Γράφει ο Δρ. Γεώργιος Μελικόκης *
Ένα σύγκρυο διαπέρασε το κορμί μου όταν διάβασα στις «Αναμνήσεις» την καρατόμηση μελών του Κοινοτικού Συμβουλίου της μεγαλώνυμης Κοινότητας του Αγίου Δημητρίου Αστορίας που για πάνω από 90 χρόνια κρατά την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό δεμένους με τη μητέρα Ελλάδα. Παράλληλα δε πάνω 75 χρόνια λειτουργεί το Σχολείο και λίγα χρόνια αργότερα το Γυμνάσιο/ Λύκειο.
Ο νους μου γύρισε πίσω στη συμφορά που χτύπησε την Κοινότητα Μεταμόρφωσης στην Κορώνα, Νέας Υόρκης με την παύση του Κοινοτικού Συμβουλίου και διορισμού νέου.
Το παροικιακό σχολείο που διέγραψε μια λαμπρή τροχιά στο παιδαγωγικό στερέωμα έκλεισε για πάντα, μετά από τις προστριβές και τα κονταροχτυπήματα με την Ιερά Αρχιεπισκοπή και για χρόνια τώρα δεν ακούγονται οι φωνές των Ελληνόπουλων της περιοχής.
Αφορισμούς επέβαλαν στους ανθρώπους που έβαλαν τον οβολό τους για έναν περικαλή ναό και ένα περίλαμπρο σχολικό κτίριο και ο ανελέητος διωγμός ξεπέρασε και τους διωγμούς του Διοκλητιανού, έφερε την καταστροφή στην Κοινότητα.
Ύστερα από διαμαρτυρίες και προστριβές ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Γέρων Αμερικής κ. Δημήτριος κάλεσε τα εκδιοχθέντα μέλη να προσέλθουν ήσυχα και ταπεινά να ζητήσουν συγνώμη για κάτι που δεν έκαναν και δεν ήξεραν το γιατί και θα συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους για να κερδίσουν την Βασιλεία των Ουρανών.
Και να τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται μπαίνοντας στο στόχαστρο του διωγμού η κοινότητα της Αστόριας, το καμάρι της Ομογένειας, που πέρα των δύο εκκλησιών λειτουργεί σχολείο το μεγαλύτερο της Ομογένειας και το μοναδικό Γυμνάσιο/Λύκειο στην Αμερική και αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας.
Προσωπικά έχω άμεση γνώση της επικρατούσης κατάστασης σαν μέλος της Σχολικής Επιτροπής για χρόνια, μέχρι πρόσφατα και υπεύθυνος των αποσπασμένων εκπαιδευτικών από το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας.
Υπήρχαν άλλοι τρόποι να γίνει ενδελεχής έλεγχος για τυχόν οικονομικές ατασθαλίες γιατί κατά την Αμερικάνικη έκφραση «Υπάρχουν πολλοί τρόποι να γδάρεις τη γάτα».
Πρώτα απ’ όλα ο νυν Πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής ήταν για μια ολόκληρη δεκαετία ο Ιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητας και ακόμη δεν κρύωσε η καρέκλα του που θα μπορούσε να ρίξει άπλετο φως στην επικρατούσα κατάσταση και την αδυναμία να πληρώσουν τη λογία κοινώς χαράτσι και όλα να ελεγχθούν με εχεμύθεια και αξιοπρέπεια για να ανακαλύψουν τυχόν μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου που παραβίασαν τον όρκο τους και καρπώθηκαν σε βάρος της Κοινότητας.
Δεν επιθυμώ να κάνω τον συνήγορο των ανθρώπων που απομακρύνθηκαν αν και ήταν εκλεγμένοι από την Ομογένεια να διαφεντέψουν Κοινότητα και Σχολεία απλά να μετριάσω την απογοήτευσή τους.
