Από την Αμερική αναζητά την βιολογική της μητέρα στην Ελατού Ναυπακτίας

1
Η Σάρι Ριντ Μπέκε. Φωτογραφία: Facebook

ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ. (http://e-nafpaktia.gr/) Μέσω του «Eftychia Project» οι υιοθετημένοι Ελληνες της Αμερικής επιχειρούν να υπερβούν σκοπέλους ανυπέρβλητους επί δεκαετίες ώστε να ανακαλύψουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα.

Μια  περίπτωση είναι αυτή της Σάρι Ριντ Μπέκε, η οποία είχε το όνομα Ελπίδα Ελευθεριάδου όταν υιοθετήθηκε στην Αμερική το 1959, και για την οποία υπάρχουν υποψίες ότι κατάγεται από την Ελατού της Ναυπακτίας.

Η Σάρι διηγείται την ιστορία της και καλεί όποιον μπορεί να την βοηθήσει να στείλει μήνυμα στη σελίδα του «The Eftychia Project» στο Facebook ή email στο http://theeftychiaproject@gmail.com.

Η αφήγηση

Γεννήθηκα στις 13 Απριλίου 1959 και έφυγα στο Βρεφοκομείων Πατρών σε ηλικία έξι ημερών.

Σε μια επιστολή από το ορφανοτροφείο, έλαβα τις ακόλουθες πληροφορίες: Απαντώντας στο αίτημά σας σχετικά με την καταγραφή του Δικαστηρίου της 631 / 27-11-01, σας ενημερώνουμε τα εξής:

«Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν στα αρχεία της Πάτρας Δημοτικό Ορφανοτροφείο, το Σάββατο, 18 Απριλίου 1959 και ώρα 11:30 το βράδυ, έφτασε ένα βρέφος κορίτσι στο ίδρυμά μας, ηλικίας 6 ημερών και μπήκε στα αρχεία των μαθημάτων μας με αριθμό 11056. Βαφτίστηκε από τη Μαρίνα Λαμπράκη που κατοικούσε στο Συντάγματος 12 και του δόθηκε το όνομα Ελπίδα και το επώνυμο Ελευθεριάδου.

Το βρέφος παραδόθηκε στον διευθυντή του ορφανοτροφείου. Τη στιγμή της εύρεσης του βρέφους, φορούσε: 3 λευκές πάνες, 1 λευκή μάλλινη κουβέρτα και 2 λευκά παιδικά ενδύματα. Επίσης, υπήρχε επίσης ένα σημείωμα που είχε ως εξής: Σάββατο, 18-4-59 την 11η ώρα της νύχτας, με το διακριτό σημάδι λευκού και κόκκινου νήματος τυλιγμένο γύρω από το δεξί χέρι του βρέφους και μια λευκή λωρίδα γύρω από το βρέφος αριστερό πόδι. Ζητώ από το ορφανοτροφείο να καταχωρίσει στο αρχείο του αυτά τα διακριτά σημάδια. Θα ζητηθεί το παιδί. Αβάπτιστη – Θήλυ – 6 ημερών – Η μητέρα».

Ενώ φαίνεται ότι η βιολογική μου μητέρα σκόπευε να επιστρέψει για μένα κάποια στιγμή, δεν είχα χρόνο να μου ζητηθεί.

Μέσα σε δύο εβδομάδες, με έφυγαν στην Αθήνα μέσω του δικηγόρου Maurice Issachar, όπου υιοθετήθηκα από τους Αμερικανούς γονείς μου, τους Rinds.

Με λίγες πληροφορίες για να συνεχίσω, έχω κάνει DNA. Οι αγώνες μου με οδήγησαν στο χωριό Ελάτου, Ναυπακτίας και τα επώνυμα του Παναγιωτόπουλου και του Κερασιά.

Είναι η ένθερμη ελπίδα μου ότι κάποιος στη βιολογική μου οικογένεια θα αναγνωρίσει αυτήν την ιστορία ή ότι αυτή η ιστορία θα είναι γνωστή σε κάποιον από την περιοχή του Ελάτου.

Έχω συμπεριλάβει μερικές φωτογραφίες για τυχόν οικογενειακή ομοιότητα. Ευχαριστώ!

Εάν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε μοιάζει με αυτήν την ιστορία, παρακαλούμε επικοινωνήστε με το The Eftychia Project το συντομότερο δυνατό μέσω ενός μηνύματος προς το γραμματοκιβώτιο στη σελίδα μας στο Facebook ή μέσω email στο theeftychiaproject@gmail.com.

-Advertisement / Διαφήμιση-

1 COMMENT

  1. Πονεμένες ιστορίες που δυστυχώς έμειναν
    ατιμώρητοι οι ΕΜΠΟΡΟΙ παιδιών, από τα
    οποία μερικοί δικοί μας θησαύρισαν .
    Γνώριζα κάποιον τοιούτον……ο οποίος
    κάποτε έκανε κουμάντο στον Άγιο Νικόλα
    στο Flushing , όταν τον έβλεπα έπαιρναν
    τ’αντερά μου βόλτες.
    Δεν είχε άδικο ο Χριστός που είπε: “ Πως
    είναι ευκολώτερο να περάσει η καμήλα από
    την τρύπα βελόνας , παρά ο πλούσιος στον
    Παράδεισο”.
    Η πλάκα είναι πως στο τέλος όλα αυτά τα ρεμάλια ….γίνονται ευεργέτες ….για να ξεπλύνουν το
    ονομά τους , παίρνουν περγαμηνές και οι
    αφελείς τους χειροκροτούν.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.