Το ελληνικό καλοκαίρι είναι η αφορμή για όλους τους απόδημους, όπου γης, να θυμηθούν και πολλοί από αυτούς να επισκεφθούν, την γη των προγόνων τους ή αυτοί των νεωτέρων γενιών, τον τόπο που γεννήθηκαν και έπαιξαν ως παιδιά! Και βέβαια όσοι το μπορούν φιλοξενούν και φίλους από την νέα κοινωνική ζωή τους.
Για το Δίστομο, όχι μόνο η παλαιότερη γενικευμένη φτώχεια της χωρας, αλλά και γεγονότα όπως η λεπίδα του Ναζισμού το 1944 και αργότερα ο αποκλεισμός των Διστομιτων από ευκαιρίες απασχόλησης σε βιομηχανίες της περιοχής μας ( ναι, παρόλο που φιλοξενεί το μεγαλύτερο εργοστάσιο της χώρας!) και μετά η απότομη απο-βιομηχανοποιηση του τόπου μας σε συνδυασμό με την κρίση του 2008 που ακόμα μας ταλανιζει, οδήγησαν διαχρονικά Διστομιτες σε ΗΠΑ, σε Γερμανία κ.α…
Κι όταν έρχονται για διακοπές (ή για τον α ή β λόγο) στην Μαρτυρική και Ιστορική κωμόπολη θα επισκεφθούν το Μαυσωλείο και το Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού , το …”Γκράντ Κάνυον” του Διστόμου τον Άγιο Μάμα όπου ΄΄φωλιασαν” τρομοκρατημένοι όσοι γλίτωσαν από τη Σφαγή του ’44 , τον γειτονικο Όσιο Λουκά και τους Δελφούς… Ιδίως το Μουσείο απ΄όπου φέτος μερικές φωτο με απόδημους Διστομιτες με φίλους τους Αμερικανούς: Ο George Kastritis από το Χιούστον με 4μελη παρέα φίλων από το Τέξας ( τον John Peters , Ιrena Peters, κ.α.) και τον αδελφό του Δημ Καστρίτη που έζησε στην Καλιφόρνια.
Τον George Peter Sfondouris (β γενιά) με μια φίλη του από το Σικάγο, τον Loukas Kokkinis και ένα ζευγάρι φίλων του από την Καλιφόρνια – ο άντρας είχε διατελέσει δήμαρχος πόλης 130.000 κατοίκων , έξω από το Σαν Φρανσίσκο…Σε μια επίσκεψή τους είπε δύο λόγια και ο συγγραφέας του βιβλίου “Ήθη, έθιμα και παιχνίδια στα σοκάκια του Διστόμου” Πανος Κοτρογιαννος, μετά την ξενάγηση του Χρ.Παπανικολάου. Αυτοί που παρουσιάζω είναι εκείνοι που τους πετύχαμε τυχαία στο Μουσείο ή το Μαυσωλείο τις τελευταίες ημέρες και τους φωτογραφήσαμε – διότι φυσικά δεν είναι οι μόνοι…
Αγνοια για Σφαγή- Αποζημιώσεις
“Πολύ σημαντικό και ΑΝΑΓΚΑΊΟ! να πουμε, αναφερει το μελος της διοικησης του Μουσειου Λουκας Δημακας σε ανάρτηση του, ότι όλοι οι φιλοξενούμενοι, αν και υποψιασμένοι από τους φίλους τους, έβγαιναν από το Μουσείο συγκλονισμένοι αλλά, το κυριότερο, εκφράζοντας πλήρη ΑΓΝΟΙΑ μεχρι τοτε και ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟ για το τι είχαν κάνει οι Γερμανοί Ναζί στο Δίστομο και συνολικά στην Ελλάδα στην κατοχή 1941 -1944.
Όπως και για το ότι Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΘΥΜΑ! Δεν σχετιζεται ευθεως με το θεμα αλλά πρέπει να αναφερθεί εδώ, συνέχισε, οτι σε συνδυασμό με τις υπαρχουσες ή αναμενομενες δικαστικές εξελίξεις στην Ιταλια για τις αποζημιώσεις, να τεθει ξανά στο τραπεζι, οπως παλιοτερα, το ενδεχόμενο προσφυγής απογόνων θυμάτων της Σφαγης που εχουν και την αμερικανικη υπηκοοτητα και σε Δικαστηρια των ΗΠΑ κατα του Γερμανικου δημοσιου. Κατι που ”ηδη εξεταζεται”, οπως ανεφερε σε σχετικη αναρτηση ο νομικος και μελος του Δ.Σ. του Δήμου Μιλτιαδης Σφουντουρης”.
Να σημειωθεί οτι ο “Πατριωτικός Σύλλογος Διστομιτων ΗΠΑ” με εδρα το Σικαγο, κάνει εκδηλώσεις και ετήσιο Μνημόσυνο για τα Θύματα της Σφαγής – πριν δυο χρονια εγινε ξαι τρισαγιο στο Χιούστον από τον Γιώργο Καστρίτη.
ΣΧΕΤΙΚΟ BIBΛIO: “Δαμάζοντας την Κίρκη – Διστομίτες στην Αμερική”: Tο βιβλίο της συγγραφέως και ποιήτριας, Καίτης Μανωλοπούλου, εκδοσεις Βεργινα.
Πηγή: https://fonografos.net/
