοκιμαζόμενους αδελφούς μας αλλά και να δώσει τη λύση των προβλημάτων τους!».
ΥΓ.2: Η δίωξη του Ευλογίου, που απειλείται πλέον με οκταετή κάθειρξη, είχε αφορμή την επίκληση εκ μέρους του της παλαιότερης διαφοροποίησης του Αλβανίας Αναστασίου σε σχέση με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ως προς τη χορήγηση του Ουκρανικού Αυτοκεφάλου «που δεν έφερε ούτε ειρήνη ούτε ενότητα, αλλά οι συνέπειές της ήταν δυσμενείς για όλη την Ορθοδοξία». Σύμφωνα με τον Αναστάσιο (που με το έργο και τη νηφαλιότητά του έχει κερδίσει τον σεβασμό πολλών), «με την αυτοκεφαλία στην Ουκρανία παραβιάστηκαν τρεις θεμελιώδεις αρχές της Ορθοδόξου Εκκλησίας: η Αποστολική Διαδοχή, η Θεία Ευχαριστία και η συναλληλία».
ΥΓ.3: Η χριστιανοσύνη στην Ουκρανία έχει μια μακρά ιστορία έριδας και πολυκερματισμού, για την οποία έχουμε ξαναγράψει. Μόσχα και Βατικανό ήταν πάντα εδώ, μάλλον με πολιτικές διαθέσεις παρά με θρησκευτικές. Το ίδιο βέβαια και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το ζήτημα της αυτοκεφαλίας της ορθόδοξης Ουκρανικής Εκκλησίας είναι ιδιαίτερα περιπεπλεγμένο και χρειάζεται σελίδες για την παρουσίασή του. Ελληνο-ορθόδοξη Εκκλησία, Ρωσο-ορθόδοξη Εκκλησία, Ουκρανο-ορθόδοξη Εκκλησία, Ελληνο-καθολική Εκκλησία (Ουνία), Καθολική Εκκλησία και άλλες μικρότερες ομολογίες διαμαρτυρομένων μοιράζονται την ίδια αυτή μεγάλη χώρα της Ευρώπης και τη χριστιανική της πίστη (Βέργος, Κ., «Μία ή δύο Ουκρανίες;» Αθήνα: «Γεωστρατηγική», Δεκ. 2004).
ΥΓ.4: Οταν η θρησκευτική έρις συναντάται με τη γεωπολιτική έριδα ή όταν η μία έρις πυροδοτεί την άλλη: Γράφει ο Μπρεζίνσκι (σύμβουλος των αμερικανικών κυβερνήσεων), στη «Μεγάλη σκακιέρα», το 1997: «Καθώς Ευρωπαϊκή Ενωση και ΝΑΤΟ επεκτείνονται, η Ουκρανία θα είναι τελικά σε θέση να επιλέξει να γίνει μέλος αυτών των οργανισμών… Είναι καιρός για τη Δύση, συνεχίζοντας να ενισχύει τους οικονομικούς δεσμούς και τους δεσμούς ασφαλείας με το Κίεβο, να προτείνει τη δεκαετία 2005-2015 ως το λογικό χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα αρχίσει η προοδευτική ένταξη της Ουκρανίας». Πρόβλεψη ή προγραμματισμός;
*Οικονομολόγος, διεθνολόγος (PhD)