Ο κύριος Φώτιος Παπαμιχαήλ πρώην Πρόεδρος της κοινότητας και τώρα Πρόεδρος Σχολικής επιτροπής, ένας αξιόλογος άνθρωπος και επιστήμονας που έχει αφιερώσει αρκετό Χρόνο απ’ τη ζωή του με τα κοινά ειδικά δε στον Άγιο Δημήτριο για τη διατήρηση της γλώσσας, της Ορθόδοξης πίστης μας και του Ελληνικού πολιτισμού.
Για αρκετά χρόνια συνεργάστηκα μαζί του για το καλό και την προκοπή του σχολείου και διαπίστωσα το ακέραιο του χαρακτήρα του, την εντιμότητά του και την προσφορά του στην κοινότητα και στα Σχολεία της Κοινότητας του Αγίου Δημητρίου.
Στην ίδια γραμμή βρίσκεται και ο κύριος Έβαν Χρηστάκος πρώην Πρόεδρος και τώρα μέλος της Σχολικής επιτροπής είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά αφού πάντα ήταν στη διπλανή καρέκλα. Ζωντανό το ενδιαφέρον για τη ομαλή λειτουργία του σχολείου και ιδιαίτερη προσοχή στην οικονομική κατάσταση, ειδικά με την πανδημία που έφερε αρκετά προβλήματα οικονομικής φύσεως, αλλά έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να περάσει η λαίλαπα του κορωνοϊού.
Ευτυχώς δεν γονάτισαν, δεν παραιτήθηκαν, δεν απογοητευθηκαν ώσπου άρχισε να φαίνεται φως λύτρωσης από την πανδημία.
Ο Πρόεδρος της κοινότητας κ. Στέφανος Θωμάτος ένας νέος απ’ την καινούρια γενιά, επιστήμονας ήρθε να φέρει νέο αίμα και σύγχρονες ιδέες στα δρώμενα της Κοινότητας και του Σχολείου, αλλά και να ανοίξει το δρόμο στη νέα γενιά να ασχοληθεί με τα κοινά της Ομογένειας. Με παιδιά στο σχολείο του Αγίου Δημητρίου αφιερώνει αρκετό από το χρόνο του που θα μπορούσε να ασχοληθεί με κάτι άλλο προτίμησε να γίνει οδηγός και πρωτοπόρος στη συνέχιση της Ελληνικής μας κληρονομιάς και «αντί το μάννα χολήν και όξος».
Το ερώτημα είναι ποιος καταξιωμένος νέος στις επερχόμενες εκλογές της Κοινότητας θα προσέλθει να ζητήσει μια θέση στο Συμβούλιο όταν κινδυνεύει να χλευασθεί, να θεωρηθεί αναξιόπιστος να υπηρετήσει την Ομογένεια και με ένα ηλεκτρονικό μήνυμα να καρατομηθεί χωρίς καν να του δοθεί μια απλή εξήγηση; Για τους υπολοίπους γιατί είναι και άλλοι που εκδιώχθηκαν δεν τους γνωρίζω και δεν θέλω να τοποθετηθώ για να μη παρεξηγηθώ.
Με τις αλλαγές που έγιναν τελευταία ήταν επόμενο να δημιουργηθούν προστριβές. Από την απουσία του κυρίου Νίκου Ανδριώτη αυτού του στυλοβάτη της Κοινότητας και του σχολείου κάτι άλλαξε.
Ο επίτιμος Πρόεδρος Νίκος Ανδριώτης υπήρξε μια ξεχωριστή μορφή στην Κοινότητα και στο Σχολείο του Αγίου Δημητρίου. Για δεκαετίες αθόρυβα, ασταμάτητα και απλόχερα πρόσφερε τις υπηρεσίες του για την άψογη λειτουργία της Κοινότητας και του Σχολείου και όχι μόνο γιατί η οικονομική προσφορά του ήταν μεγάλη και ανεπανάληπτη. Μπροστάρης σε κάθε ευγενή προσπάθεια για το καλό της Ομογένειας.
