ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο θρυλικός πρώην πρόεδρος της Ελληνορθοδόξου Κοινότητας των Τριών Ιεραρχών του Μπρούκλιν και νυν πρόεδρος του 200ού τμήματος της AHEPA με έδρα το Κόνεϊ Άϊλαντ Χαράλαμπος (Χάρης) Λαμπράκης δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας.
Το πρωί της Τρίτης, 27ης Φεβρουαρίου 2024 έχασε την τελευταία μάχη της ζωής του σε ηλικία 84 ετών έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του.
«Λύγισε ο βράχος», μου λέει χθες ένας από τους συναγωνιστές του, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να περιγράψει και την άνιση μάχη που έδωσε με την ανίατη ασθένεια από τον περασμένο Αύγουστο μέχρι την Τρίτη χωρίς ποτέ του να γογγύξει.
Η είδηση για τον αδόκητο θάνατό του προκάλεσε θλίψη και συγκίνηση στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ακόμη και στην μακρινή Αυστραλία, όπου διαμένουν συγγενείς του.
Οι συγγενείς και οι φίλοι το απόγευμα της Κυριακής, 3ης Μαρτίου 2024 από τις 4.00 – 8.30 μ.μ. θα συγκεντρωθούν στον ιερό ναό των Τριών Ιεραρχών, στην διεύθυνση 1724 Avenue P, Brooklyn, NY 11229 για να προσκυνήσουν το σκήνωμά του και να εκφράσουν τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Το πρωί της Δευτέρας, 4ης Μαρτίου 2024 και ώρα 10.00 π.μ. θα συγκεντρωθούν στον εν λόγω ναό για να παρακολουθήσουν την εξόδιο ακολουθία.
Αμέσως μετά θα μεταβούν στο Κοιμητήριο «Greenwood Cemetery» στην διεύθυνση 500 25th St, Brooklyn, NY 11232 για να παρακολουθήσουν την ταφή του και του απευθύνουν το ύστατο χαίρε.
Ο θάνατός του καταλυπεί την σύζυγό του Ελένη το γένος Ζαχαράτου, τα παιδιά του Γεωργία και Άρη (Αρίσταρχο) Παπαθανασίου, Παναγιώτη Λαμπράκη και Αλεξάνδρα το γένος Σπήλιου, Κωνσταντίνο Λαμπράκη και Μαρία το γένος Μενούνου, Ιωάννη και Michelle το γένος Messa, τα εγγόνια Αργυρώ και Ελένη Παπαθανασίου, Χάρη, Ντένη – Διονύσιο και Ευαγγελία Λαμπράκη, Γεωργία, Δέσποινα και Λάμπη Λαμπράκη, Ελένη και Χαράλαμπο Λαμπράκη, τα αδέλφια, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ, στον Καναδά, στην Ελλάδα και στην Αυστραλία.
Η οικογένεια καλεί τους συγγενείς και φίλους, όπως αντί ανθέων προσφέρουν δωρεά στην μνήμη του στο ταμείο για την εγκατάσταση ανελκυστήρων στο κοινοτικό κέντρο με την επωνυμία «Three Hierarchs Elevator and Community Fund» (1724 Avenue P, Brooklyn, NY 11229).
Από την Κρυόβρυση στο αμερικανικό όνειρο
Ο Χάρης, όπως αποκαλούσαν τον Χαράλαμπο Λαμπράκη οι συγγενείς και οι φίλοι αποτελούσε την προσωποποίηση του αμερικανικού ονείρου, διότι ήρθε στην Αμερική σε ηλικία 23 ετών και με το φιλότιμο, με την σκληρή εργασία και με το δαιμόνιο της φυλής κατάφερε να καταξιωθεί. Απέκτησε μια υπέροχη οικογένεια και υπηρέτησε με πάθος την κοινότητα των Τριών Ιεραρχών και γενικότερα την Εκκλησία, την ΑΗΕΠΑ, τα Λακωνικά Σωματεία, την Παλλακωνική Ομοσπονδία και τις παρελάσεις της ομογένειας στην 5η Λεωφόρο.
Ο Χαράλαμπος Λαμπράκης γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου του 1939 στην Κρυόβρυση Λακωνίας και ήταν το τέταρτο από τα οκτώ τέκνα του Παναγιώτη και της Γεωργίας Λαμπράκη.
Ο παππούς του Κωνσταντίνος Λαμπράκης ο οποίος είχε έρθει στην Αμερική στις 10 Μαΐου 1907 και μετέπειτα παλιννόστησε είχε ενσταλάξει στην ψυχή του εγγονού του την αγάπη για την Αμερική.
Το 1962 σε ηλικία 23 ετών ο Χάρης μετανάστευσε στις ΗΠΑ και όπως πολλοί συμπατριώτες του ασχολήθηκε αρχικά με τα εστιατόρια και στην συνέχεια ως ελαιοχρωματιστής στις Λιμενική Αρχή της Νέας Υόρκης, που ελέγχει τις μεγάλες γέφυρες και τα αεροδρόμια. Με την πάροδο του χρόνου απέκτησε τις δικές τους επιχειρήσεις.
Το 1966 επέστρεψε στην Αθήνα για να παντρευτεί την αγάπη της ζωής του, την Ελένη Ζαχαράτου.
Μετά τον Χορό του Ησαΐα ο Χάρης και η Ελένη επέστρεψαν στην Αμερική και εγκαταστάθηκαν στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, όπου έφεραν στον κόσμο και μεγάλωσαν τα τέσσερα παιδιά τους και συγκεκριμένα την Γεωργία, τον Παναγιώτη, τον Κωνσταντίνο και τον Ιωάννη.
Επένδυσαν όσο ελάχιστοι στην παιδεία των παιδιών τους και ο Θεός τους αξίωσε να δουν τα παιδιά τους να αποφοιτούν από τα καλύτερα πανεπιστήμια, να ανεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλησίας για τον Χορό του Ησαΐα και για να βαφτίσουν τα παιδιά τους.
Ο Χάρης και η Ελένη μιλούσαν πάντα με υπερηφάνεια για τα παιδιά τους, τον γαμπρό τους ‘Αρη Παπαθανασίου, τις νυφάδες Αλεξάνδρα, Μαρία και Μισέλ και τα δέκα εγγόνια τους και συγκεκριμένα την Αργυρώ, την Ελένη, την Ελένη, τη Γεωργία, το Χαραλάμπη, το Χάρη, τη Δέσποινα, το Διονύση, το Λάμπη και την Ευαγγελία.
Ο αείμνηστος ασχολήθηκε όσο ελάχιστοι με τα κοινά. Υπήρξε διακεκριμένο μέλος και στέλεχος της κοινότητας των Τριών Ιεραρχών. Διετέλεσε δώδεκα θητείες πρόεδρος και συγκεκριμένα 7 συναπτά χρόνια την δεκαετία του 90 και πέντε χρόνια σε δύο διαφορετικές περιόδους της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Ο Χάρης υπηρέτησε με πάθος την AHEPA και τα τελευταία χρόνια ήταν πρόεδρος του 200ού Τμήματος του Κόνεϊ Άϊλαντ. Εξίσου πολύτιμη ήταν η προσφορά του στον Σύλλογο Επιδαύρου Λιμηράς, στην Παλλακωνική Ομοσπονδία, καθώς επίσης και στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης.
Ο Χάρης ήταν μπροστάρης σε όλους τους αγώνες της ομογένειας για τα εθνικά θέματα και πρώτος στις παρελάσεις.
Οι «Αναμνήσεις» εκφράζουν τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Αιωνία του η μνήμη.