ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η πολυαγαπημένη σύζυγος, μητέρα, γιαγιά και προγιαγιά Αναστασία (Τασία) Σιαμπούλη, το γένος Χριστοπούλου δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας. Την Τρίτη, 26 Απριλίου 2022, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 94 ετών έχοντας στο πλευρό την οικογένειά της.
Η είδηση για τον θάνατό της προκάλεσε θλίψη και συγκίνηση όχι μόνο στην οικογένειά της, αλλά και σε όλους τους Ευρυτάνες της Νέα Υόρκης και κατ’ επέκταση της Αμερικής.
Οι συγγενείς και οι φίλοι το μεσημέρι της Παρασκευής, 29 Απριλίου 2022 και ώρα 11.30 π.μ. θα συγκεντρωθούν στον ιστορικό ναό του Αγίου Δημητρίου Τζαμέικας, στην διεύθυνση, 84-35 152nd St, Queens, N.Y., 11432, για να παρακολουθήσουν την Εξόδιο Ακολουθία.
Αμέσως μετά θα μεταβούν στο κοιμητήριο «Flushing Cemetery» στην διεύθυνση 163-6 46th Ave, Queens, N.Y., 11358, για να παρακολουθήσουν τον ενταφιασμό της και να της απευθύνουν τον ύστατο χαιρετισμό.
Ο θάνατός της καταλυπεί τον σύζυγό της Αλέξανδρο Σιαμπούλη, τα παιδιά της Δημήτρη Σιαμπούλη και Μαρία το γένος Κούγια, τα εγγόνια Αναστασία και Κώστα Ζήνωνος, Κατερίνα και Θανάση Αρβανίτη, τα δισέγγονα Ολίβια και Λουκά Ζήνωνος, Παναγιώτη και Θάλεια Αρβανίτη, τα αδέλφια Παναγιώτη, Δημήτρη και Χρυσούλα και τις οικογένειές τους, τον κουνιάδο Γιώργο Σιαμπούλη, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς εδώ και στην Ελλάδα.
Στοργική σύζυγος – μητέρα
Η Αναστασία (Τασία) Σιαμπούλη, το γένος Χριστοπούλου, γεννήθηκε 17 Ιουνίου 1927 στον Τυμφρηστό νομού Φθιωτίδος σε μια πολύτεκνη οικογένεια. Οι αείμνηστοι γονείς της Γεώργιος και Μαρία Χριστοπούλου την γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Το 1957 χόρεψε τον Χορό του Ησαΐα με τον Αλέξανδρο Σιαμπούλη και εγκαταστάθηκαν στην Λαμία, όπου έφεραν στον κόσμο τον μονάκριβο γιο τους τον Δημήτρη.
Το 1962 ήρθαν για μια καλύτερη τύχη στην Αμερική. Αρχικά διέμειναν στο Τζάκσον του Μισισιπή και μετά στην Νότια Καρολίνα, όπου διέμεναν πολλοί συμπατριώτες τους Ευρυτάνες. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα ήρθαν στη Νέα Υόρκη και εγκαταστάθηκαν στο Μανχάταν. Και το ταξίδι τους δεν έληξε εκεί. Μετά από μερικά χρόνια ήρθαν στην Αστόρια και από εκεί στην Κορώνα. Τις τελευταίες δεκαετίες διέμειναν στο Μπέισαϊντ του Κουίνς, πλησίον της κοινότητας του Αγίου Νικολάου στο Φλάσινγκ.
Ο Αλέξανδρος έμαθε την τέχνη του μάγειρα, έγινε αρχιμάγειρας και ασχολήθηκε όλη του την ζωή με τα εστιατόρια, ενώ η Αναστασία ασχολήθηκε με την ανατροφή και την διαπαιδαγώγηση του Δημήτρη και αργότερα των εγγονιών και των δισεγγονών της.
Η αείμνηστη αξιώθηκε να δει τις εγγονές της να αποφοιτούν από τα καλύτερα πανεπιστήμια και να ανεβαίνουν τα σκαλιά της Εκκλησίας για τον Χορό του Ησαΐα και αργότερα για να βαφτίσουν τα δικά τους παιδιά.
Η Αναστασία διακρινόταν για το σπάνιο του χαρακτήρα, για την αγάπη της, η οποία δεν περιοριζόταν μόνο στην οικογένειά της, αλλά και στους συγγενείς και φίλους. Αγαπούσε όλον τον κόσμο και έκανε το παν για να βοηθήσει όσους είχαν πράγματι ανάγκη και έλεγε πάντα με υπερηφάνεια ότι τα παιδιά και τα εγγόνια της έμοιασαν και σκορπούν σε όλους την χαρά και την αγάπη.
Η οικογένεια καλεί τους συγγενείς και φίλους, όπως αντί ανθέων προσφέρουν δωρεά στην μνήμη της στο Ελληνικό Τμήμα του Ρόναλντ ΜακΝτόναλντ Χάουζ (Ronald McDonald House New York Greek Division, 405 E 73rd St, New York, NY 1002).
Οι «Αναμνήσεις» εκφράζουν τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στην οικογένειά της.
Αιωνία της η μνήμη