Απόψεις: Για Ομοσπονδίες και στικάκια… Το αίσχος που έζησα τη Δευτέρα δε μας αξίζει

Γράφει ο Στέλιος Τακετζής

Μια φορά κι έναν καιρό ένας σπουδαίος άρχοντας ήταν άρρωστος. Για χρόνια και οι δύο θεράποντες γιατροί φιλονικούσαν συνεχώς και δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν ποια είναι η σωστή θεραπεία.

Όταν η υγεία του άρχοντα χειροτέρευσε κάλεσαν έναν διάσημο καθηγητή να προσπαθήσει να τον θεραπεύσει. Ο καθηγητής ζήτησε τα ιατρικά αρχεία, δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα, και αποφάσισε να κάνει εγχείρηση.

Όταν άρχισε την εγχείρηση και είδε σε τι τραγική κατάσταση είχε περιέλθει ο ασθενής σταμάτησε λέγοντας στους γιατρούς, θα σας παραδώσω την αναφορά μου αλλά από δω και πέρα θα συνεχίσετε εσείς. Δεν μπορώ εγώ να χρεωθώ την πορεία ή και ενδεχομένως το θάνατο αυτού του ασθενούς τη στιγμή που εσείς τα έχετε κάνει μαντάρα.

Αυτή την ιστορία σκέφτηκα την Δευτέρα που παραβρέθηκα σε μία εκδήλωση παράδοσης στοιχείων από την ανεξάρτητη επιτροπή οικονομικού ελέγχου, στην ηγεσία της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης.

Ακολούθησε μια υποτιθέμενη συνέντευξη τύπου. Και λέω υποτιθέμενη καθώς άτομα άσχετα με το δημοσιογραφικό κόσμο τορπίλισαν την συνέντευξη με αντεγκλήσεις, φωνασκίες και ύβρεις με αποτέλεσμα να διαλυθεί η συνέντευξη πριν τελειώσει.

Ήταν η πρώτη φορά που παραβρέθηκα σε εκδήλωση της Ομοσπονδίας μετά από το διαχωρισμό σε «ομοσπονδία εσωτερικού» και «ομοσπονδία εξωτερικού» και ομολογώ ότι απογοητεύτηκα.

Μια εικόνα ιδιαίτερα ζοφερή. Φωτεινή εξαίρεση η επιτροπή ελέγχου. Ο Κώστας Μάστορας μαζί με τους Γιάννη Στρουμπάκη και Αχιλλέα Λυγγέρα που μας εξήγησαν ότι ο οικονομικός έλεγχος που εκλήθησαν να κάνουν δεν μπόρεσε να γίνει σωστά γιατί δεν είχαν στη διάθεσή τους ούτε τιμολόγια, ούτε αποδείξεις, ούτε παραστατικά, με αποτέλεσμα ο έλεγχος να γίνει βάσει μόνον των τραπεζικών κινήσεων και επιταγών.

Ο έλεγχος από ό,τι κατάλαβα ήταν ένας Ηράκλειος άθλος καθώς έπρεπε να εξετασθούν έξι χιλιάδες περίπου τραπεζικές κινήσεις μέσα από μηνιαίες αναλύσεις (statements) και να καταγραφούν σε πρόγραμμα δεδομένων (excel) κάτι που πήρε αμέτρητες ώρες και φυσικά πολλά χρήματα.

Πληροφορήθηκα ότι μεγάλο μέρος των εξόδων κάλυψε ο ίδιος ο κ. Μάστορας. Φυσικά όπως μας εξήγησαν ένας τέτοιος ελλιπής έλεγχος δεν μπορεί να καταλήξει σε συγκεκριμένο πόρισμα. Παρ’ όλα αυτά έστω και έτσι, από τις τραπεζικές κινήσεις και επιταγές η επιτροπή συμπέρανε και δήλωσε ότι υπήρχαν «οικονομικές ατασθαλίες» και «κακοδιαχείριση».

Μετά από πιεστικές ερωτήσεις ο κ. Λυγγέρας παραδέχθηκε ότι υπήρχαν και «παραβιάσεις του νόμου».

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης ακούστηκαν εκφράσεις όπως «σακούλες με μετρητά» όπως «πολλαπλοί λογαριασμοί» όπως «επιταγές πληρωτέες τοις μετρητοίς χωρίς όνομα” (payable to cash) και άλλα παρεμφερή.

Προφανώς η επιτροπή οικονομικού ελέγχου αντιλήφθηκε ότι η δημοσιοποίηση των στοιχείων μπορεί ενδεχομένως να προκαλέσει προβλήματα η ακόμα και την αναστολή της λειτουργίας της ομοσπονδίας και ποινικές διώξεις αξιωματούχων.

