ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο θρυλικός αθλητικογράφος των «Νιου Γιορκ Τάιμς», συγγραφέας και συνάμα προπονητής των προπονητών Άλεξ Γιάννης (Alex Yannis) δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας. Την Τετάρτη, 14 Δεκεμβρίου 2022 άφησε την τελευταία του πνοή στο Joe Raso Residential Hospice, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα.
Ο θάνατός του καταλυπεί την σύζυγό του Guoqin (Zhang) Yannis, τον μονάκριβο γιο του John από τον πρώτο του γάμου με την Joan (Weber) Yannis, που πέθανε το 1998, τα τρία εγγόνια του, Jonah, Jonathan και Jane, τον αδελφό του Νικόλαο Γιαννακόπουλο και την οικογένειά του που διαμένουν στον Χολαργό, καθώς επίσης τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Ελλάδα.
Το σκήνωμά του το απόγευμα του Σαββάτου, 17 Δεκεμβρίου 2022, από τις 2.00 – 5.00 μ.μ. θα εκτεθεί για προσκύνημα στο γραφείο τελετών «Joseph W. Sorce F. H. Inc. στην διεύθυνση 728 West Nyack Rd.West Nyack, NY 10994.
Η Εξόδιος Ακολουθία θα ψαλεί το πρωί της Δευτέρας, 19 Δεκεμβρίου 2022 και ώρα 11.00 π.μ. στον ιερό ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην διεύθυνση 1 Marycrest Rd. West Nyack, NY 10994. Ο ενταφιασμός του θα λάβει χώρα στο Κοιμητήριο «Rockland Cemetery» στην διεύθυνση 201 Kings Highway, Sparkill, N.Y., 10579.
Από το Καρδαρίτσι στο US Soccer Hall of Fame
Ο Άλεξ Γιάννης (Αλέξιος Γιαννακόπουλος) γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1937 στο Καρδαρίτσι που μοιάζει με μια κουκίδα στον χάρτη της ορεινής Αρκαδίας της Πελοποννήσου. Γεννήθηκε σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους διότι η Ελλάδα βίωσε την κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο.
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘50 η οικογένεια μετακόμισε στον Χολαργό, όπου ο Άλεξ και τα αδέλφια του γνώρισαν το σκληρό πρόσωπο της βιοπάλης. Την ημέρα εργάζονταν στο λιανεμπόριο και το βράδυ πήγαινε στο γυμνάσιο.
Φιλοδοξούσε να μάθει αγγλικά και πίστευε ότι ο καλύτερος τρόπος να πετύχει τον στόχο του ήταν να ταξιδέψει στην Αγγλία και να προσπαθήσει να φτάσει στο επίπεδο να περάσει το Cambridge Proficiency Exam. Η εξέταση είναι αρκετά δύσκολη που πολλοί αγγλόφωνοι δεν μπορούσαν να επιτύχουν. Τελικά τα κατάφερε. Επειδή όμως δεν μπορούσε να εργαστεί στην Αγγλία λόγω έλλειψης άδειας εργασίας, μετακόμισε στο Παρίσι.
Εκεί, βρήκε δουλειά ως εφημεριδοπώλης της International Herald Tribune (θυγατρικής της Washington Post και των New York Times). Κατάφερε να διεκδικήσει μια θέση ακριβώς έξω από την είσοδο του κινηματογράφου στο Champs-Elysée, όπου ταινίες όπως το West Side Story και το The Sound of Music έπαιζαν για μήνες.
Εκεί γνώρισε την Τζόαν, τη μέλλουσα σύζυγό του, η οποία είχε έρθει από την Αμερική μετά την αποφοίτησή του από το Duke University και διέμειναν σε ένα διαμέρισμα στη Λεωφόρο ντε λα Όπερα και παντρεύτηκαν και απέκτησαν, το μοναχοπαίδι τους, τον Τζον το 1965.
Τα βλέμματα του Γιάννη και της Τζοάν ήταν στραμμένα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού όπου διέμενε η οικογένεια της Τζοάν. Επέστρεψαν στην Ελλάδα για να βαφτίσουν τον Τζον (Ιωάννη) και σύντομα μετακόμισαν στις ΗΠΑ. Επιβιβάστηκαν στο υπερωκεάνιο «Βασίλισσα Ελισάβετ» και το 1967 ήρθαν στη Νέα Υόρκη και εγκαταστάθηκαν στην Αστόρια, την Μέκκα του Ελληνισμού της Αμερικής.
