ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Απεβίωσε πριν από λίγες ημέρες, (συγκεκριμένα στις 18 Αυγούστου 2020) η σύζυγος του πρώην προέδρου της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας, η Πωλίν Σαραντοπούλου (το γένος Σιόλα-Shiolas) σε ηλικία 85 ετών.
Είχε γεννηθεί στην πόλη Γκράντ Τζάνξιον του Κολοράντο από μετανάστες γονείς και διακρίθηκε ως υπεύθυνη του τμήματος Θρησκευτικής Παιδείας της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, που εδρεύει στην Θεολογική Σχολή της Βοστώνης. Εκεί, ήταν γνωστή με το παρατσούκλι «Αντ Πολι», (θεία Πολι), που με πολύ αγάπη της έδωσαν οι φοιτητές και οι συνάδελφοί της στην Σχολή
Ήταν όμως και η αγαπημένη γιαγιά δέκα εγγονών, κι αυτός ήταν ο πιο γλυκός τίτλος που κατέκτησε στην ζωή της.
Από νωρίς η πίστη έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ζωή της. Παράλληλα η μητέρα της την ενθάρρυνε να αποκτήσει μόρφωση και έτσι κατέληξε να σπουδάσει στον τομέα της εκπαίδευσης και να πάρει το μάστερ στην συμβουλευτική από το πολιτειακό πανεπιστήμιο του Κολοραντο.
Στην διάρκεια της καριέρας της κέρδισε επάξια τον τίτλο της καλύτερης Εκπαιδευτικού και της καλύτερης συμβούλου της χρονιάς, ενώ δίδαξε στο πανεπιστήμιο «Κολοράντο-Μέσα Γιουνιβέρσιτι». Ταυτόχρονα διοργάνωσε και το σχολείο της κοινότητας της στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνια.
Το 1977 ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος διόρισε την Πωλίν ως διευθύντρια Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης, με έδρα την Θεολογική Σχολή της Βοστώνης. Από τη θέση αυτή, όχι μόνο δίδαξε ολόκληρες γενιές ιεροσπουδαστών αλλά τους αγκάλιασε ως δικά της παιδιά και ταυτόχρονα κατάφερε να αναδιοργανώσει το τμήμα της Σχολής ταξιδεύοντας από άκρη εις άκρη σε όλη την χώρα, επισκεπτόμενη τις κοινότητες.
Εκεί μέσα άλλωστε, στις εγκαταστάσεις της Σχολής γνώρισε τον μέλλοντα σύζυγο της τον αείμνηστο Δρ. Πέτρο Σαραντόπουλο, από το Γιάνγκσταουν του Οχάιο, που ήταν πατέρας τεσσάρων παιδιών και είχε χάσει την πρώτη σύζυγο του.
Ο γάμος τους έγινε στο παρεκκλήσι της Σχολής και αμέσως η Πωλίν ανέλαβε τον ρόλο της μητέρας των τεσσάρων παιδιών, ανοίγοντας έτσι ένα νέο κεφάλαιο στην ζωή της. Έγινε η νέα μητέρα της Στέισι, του Άθαν, του Τζον και της Αλεξίας.
Αφότου παντρεύτηκε μετακόμισε στην πόλη Γιάνγκσταουν και η κοινότητα του Αγίου Ιωάννη έγινε το κέντρο των δραστηριοτήτων της.
Σ’ αυτή την κοινότητα δίδαξε στο κατηχητικό σχολείο (Sunday School) και ταυτόχρονα υπηρέτησε και ως μέλος του συμβουλίου. Παράλληλα ως εθελόντρια υπηρέτησε ως πρόεδρος σε διάφορους οργανισμούς της ευρύτερης αμερικανικής κοινότητας και διακρίθηκε για τις υπηρεσίες της από την οργάνωση YWCA.
Σε εθνικό επίπεδο μαζί με τον σύζυγο της ήταν μέλη της οργάνωσης «Ηγεσία των 100».
Σε τοπικό επίπεδο διακρίθηκε για την συμμετοχή της στον σύλλογο Αρκάδων «Τρίπολη» (τμήμα 9), όπου υπηρέτησε ως πρόεδρος. Ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από την δράση του συζύγου της και βοήθησε στην συγγραφή της ιστορίας των Αρκάδων και άλλων βιβλίων.
