Στην δεκαετία 1965-75, μετά την αλλαγή του μεταναστευτικού νόμου της Αμερικής, περισσότεροι από 200.000 Έλληνες, που για χρόνια περίμενα την σειρά τους για να μεταναστεύσουν, ήρθαν στην Αμερική. Οι νεοφερμένοι έδωσαν καινούργιο αίμα στην ομογένεια και συγχρόνως κράτησαν τους δεσμούς και το ενδιαφέρον τους με την γενέτειρα που άφησαν πίσω τους και δεν την ξέχασαν.
Έτσι, μετά την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, οι απόδημοι συνέχισαν το ενδιαφέρον τους για τα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας, θέλοντας να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία της μακρινής τους πατρίδας όπως συνέβαινε και με άλλους Αμερικάνους που είχαν την καταγωγή τους από άλλες χώρες.
«ad Kalendas Graecas»
Από τότε άρχισε να συζητείται το θέμα της ψήφου των αποδήμων. Ο κάθε Έλληνας πολιτικός, ανεξάρτητα πολιτικής παράταξης, που ερχόταν στην Αμερική πρόσφερε στους απόδημους ως πρόσφορο δώρο την επιστολική ψήφο εις αναγνώριση του αμέριστου ενδιαφέρου και της προσφοράς τους προς την γενέτειρα. Αλλά μετά την επιστροφή τους στην Ελλάδα το κάθε κόμμα κοίταζε το πολιτικό του συμφέρον ως προς την ψήφο των αποδήμων, και όπως έλεγαν οι Ρωμαίοι το θέμα πήγαινε στις Ελληνικές Καλένδες (ad Kalendas Graecas).
Ευτυχώς που η Ομογένεια είχε να ασχοληθεί με άλλα θέματα και δεν πολυπίστευε στις υποσχέσεις των Ελλήνων πολιτικών. Τότε είχε ανακύψει το Κυπριακό πρόβλημα και οι ομογενείς θέλοντας να επηρεάσουν την Αμερική πολιτική δημιούργησαν το «Ελληνικό Lobby», και σύσσωμη η Ομογένεια έστρεψε το ενδιαφέρον της στην πολιτογράφηση των νεοφερμένων μεταναστών και την απόκτηση του εκλογικού τους δικαιώματος στην Αμερική.
Πέρασε μισός αιώνας από τότε, και επιτέλους η Ελληνική Βουλή έδωσε το δικαίωμα ψήφου στους ομογενείς για τις Ευρωεκλογές. Αλλά, στον μισό αιώνα που πέρασε, λίγοι έμειναν από τους πρώην μετανάστες και μεταξύ των παιδιών και εγγονιών τους δεν υπάρχει το ενδιαφέρον για τα πολιτικά δρώμενα της πατρίδας των προγόνων τους. Δηλαδή, «κατόπιν εορτής, δώρο άδωρον».
The vote of the expatriates “after a holiday pass, the gift is not worth anything”
By Manolis Cassotis
In the decade of 1965-75, after the change in the immigration law of America, more than 200,000 Greeks who for years waited their turn to immigrate, finally came to America. The newcomers gave new blood to Homogenia, and at the same time kept their ties and interest with the birthplace they left behind.
Thus, after the fall of the Junta of the Colonels and the restoration of the Democracy in Greece, the expatriates continued their interest in the political events of Greece, wanting to participate in the electoral process of their distant homeland, as was the case with other Americans who had their origin from other countries.
«ad Kalendas Graecas»
Since then, the issue of the vote of the expatriates began. Every Greek politician, regardless of political party, coming to America offered to expatriates as a convenient gift the postal vote in recognition of their undivided interest and contribution to the homeland. But after their return to Greece, they looked at the political interest of their party with regards to the vote of the expatriates, and as the Romans said the matter went to the Hellenic Kalends (ad Kalendas Graecas).
Fortunately, the Homogenia had other issues to deal with and did not put much faith in the promises of the Greek politicians. The Cyprus problem had arisen and wanting to influence American politics, the “Greek Lobby” was created and Homogenia turned its interest to the naturalization of newly arrived immigrants and to obtaining their right to vote in America.
Half a century has passed since then, and the Greek Parliament gave expatriates the right to vote in the European elections. But, in the half century that has passed, few have remained of the former emigrants, and among their children and grandchildren there is no interest in the political events of their ancestors’ homeland. That is, “after a holiday pass, the gift is not worth anything”.
