Ήταν μια άξια εκπαιδευτικός, πρέσβειρα του Ελληνικού Πολιτισμού και μητέρα δύο κοριτσιών, που της χάρισαν πέντε εγγόνια.
Γεννημένη στην Ελλάδα, στο χωριό Σχοινί της Ολυμπίας, η πρεσβυτέρα Ελένη ήρθε στις Αμερική ως μετανάστρια το 1954 αλλά δεν ξέχασε ποτέ την καταγωγή της και πάντοτε μετέδιδε στους άλλους την αγάπη της για την ελληνική κληρονομιά.
Ήταν απόφοιτη της Ακαδημίας του Αγίου Βασιλείου, την εποχή που λειτουργούσε εκεί σχολή διδασκαλισσών και μάλιστα αποφοίτησε με τον τίτλο της αριστούχου (Valedictorian) και ως πρόεδρος της τάξης του 1964.
Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς νυμφεύθηκε τον Σωτήριο Αλεξόπουλο (απόφοιτο της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού) σε μια διπλή γαμήλια τελετή κατά την οποία η αδερφή της νυμφεύθηκε τον συζυγό της. Αυτή ήταν και η πρώτη παρόμοια τελετή στο παρεκκλήσι της Θεολογικής Σχολής.
Μετά τον γάμο τους, ο Σωτήριος χειροτονήθηκε ιερέας και διορίστηκε στην κοινότητα της Αγίας Τριάδας στην πόλη Λούιστον της πολιτείας Μέιν.
Το 1973 ο πατήρ Σωτήριος μετατέθηκε στην κοινότητα του Αγίου Φιλίππου, στην πόλη Νάσουα του Νιού Χαμσάιρ, όπου και υπηρέτησε για περίπου 22 χρόνια.
Εκεί ήταν που δόθηκε η ευκαιρία στην πρεσβυτέρα Ελένη να διδάξει την Ορθόδοξη πίστη και την Ελληνική γλώσσα ως διευθύντρια του Ελληνικού Σχολείου (και ως πρώτη επίσημη δασκάλα) το Κατηχητικό σχολείο και τη νεολαία.
Ετσι, ετοίμασε και παρουσίασε πάρα πολλά εορταστικά προγράμματα για την Ελληνική Ανεξαρτησία αλλά και την ημέρα των Ελληνικών Γραμμάτων. Ταυτόχρονα προετοίμασε τις συμμετοχές της κοινότητας για τις τελετές ύψωσης της Ελληνικής Σημαίας στο δημαρχείο της πόλης και για την ετήσια παρέλαση για την Ελληνική Ανεξαρτησία στην Βοστώνη.
Υπό την δική της εποπτεία το σχολείο τιμήθηκε επανειλημμμένα από το Γραφείο Παιδείας της Ελληνικής Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής ως «υπ’ αριθμόν 1» σχολείο αναγνωρίστηκε επίσης από το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας ως «καλύτερο σχολείο», ισάξιο με τα αντίστοιχα σχολεία στην Ελλάδα.
Η αείμνηστη είχε οργανώσει το Κατηχητικό Σχολείο της Κυριακής με την βοήθεια 20 δασκάλων οι οποίοι ήταν εξειδικευμένοι στην μουσική και τις τέχνες. Ετσι οι μαθητές έπαιρναν μέρος σε φεστιβάλ ρητορικής, παρουσίαζαν τις γιορτές των Χριστουγέννων, επισκεπτόταν γηροκομεία, συγκέντρωναν τρόφιμα και ρούχα για τους αναξιοπαθούντες και υποστήριζαν με εράνους τα ορφανά παιδιά της Ακαδημίας του Αγίου Βασιλείου.
Ταυτόχρονα η πρεσβυτέρα Ελένη είχα διοργανώσει χορευτικούς ομίλους για τρεις διαφορετικές ηλικίες και δίδαξε πάνω από 25 χορούς από διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Τα χορευτικά αυτά συμμετείχαν κατόπιν σε εκδηλώσεις της Κοινότητας του Αγίου Φιλίππου, αλλά και της ευρύτερης αμερικανικής κοινωνίας, όπως στην Βιβλιοθήκη της Νάσουα, στην ημέρας Εθνικής Περηφάνειας, το Ελληνικό Γηροκομείο του Κάντον της Μασαχουσέτης και το Μαλιώτειο Πολιτιστικό Κέντρο της Βοστώνης.
Ταυτόχρονα η δραστήρια πρεσβυτέρα οργάνωσε τον Σύλλογο Γονέων και Δασκάλων και το τμήμα κοριτσιών που ως Μαριονέτες (Cheerleaders) συμμετείχαν στο πρωτάθλημα μπάσκετ YMCA. Ενω διεύθυνε και την μικρή χορωδία νέων της Κοινότητας, που ιδρύθηκε την δεκαετία του 80.
Η ίδια μαζί με τον πατέρα Σωτήριο σύστησαν τον Φιλόπτωχο Αδελφότητα Κυριών «ΑΓΑΠΗ» το 1973 με συμμετοχή 98 κυριών.