Η συμβολή της στην διοργάνωση φιλανθρωπικών εκδηλώσεων με πρωτοβουλία του αείμνηστου συζύγου της Κώστα, ήταν ανεκτίμητη.
Η Πωλίν και ο αείμνηστος σύζυγος της Κώστας ήταν ένα δυνατό δίδυμο δράσης και πρωτοβουλιών.
Συχνά ταξίδευαν μαζί σε εκδηλώσεις της Αρχιεπισκοπής, όπως οι εκδηλώσεις του Ταγματος των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα, άλλες εκδηλώσεις της Μητρόπολης και τα συνέδρια και οι συνεδριάσεις των Αρκάδων.
Το σπίτι τους, ήταν πάντα ανοικτό σε όσους περνούσαν από την περιοχή είτε ήταν συγγενείς, είτε φίλοι είτε κληρικοί ή ιεράρχες και μοναχοί.
Υπήρχε πάντα ένα «έξτρα» πιάτο με ζεστό φαγητό, αγάπη και δυνατή δόση χιούμορ και ψυχαγωγίας.
Η αγαπημένη εποχή της Πωλίν ήταν οι γιορτές του Thanksgiving και των Χριστουγέννων. Τότε στόλιζε και διακοσμούσε κατάλληλα το σπίτι της περιμένοντας όλα τα παιδιά της. Τρεις γενιές συγκεντρώνονταν στο σπίτι και η ίδια έλαμπε από χαρά.
Η Πωλίν Σαραντοπούλου, διακρινόταν για την πλούσια πνευματική της οξυδέρκεια, τον χαρακτήρα της και την απλότητα της. Ήταν ένας άνθρωπος με πηγαίο χιούμορ, που δημιουργούσε φιλίες παντού όπου κι αν πήγαινε. Αμέσως ερχόταν σε επαφή με τον κόσμο και ήταν έτοιμη να συμπαρασταθεί και να συνεισφέρει με κάθε τρόπο.
Διακρινόταν για την πνευματικότητα της, την αγάπη της για την Εκκλησία και την Οικογένεια της.
Η αγάπη της αυτή ήταν που της έδωσε την δύναμη να ανταπεξέλθει όλες τις δυσκολίες, όταν ο σύζυγος της διαγνώστηκε με την ασθένεια του Αλτσχάιμερ. Για 18 χρόνια στάθηκε δίπλα του σε ένα ταξίδι, στο οποίο έπρεπε να δώσει όλη την αφοσίωση της και την αγάπη της.
Την διέκρινε επίσης το ενδιαφέρον της για ιστορίες από τα παιδικά της χρόνια που τις διηγόταν με έμφαση στην προσπάθεια των παπούδων της να κρατήσουν την γλώσσα και την θρησκεία, κάνοντας κάθε είδους θυσίες για να το καταφέρουν.
Στο Κολοράντο επέστρεφε τακτικά για να επισκεφτεί την μητέρα της και μάλιστα το 2014 διοργάνωσε μια αξέχαστη εκδήλωση για τα γενέθλια των 100 χρόνων. Η μητέρα της έφυγε από την ζωή έναν χρόνο αργότερα.
Το 2016 η Πωλίν επέστρεψε οριστικά στην γενέτειρα της, μαζί με τον σύζυγο της. Έτσι ολοκλήρωσε έναν ακόμη κύκλο στην ζωή της.
Όπως έγραψαν οι «Αναμνήσεις» ο σύζυγος της δρ. Κώστας Σαραντόπουλος, που διετέλεσε και πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας, απεβίωσε το 2018.
Στα χρόνια που ακολούθησαν έπαιρνε δύναμη από τις επισκέψεις των μελών της μεγάλης οικογένειας της, τα οποία έτσι ανταπέδωσαν την αγάπη με την οποία εκείνη τους είχε αγκαλιάσει.
Η νεκρώσιμη ακολουθία τελέστηκε στο ναό των Αγίων Αποστόλων στο Γουεστ Τσεστερ του Ιλλινόις.