Κ. διευθυντά,
Κατ’ αρχήν επιτρέψτε μου να εκφράσω την ευγνωμοσύνη για την ευθιξία με την οποία χειριστήκατε και προβάλλατε τις εκλογές της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Φιλαδέλφεια και Μείζονος Ντελαγουέαρ και πάνω από όλα τον ρόλο και την ευθύνη των πρώην προέδρων ως θεσμού.
Θεωρώ ότι είναι άκρως τιμητικό ότι οκτώ πρώην πρόεδροι της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Φιλαδέλφειας και μείζονος Νελαγουέαρ εγγυήθηκαν την ομαλή διεξαγωγή των εκλογών σε μια κατάμεστη αίθουσα με εκπροσώπους 32 συλλόγων. Το ίδιο πιστεύω πως θα έκανε και ο απερχόμενος πρόεδρος Δημήτριος Ροζανίτης, εάν δεν βρισκόταν λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων στην γενέτειρα.
«Μία εικόνα χίλες λέξεις», όπως λέει και ο θυμόσοφος ελληνικός λαός. Η Ομογένεια της Φιλαδέλφειας με το ήθος, το κύρος, την αξιοπρέπεια αποτελεί πρότυπο, παράδειγμα προς όλους εκείνους που ενστερνίζονται τις αξίες και τα ιδεώδη του ελληνισμού. Για όλους εκείνους που αφουγκράζονται τα κελεύσματα των καιρών και δίνουν τον δικό τους αγώνα κατά της αφομοίωσης και υπέρ της προάσπισης των εθνικών θεμάτων.
Δυστυχώς όσο κι αν προσπαθήσω να μη θεωρηθώ οπαδός της σχετικότητας θα με προλάβει ο ιστορικός του μέλλοντος για να κάνει τους αναγκαίους συσχετισμούς. Στον αντίποδα της εικόνας και του πνεύματος της Ομοσπονδίας της Φιλαδέλφειας βρίσκεται η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, «η μητέρα Ομοσπονδία» όπως την αποκαλούμε όλοι.
Μας λυπεί όλους το γεγονός ότι οι προσωπικές αντιπαραθέσεις με εκδικητικό χαρακτήρα μεταξύ των δύο φατριών των πρώην προέδρων έχει οδηγήσει την Ομοσπονδία της Νέα Υόρκης σε καθεστώς ανυποληψίας και πιθανού αφανισμού.
Και το χειρότερο όλων, το Σπίτι του Έλληνα ομογενή, το Σταθάκειο Κέντρο, παραμένει αλυσοδεμένο για δύο χρόνια από μερικούς καταληψίες πρώην προέδρους.
Θλιβερό παράδειγμα προς αποφυγήν αποτελεί και η περίπτωση του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου. Το μοναδικό τριτοβάθμιο όργανο εκπροσώπησης των Ελλήνων ομογενών παραμένει αιχμάλωτο στις ορέξεις κάποιων ολίγων, που αρνούνται να διεξαγάγουν εκλογές από το Νοέμβριο 2017.
Κύριοι ξυπνάτε. Αναλάβετε τις ευθύνες σας. Παραμερίστε τις προσωπικές σας βλέψεις και επιδιώξεις, προσπαθήστε για το καλό του Έλληνα ομογενή, αλλιώς θα είστε υπόλογοι των πράξεών σας απέναντι σε όλο τον ελληνισμό της Αμερικής αλλά και στην ιστορία.
Είναι κοινωνικά ανεύθυνο να συνεχίζετε να συμπεριφέρεστε εντελώς ανυπάκουα και αντιδραστικά.
Επιτέλους ακολουθήστε το συναίσθημα και την ορθολογικότητα της σωστής σκέψης.
Ευχαριστώ,
Ευστάθιος Καραντώνης
Σ. σ. Ο Ευστάθιος Καραντώνης είναι πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας της Φιλαδέλφειας και πρώην πρόεδρος της κοινότητας του Αγίου Θωμά στο Τσέρι Χιλ της Νέας Ιερσέης.
Συγχαρητήρια στον Στάθη Καραντώνη για την πολύ σωστή τοποθέτηση του και την άψογη επιστολή του!
Σωστά τα λές κύριε Στάθη, όμως η διαφορά μεταξύ των δύο Ομοσπονδιών είναι όπως
ο Ολυμπιακός με τον Παναιτωλικό.
Η Ομοσπονδία Νέας Υόρκης σαν ηγέτης
φορέας της Ομογένειας είχε απήχηση και
πέραν των περάτων της Νέας Υόρκης, με
λίγα λόγια είχε εκτός των άλλων και Εθνικό
χαρακτήρα και αυτός ο ρόλος , την έφερνε
σε σύγκρουση με πολλά κακώς …. κείμενα
κατεστημένα , αποφεύγω να τα κατονομάσω,
αλλά με λίγη φαιά ουσία και λίγη φαντασία
ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει ποιά
κέντρα εξουσίας εννοώ.
Επιμελημένα λοιπόν προώθησαν ένα σύνολον
αχρήστων για να αχρηστεύσουν την
ΟΜΝΥ για να μην γίνεται εμπόδιο του
Ατλαντικού και του Ειρηνικού…..Άλλη ήταν
η εικόνα της πριν των αχρήστων εποχή και
άλλη την εποχή των αχρήστων , που έγινε
αιτία να φθάσουμε στην σημερινή οικτράν
κατάσταση. Όλη αυτήν την εποχή εδίδοντο
μάχες εξουσίας για την εξουσία και το
φαγοπότι και όλοι εμείς παρακολουθούσαμε
τις μάχες αμέτοχοι. Ημεθα όλοι συνυπεύθυνοι
με την απουσία μας για την κατάντια μας.
Ο καθένας μας ενδιαφέρεται να φάει τα κάστανα
όταν κάποιος άλλος τα βγάλει από τη φωτιά.
Όπως το σώμα χωρίς την ψυχή πεθαίνει,
έτσι πεθαίνει και οτιδήποτε ωραίο όταν
δεν υπάρχουν υπερασπιστές του. Αν όμως
υπάρξουν και πέσουν στη μάχη , όπως
ο Λεωνίδας με τους τριακόσιους , η θυσία
τους θα είναι το έναυσμα για να τρέξουν να
τους αντικαταστήσουν άλλοι.
Κάποτε σε μια συνεδρίαση της Ομοσπονδίας
είχα πει: “ Σαν μεμονωμένα άτομα είμεθα όλοι
σχεδόν καλοντυμένοι….. σαν σύνολον όμως
ήμαστε γυμνοί” . Αν μπορούμε να κρατήσουμε
το πρώτο και να αλλάξουμε το δεύτερο , θα
έχουμε μέλλον αν όχι απλά θα υπάρχουμε
μέχρι να αφομοιωθούμε εντελώς.
Αν αντικαταστήσουμε το ΕΓΩ με το ΕΜΕΙΣ
γενικά σαν ράτσα θα αξιοποιηθούν τα μεγάλα
αποθέματα δυνάμεων που έχουμε σαν σύνολον,
και η Ελπίδα που δειλά ακόμη φτερουγίζει
θα ζωντανέψει , θα ανοίξει τα φτερά της και
ούριοι άνεμοι θα φυσήξουν θα διώξουν τις
σκόνες και θα ανανεωθούμε να γίνουμε
πουλιά Φοίνικες .