Έχοντας την εμπειρία του εφημεριδοπώλη προσελήφθη την «New York Times» ασχολούμενος αρχικά με το φωτοτυπικό και στην συνέχεια έγινε βοηθός συντάκτη υπό την εποπτεία του Abe Rosenthal.
Μια σειρά κοσμογονικών γεγονότων άλλαξαν τα δεδομένα και παρείχαν στον αείμνηστο την δυνατότητα να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, ως αθλητικογράφου.
Όταν το North American Soccer League ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’60, και το Cosmos προχώρησε στο Championship το 1972, ο Alex ήταν εκεί. Σχεδόν κανένα άλλο μέσο δεν ήταν. Κάλυψε κολεγιακά παιχνίδια — Columbia και Hofstra τοπικά — πηγαίνοντας την οικογένεια στην Oneonta NY το Labor Day, για παιχνίδια που αφορούσαν το Hartwick, το οποίο είχε μερικούς κορυφαίους παίκτες της εποχής. Η οικογένεια στάθμευσε το VW Camper σε ΚΟΑ στην Όνεοντα για στέγαση.
Το 1974 αποφάσισε να ζητήσει από τους Times να του δώσουν διαπιστευτήρια για να καλύψει το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Δυτική Γερμανία. Η εφημερίδα συμφώνησε, αλλά είπε ότι δεν θα συμφωνούσε να πληρώσει τα έξοδά του (και φυσικά δεν θα του παρείχε προκαταβολικά χρήματα). Του είπαν ότι θα εξεταζόταν η αποζημίωση μόνο όταν τελείωνε το τουρνουά και έκριναν το έργο του.
Κάλυψε μια σειρά από παιχνίδια στη Δυτική Γερμανία, συμπεριλαμβανομένου του αξέχαστου τελικού στο Μόναχο. Στην πορεία απέκτησε φιλία με τον Πελέ και οι δυο τους (περίπου στην ίδια ηλικία) πέτυχαν το ακατόρθωτο.
Ο τελικός παίχτηκε στις 7 Ιουλίου και το αποτέλεσμα ήταν τεράστια ανατροπή. Η πολύ ευνοημένη ολλανδική ομάδα είχε ηττηθεί από τους γηπεδούχους, με επικεφαλής τον Φραντς Μπεκενμπάουερ, με 2-1.
Οι Times δημοσίευσαν το άρθρο του Alex, με μια φωτογραφία, στην πρώτη σελίδα της έκδοσης της 8ης Ιουλίου 1974. Οι πρώτες λίγες παράγραφοι — αυτές πριν από την συνέχεια στις εσωτερικές σελίδες — περιλαμβάνουν τρεις αναφορές στην ευρεία δημοτικότητα του αθλήματος στον κόσμο εκτός από την Αμερική. Οι Times τελικά τον αποζημίωσαν για τα έξοδα.
Μετά από έναν περίπου χρόνου, αφού ο Πελέ αποφάσισε να υπογράψει συμβόλαιο με την Cosmos (μετά από παρατεταμένες διαπραγματεύσεις), ο κατάλληλος για να πάρει τη «σέσουλα» ήταν ο Έλληνας που είχε γνωρίσει στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αυτό ήταν άλλο ένα πρωτοσέλιδο άρθρο (4 Ιουνίου 1975).
Η άφιξη του Πελέ ήταν μια δικαιολογία για να αρχίσουμε να πιέζουμε το έντυπο για να περιλαμβάνει όλο και περισσότερη κάλυψη του σταρ και των κατορθωμάτων της ομάδας του.
Το 1977, ο σταρ αποσύρθηκε, αλλά η ομάδα είχε παίξει μπροστά σε εξήντα με εβδομήντα χιλιάδες φιλάθλους στο νέο της σπίτι, το Giants Stadium στο East Rutherford της Νέας Ιερσέης. Ο Alex κέρδισε τελικά τον τίτλο του αθλητικογράφου (Reporter), και κατέστη το δεύτερο μη αγγλόφωνο άτομο στην ιστορία της εφημερίδας που κατέκτησε αυτόν τον τίτλο.
Τα επόμενα χρόνια, ακόμη και χωρίς τον Πελέ, ήταν τα χρυσά χρόνια για την ομάδα, κερδίζοντας πρωταθλήματα και προσελκύοντας παίκτες όπως ο Μπεκενμπάουερ και ο Κάρλος Αλμπέρτο στην ομάδα.
Όμως, το NASL είχε επεκταθεί πολύ γρήγορα και τελικά αναδιπλώθηκε το 1984.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο Alex είχε καταφέρει να ξεκινήσει μια προπονητική καριέρα που κράτησε πολλά χρόνια και να συγγράψει το βιβλίο «Inside Soccer» (McGraw Hill). (Έγραψε επίσης το Soccer Basics (Prentice Hall, 1982) και τους The New Jersey Devils (Child’s World, 1995).