Ως πρεσβυτέρα φιλοξένησε στην οικία της Αρχιεπισκόπους, Επισκόπους, Πολιτικούς και Εκπροσώπους της Ελληνικής Πολιτείας.
Το 1994 η πρεσβυτέρα Ελένη επιμελήθηκε την έκδοση ειδικού άλμπουμ με 280 σελίδες που αναφερόταν στην ζωή και της δράση του πατρός Σωτηρίου στην Κοινότητα. Ο πατήρ Σωτήριος συνταξιοδοτήθηκε από την Κοινότητα του Αγίου Φιλίππου το 1994 αλλά η πρεσβυτέρα παρέμεινε προσφέροντας τις υπηρεσίες της ως διευθύντρια του Σχολείου μέχρι το 2001.
Το 1995 η Επισκοπή Βοστώνης κάλεσε τον πατέρα Σωτήριο να υπηρετήσει και πάλι την Εκκλησία ως μερικώς απασχολούμενος ιερέας στην Κοινότητα του Αγίου Νικολάου στην πόλη Κλίντον της Μασαχουσέτης.
Ετσι για άλλη μια φορά η πρεσβυτέρα Ελένη ακολούθησε τον συζυγό της στην υπηρεσία της Κοινότητας βοηθώντας στο Κατηχητικό Σχολείο και σε άλλα τμήματα της Κοινότητας, μέχρι το 2012.
Ο πατήρ Σωτήριος έχει να λέει πως «ο Θεός τον ευλόγησε με την καλύτερη σύζυγο στα 48 χρόνια της ενεργούς διακονία του». «Ότι κάναμε», είπε, «το κάναμε μαζί και δεν θα μπορούσα ποτέ να το κάνω μόνος μου, χωρίς την βοηθειά της». «Ήταν, μεγάλη τιμή και προνόμιο να υπηρετήσω τρεις υπέροχές κοινότητες».
Η εκλιπούσα ήταν περήφανη για όλους τους μαθητές της, στο πέρασμα του χρόνου, τους οποίους θεωρούσε και δικά της παιδιά. Ενιωθε μάλιστα ξεχωριστή χαρά να βλέπει τα παιδιά αυτά ως ενήλικες να συμμετέχουν ενεργά στην ζωή της Κοινότητας, ως μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου. Ταυτόχρονα εκτιμούσε την απεριόριστη αγάπη και τον σεβασμό όλων για πάρα πολλά χρόνια.
Βραβεία και αναγνώριση
Στην διάρκεια της μακρόχρονης υπηρεσία της βραβεύθηκε και τιμήθηκε αρκετές φορές για τις υπηρεσίες της. Εχει τιμηθεί με το βραβείο «Αθηναγόρας» του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Επίσης τιμήθηκε από το Ελληνικό Προξενείο της Βοστώνης, το γραφείο του εκπαιδευτικού συμβούλου της Ελλάδας και το Γραφείο Παιδείας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής για τις άοκνες προσπάθειες για την διατήρηση της Ελληνορθόδοξης ταυτότητας και του Ελληνικού Πολιτισμού.
Το 1989 τιμήθηκε με τον τίτλο «Εκπαιδευτικός της Χρονιάς» από την Κοινότητα του Αγίου Φιλίππου. Με το βραβείο της Μητρόπολης της Βοστώνης τιμήθηκε δύο φορές το 1993 και το 2002, όταν ο Μητροπολίτης Μεθόδιος αναγνώρισε τις πολύτιμες υπηρεσίες της και τον ηγετικό της ρόλο στις διακονίες της Ελληνορθόδοξης πίστης, της παράδοσης και της κληρονομιάς.
Ήταν μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Νέας Αγγλίας, την Εθνική Αδελφότητα Πρεσβυτέρων, τις Θυγατέρες της Πηνελόπης, τον Πανηλειακό Σύλλογο και τον Σύλλογο Αποφοίτων της Παιδαγωγικής Ακαδημίας του Αγίου Βασιλείου.
Αγαπημένη συνήθεια της πρεσβυτέρας Ελένης ήταν η κηπουρική και της άρεσε να περπατάει και να ταξιδεύει στην Ελλάδα.
Αλλά όπως είναι φυσικό αγαπούσε πάνω από όλα τα άλλα να βρίσκεται ανάμεσα στην οικογένειά της και τα πέντε εγγόνια της.
Η εκλιπούσα αφήνει πίσω της τον πατέρα Σωτήριο, τις δύο κόρες την Βασιλική και την Τίνα, τους γαμπρούς καθώς και τα πέντε εγγόνια της.
Η οικογένεια της εκλιπούσας επιθυμεί να ευχαριστήσει το νοσηλευτικό προσωπικό του Fairview για την φροντίδα που της παρείχε.
Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλεί την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου, στο ναό του Αγίου Φιλίππου στις 11 το πρωί.
Η Εκκλησία του Αγίου Φιλίππου βρίσκεται στην διεύθυνση: 500 W Hollis St. Nashua NH.
Θα ακολουθήσει η ταφή της στο κοιμητήριο Woodlawn.