Υποθέτω ότι δεν ήθελαν, δεν μπορούσαν και πιστεύω δεν έπρεπε να αναλάβουν εκείνοι αυτή την μεγάλη ευθύνη. Επέλεξαν να παραδώσουν τα ευρήματα στους εκλεγμένους (αμφισβητούμενους και μη) για να πράξουν τα περαιτέρω με όποιο τρόπο αυτοί κρίνουν σωστό.

Πρακτικά λοιπόν, έβαλαν όλες τις πληροφορίες ψηφιακά σε ένα στικάκι και παρέδωσαν ένα αντίγραφο στην μία πλευρά και ένα στην άλλη.

Ο κ. Γιώργος Γεωργόπουλος δήλωσε δημόσια ότι δεν έχει αντίρρηση να δοθούν τα στοιχεία στον τύπο. Οπότε μπορεί κανείς να πει ότι η επιτροπή παρέδωσε την καυτή πατάτα. Θα ήταν όμως άδικο να καούν αυτοί που προσφέρθηκαν εθελοντικά να αναλάβουν καλή τη πίστη το έργο του οικονομικού έλεγχου.

Αυτό που αντιλήφθηκα είναι ότι οι περισσότεροι παρόντες στη συνέντευξη ήξεραν μέσες άκρες τι περιείχαν τα στικάκια αλλά κανένας δεν τολμούσε να το πει.

Ο κ. Χρήστος Βουρνάς σε κάποια στιγμή σηκώθηκε και προειδοποίησε να προσέξουμε τι θα δημοσιευθεί γιατί μπορεί να υπάρχουν πληροφορίες στα στικάκια που θα έχουν σαν αποτέλεσμα να κλείσει η Ομοσπονδία και φυσικά όπως είπε δεν υπάρχει κανείς που θα ήθελε να κλείσει ομοσπονδία.

Αν υπάρχει κάποιος να σηκώσει το χέρι του. Εκεί σήκωσα το χέρι και είπα στον κ. Βουρνά ότι το θέμα δεν είναι αν θα κλείσει Ομοσπονδία, η Ομοσπονδία έχει ουσιαστικά κλείσει και δυστυχώς πολλοί δεν το έχουν καταλάβει και βρίσκονται σε άρνηση.

Σε άρνηση δεν ήταν ο Γιάννης Στρουμπάκης ο οποίος είπε τα πράγματα με το όνομά τους, Δήλωσε ότι η Ομοσπονδία έχει απαξιωθεί από την ομογένεια, κανένας δεν παίρνει σοβαρά αυτό τον οργανισμό και ενώ θα μπορούσε να είναι ένας οργανισμός οποίος θα προωθεί τον Ελληνισμό θα δίνει υποτροφίες θα διοργανώνει εκδηλώσεις κ.λ.π. , έχει καταντήσει ένας οργανισμός αντεγκλήσεων φιλονικιών και μηνύσεων.

Ο Γιάννης Στρουμπάκης είναι ένας νέος επαγγελματίας, τραπεζικό στέλεχος, και η παρουσία του ήτανε μια νότα αισιοδοξίας για το μέλλον. Του πρέπουν συγχαρητήρια.

Συγχαρητήρια και στον Κώστα Μάστορα καθώς και σε όλη την επιτροπή που ανέλαβε αυτό το τιτάνειο έργο, και παρ’ όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια, παρ’ όλη την έλλειψη συνεργασίας από ορισμένους, ακόμα και εκφοβισμό (bullying) κατήγγειλε ο Κώστας Μάστορας, κατάφεραν να παραδώσουν αν μη τι άλλο πολύτιμα στοιχεία.

Tι μέλλει γενέσθαι

Καλή είναι η κριτική αλλά θα πρέπει να πάμε και στο διά ταύτα. Εδώ νομίζω ότι είμαστε τυχεροί γιατί ο Άγιος Νικόλαος, μεγάλη χάρη του, μας δείχνει το δρόμο. Όταν για οικονομικές ατασθαλίες και κακοδιαχείριση της Αρχιεπισκοπής σταμάτησαν οι δωρεές και η εκκλησία έμεινε για τρία περίπου χρόνια γιαπί, μια ομάδα διακεκριμένων ομογενών ανέλαβαν πρωτοβουλία και δημιούργησαν έναν ανεξάρτητο από την Αρχιεπισκοπή μη κερδοσκοπικό οργανισμό «Οι φίλοι του Αγίου Νικολάου» που ανέλαβε την συγκέντρωση χρημάτων και την αποπεράτωση του Ναού με επιτυχία. Έγινε ήδη ο πρώτος γάμος και σε λίγες μέρες ανοίγει κανονικά ο Ναός για ακολουθίες.