Το 1979, παραλίγο να σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα που τον κράτησε στη ΜΕΘ για μήνες. Πάντα έλεγε ότι όλα τα μετέπειτα χρόνια μετά ήταν «ένα δώρο». Δεν περίμενε να ξεπεράσει άλλα σαράντα.
Μετά το Cosmos, η νέα κύρια αποστολή του Alex από τους Times ήταν να καλύψει τη νέα ομάδα NHL στο New Jersey, τους Devils. Ο Γουέιν Γκρέτζκι προσέβαλε περίφημα την ομάδα αποκαλώντας την «ένα franchise του Μίκυ Μάους». Αλλά από το ταπεινό ξεκίνημά του έφτασε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Stanley το 1994.
Αφού συνταξιοδοτήθηκε από τους Times το 2004, απέκτησε δουλειά ως αρχάριος στο τοπικό του γήπεδο γκολφ, το «Blue Hill Country Club» στο Pearl River, το οποίο ταίριαζε απόλυτα με την ασυνήθιστη προσωπικότητά του.
Μετά το θάνατο της συζύγου του το 1998, σε ηλικία 55 ετών, ξαναπαντρεύτηκε.
Το 2009, κέρδισε το βραβείο «The Colin Jose Media Award» από το «US Soccer Hall of Fame» σε μια τελετή στο Oneonta της Νέας Υόρκης, «για συνεισφορά εξαιρετικής και διαρκούς ποιότητας σταδιοδρομίας». Ήταν πολύ περήφανος για αυτό το βραβείο, το οποίο δεν είχε επιδιώξει.
Συνέχισε τη δουλειά του στο γήπεδο του γκολφ μέχρι τα τέλη του 2021. Ήταν τακτικός επισκέπτης του «Northvale Diner», του οποίου τους ιδιοκτήτες αποκαλούσε τους “Diner’s Sons” του, και δραστηριοποιήθηκε επίσης με το Lions Club τοπικά. Αν και είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς βρήκε τον χρόνο, συμμετείχε επίσης ενεργά με την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία στο West Nyack, τους Αγίους Κωνσταντίνου και Ελένης — στα πρώτα της χρόνια — τη δεκαετία του 1970, ιδρύοντας και επιμελώντας μια έκδοση που ονομάζεται Κοινωνία, μια ελληνική λέξη που σημαίνει «Κοινότητα».
Ο αείμνηστος ασχολήθηκε και με το ομογενειακό ποδόσφαιρο και ήταν προπονητής της ομάδας «Northern Valley Eagles» την οποία είχαν ιδρύσει και συντηρούσαν οικονομικά τα αδέλφια Κοντολιού. Στην εν λόγω ομάδα ο Στέλιος Κοντολιός ήταν γενικός αρχηγός, o Γιάννης Κοντολιός, πρόεδρος, ενώ ο ∆ημήτρης Κοντολιός έπαιζε δεξί μπακ.
Ο πρόεδρος της Χιακής Ομοσπονδίας Γιάννης Κοντολιός, ο οποίος ήταν πρόεδρος της ομάδας «Northern Valley Eagles» μιλώντας στις «Αναμνήσεις» εξέφρασε την θλίψη του για του θάνατο του προπονητή και μέντορα εκατοντάδων ομογενών φοιτητών που διέπρεψαν στο ποδόσφαιρο και απέκτησαν το προνόμιο να φοιτούν στα καλύτερα πανεπιστήμια.
Ο αείμνηστος είχε βραβευτεί από την Παναρκαδική Ομοσπονδία Αμερικής και από άλλους φορείς της ομογένειας και της γενέτειρας.
Ο ιερατικός προϊστάμενος της κοινότητας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Ουέστ Νάγιακ της Νέας Υόρκης, π. Μιχαήλ Παλαμάρας μιλώντας στις «Αναμνήσεις» εξέφρασε την θλίψη για τον θάνατο του Άλεξ Γιάννη και μεταξύ άλλων τόνισε: «Το όνομα του Άλεξ Γιάννη έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στο Πάνθεον της κοινότητάς μας. Ο αείμνηστος ήταν ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού «Κοινωνία» και ήταν ένας από τους δωρητές της εικονογραφίας του ναού μας».
Οι «Αναμνήσεις» εκφράζουν τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Αιωνία του η μνήμη.
 δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας.){kind=link}