Είμαι σίγουρος ότι αν ο κύριος Ανδριώτης – και δικαίως ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ελπιδοφόρος τον ανακήρυξε Επίτιμο- ήταν ακόμη ενεργό μέλος της Κοινότητας και του σχολείου δεν θα επέτρεπε αυτή την κατάσταση ή μάλλον δεν θα τολμούσε κανείς να επέμβει και να αμφισβητήσει το ακέραιον του χαρακτήρα του και των ενεργειών του.
Ελπίζω να σταματήσει εδώ η λασπολογία και να μην επαναληφθεί η συμφορά της Μεταμόρφωσης της Κορώνας που ανέφερα στη αρχή τούτου του άρθρου.
- Ο Δρ.Γιώργος Μελικόκης είναι παιδαγωγός και Μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Παιδείας Αρχιεπισκοπής
Διαβάστε επίσης:
https://www.anamniseis.net/katheresan-proin-kai-nyn-proedrous-tou-agiou-dimitriou-astorias/
https://www.anamniseis.net/analisi-megales-alithies-gia-tis-disheries-tou-agiou-dimitriou-astorias/
https://www.anamniseis.net/o-agios-dimitrios-astorias-timise-ton-syllogo-e-a-idioktiton-akiniton/
Δυστυχώς φίλε Γιώργο ο ίδιος λαγός χτύπησε πολλές φτέρες,
με τελευταία τον προχθεσινό γάμο στον Άγιο Νικόλα στο
σημείον μηδέν για τον οποίον εγράφησαν ασυνήθιστα πολλά
σχόλια και όμως ο λαγός αποφεύγει όλους τους κυνηγούς χωρίς την παραμικρή γρατζουνιά .
Το παράξενο για τον πολλά … λεγάμενο είναι
πως ενώ είναι γνωστό σε όλους πως πίσω από
κάθε επιτυχημένο…..άνδρα υπάρχει πάντα μια
γενναία γυναίκα , εδώ διαπιστώνουμε ότι δεν
υπάρχει τίποτα εκτός και ΕΑΝ………αν όμως δεν
υπάρχει και το ΕΑΝ ……. τότε κατανοούμεν
γιατί το έπεζε μικρός Ναπολέων ….
Dear friend George,
Thank you for posting this gracious article in honor of some of the giants that created the St. D. Community and its schools. We need to pay homage and express gratitude to the volunteers for long service to our community organizations and we must do it in style and lovingly.
However, Change is necessary and should be welcomed, for it re-sparks the fire that generated the very organization in the first place. So passing on the pedant to the next generation ensures the longevity of the community and a new push forward for its schools.
Let us find ways to celebrate the past, pay homage graciously to those who gave so much to our church and schools, and be ready to dash forward with enthusiasm and renewed spirit!!
B”H It’s always worthwhile to entertain the serious and thoughtful views of Dr. George Melikokis, whom I am happy to count a friend and a savvy observer developments in our Greek American community. His dismay with the manner with which the leadership of the St. Demetrios community council was summarily dismissed —- ostensibly for administrative and financial malfeasance —- begs extensive examination; and from my outsider’s perch, clear and persuasive reasons that the dismissals demonstrably lack! Dr. Melinakis is also correct to cite the numerous contributions of past long-serving lay leader Nikos Adriotis, under whose tenure no whiff of scandal passed, nor would the present conundrum had ever been contemplated. The latest episode of internal governance instability is reflective of several negative events recorded under the watch of H.E. Archbishop Elpidophoros; even while the decline of Greek parochial education, and parish attendance in worship continue to decline apace. Instead of meticulously examining and treating such social declines, it seems it’s better to target scapegoats who have yet to gather at least the public’s support for the aforesaid autopsy of the community’s ailments. In advancing this effort, I humbly submit my terse assessment. With fraternal affection, Asher 🙏😢✝️🇬🇷🇺🇸