Έτσι λοιπόν μπορεί να ιδρυθεί πάραυτα ένας ανεξάρτητος μη κερδοσκοπικός οργανισμός με αποστολή να κάνει κάθε χρόνο την Ελληνική παρέλαση, όπως κάνει η St. Patricks Parade Inc, η το Columbus Citizens Foundation Inc.

Ένας οργανισμός ανεξάρτητος από Ομοσπονδίες, Συλλόγους, Αρχιεπισκοπές, Σωματεία με ένα Διοικητικό Συμβούλιο που θα απαρτίζεται από ομογενείς γνωστούς για την ακεραιότητά τους, την ικανότητά τους και την πείρα τους. Δόξα τω Θεώ υπάρχουν πολλοί.

Παράλληλα οι Σύλλογοι της μητροπολιτικής Νέας Υόρκης είτε είναι εθνικοτοπικοί, είτε επαγγελματικοί, είτε πολιτιστικοί, είτε εκπαιδευτικοί, που έχουν δραστηριότητες, ικανό αριθμό μελών και προεδρεία που εκλέγονται νομότυπα από τα μέλη τους, μπορούν να δημιουργήσουν ένα δευτεροβάθμιο όργανο. Ένα όργανο που για τις εκλογές προεδρείου θα έχουν δικαίωμα ψήφου όλα τα μέλη των συλλόγων και όχι αντιπρόσωποι, ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα εκλογομαγειρεμάτων.

Η κρίση στην ομοσπονδία είναι μια χρυσή ευκαιρία να ξεφύγουμε από τις αποτυχημένες μεθόδους του παρελθόντος και να δημιουργήσουμε ένα υγιές θεσμικό πλαίσιο και για την παρέλαση αλλά και για την δευτεροβάθμια εκπροσώπηση της οργανωμένης ομογένειας.

Η λύση θα βρεθεί μέσα από τον δημόσιο διάλογο. Ελπίζω οι ως άνω προτάσεις να βοηθήσουν τον δημόσιο διάλογο.

Προς αποφυγή δε παρεξηγήσεων δηλώνω απερίφραστα πως οι προτάσεις μου δεν έχουν κανένα ίχνος προσωπικής φιλοδοξίας καθώς οι επαγγελματικές και ομογενειακές μου υποχρεώσεις δε μου παρέχουν την πολυτέλεια του χρόνου να ασχοληθώ με κάτι άλλο.

Μερικοί ίσως πουν γιατί να ξεκινήσουμε νέους οργανισμούς και να μην αναμορφώσουμε τον υπάρχοντα. Φοβάμαι πως η Ομοσπονδία είναι χρεωμένη με πολλές αμαρτίες και ελλοχεύει ο κίνδυνος να τις βρούμε μελλοντικά μπροστά μας.

Ο κόμπος έχει δεθεί τόσο πολύ που πλέον δεν λύνεται. Μόνο κόβεται.

Εν κατακλείδι, εάν τη Δευτέρα είχα φέρει στην εκδήλωση κάποιο φίλο μου από την Ελλάδα που δεν είχε καμία γνώση για τον εδώ Ελληνισμό, θα έφευγε με την αλγεινή εντύπωση ότι οι ομογενείς στη Νέα Υόρκη είναι για τα μπάζα.

Οι Έλληνες της Αμερικής και οι Αμερικανοί με Ελληνικές ρίζες, είναι μία ομάδα με εξαιρετικά σημαντική και δυναμική παρουσία, ιδιαίτερα σε σχέση με το μέγεθός της. Ακαδημαϊκοί, επιχειρηματίες, επιστήμονες, πολιτικοί, καλλιτέχνες, επαγγελματίες, διαπρέπουν σε κάθε τομέα της κοινωνίας.

Έχουμε δημιουργήσει αξιόλογα συλλογικά όργανα που προωθούν την αλληλεγγύη, τον πολιτισμό, την παιδεία, το εμπόριο και πιστεύω ακράδαντα ότι το αίσχος που έζησα τη Δευτέρα δε μας αξίζει. Μας αξίζει κάτι πολύ καλύτερο και στο χέρι μας είναι να το πετύχουμε.

Υ.Γ. Οι ως άνω απόψεις δεν έχουν εγκριθεί και δεν αντιπροσωπεύουν κανέναν από τους κοινωφελείς οργανισμούς που υπηρετώ.