Ανάλυση: Μην τάζεις του Αγίου κερί και του Πολιτικού ψήφο…

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Μια παλιά συμβουλή που περνάει από γενιά σε γενιά λέει «να μην τάζει κάποιος του Αγίου κερί», γιατί μετά πρέπει (πάση θυσία) να κρατήσεις την υπόσχεση. Το ίδιο συμβαίνει και στον χώρο της πολιτικής, όπου μπορώ να πω από προσωπική εμπειρία ότι τελικά η ψήφος έχει την ίδια ισχύ με το κερί.

Εδώ και πολλά χρόνια άκουγα και έβλεπα και έτρεχα να καλύψω τις συναντήσεις και τις συγκεντρώσεις με την γνωστή ως «Μπουμπουλίνα» βουλευτή την Κάρολιν Μαλόνι. Εγώ και πάρα πολλοί ομογενείς την γνωρίζουμε εδώ και χρόνια και λίγο πιο προσωπικά. Έχουμε βρεθεί και σε δημόσιες αλλά και σε ιδιωτικές συγκεντρώσεις και πάντα όταν την βλέπω την χαιρετώ με λίγο πιο θερμό τρόπο.

Αλλά, αν και η Κάρολιν ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα την ίδια χρονιά που έφτασα στην Αμερική, εντούτοις δεν είχα αποκτήσει αμέσως το δικαίωμα ψήφου. Αργότερα, όταν το απέκτησα άλλαξα εκλογική περιφέρεια και παρόλο που την ακολουθούσα πιστά όπως θα έκανε ένας ψηφοφόρος της, δεν μπορούσα να την ψηφίσω.

Το ήξερε και η ίδια ότι δεν ψηφίζω στην δική της εκλογική περιφέρεια. Μέχρι πρόπερσι, που αντιμετώπισε εκ των έσω, δηλαδή από τον ίδιο χώρο, το δημοκρατικό κόμμα και τη νέα πτέρυγα των προοδευτικών, έναν αντίπαλο που την δυσκόλεψε στις προκριματικές εκλογές.

Έλα όμως που είχα την επιθυμία να την ψηφίσω και που εκ των πραγμάτων πίστευα ότι θα έμενε ανεκπλήρωτη.

Την τελευταία φορά που την είδαμε ήταν σε μια πρόσφατη πανομογενειακή συγκέντρωση στην διάρκεια της οποίας η κ. Μαλόνι δεν γνώριζε ότι με βάση την απόφαση ενός δικαστηρίου, του Ανώτατου Δικαστηρίου της Πολιτείας, θα διεκδικούσε την επανεκλογή της σε έναν εντελώς διαφορετικό εκλογικό χάρτη, που εκτός από το Ανατολικό Μανχάταν θα περιλαμβάνει και το Δυτικό Μανχάταν.

Τον αντίπαλο της, στη νέα αυτή εκλογική περιφέρεια, τον επίσης δημοκρατικό βουλευτή Τζέρολντ Νάντλερ, τον γνώριζα ως πολιτικό εδώ και χρόνια αφού ήταν ο βουλευτής της περιοχής μου, που εκλέγονταν για χρόνια, χωρίς να χρειάζεται την ψήφο μου.

Τον γνώριζα όμως και τον είδα πολλές φορές στο CVS, στο Φαρμακείο της γειτονιάς μου.

Κάποια στιγμή χρειάστηκε, εδώ και τρία περίπου χρόνια, να πάω στο νοσοκομείο για μια εξέταση και βγαίνοντας τον είδα να συνοδεύει την σύζυγό του στο ίδιο νοσοκομείο, σε μια πιο προσωπική στιγμή κι ενώ η παρουσία του στην Βουλή ήταν απόλυτα αναγκαία και υπήρχε μεγάλη ένταση στο πολιτικό τοπίο.

Κι εκείνος περνούσε μια δύσκολη προσωπική στιγμή. Εγώ κατάλαβα τι συνέβαινε και θα μπορούσα αν εργαζόμουν σε κάποια μεγάλη εφημερίδα να βγάλω αυτό που λέμε «είδηση».

Τελικά, μετά από αυτή την τυχαία συνάντηση, έγιναν οι γενικές εκλογές του 2020 και χρειάστηκε να ψηφίσω.

Τόσο σε επίπεδο Πρόεδρου όσο και σε επίπεδο βουλευτών.

Τώρα λοιπόν μετά από αυτό το μπέρδεμα στους εκλογικούς χάρτες και τις εκλογικές περιφέρειες καλούμε τόσο εγώ όσο και οι λοιποί, ψηφοφόροι να διαλέξω ή την Κάρολιν Μαλόνι, ή τον Τζέρολντ Νάντλερ;

Η επιλογή δεν είναι δίλημμα μόνο για μένα αλλά και για πολλούς άλλους ψηφοφόρους στις δυο πλευρές του Μανχάταν.

Η εφημερίδα «Νιού Γιόρκ Τάιμς» παρουσιάζει ως επική την παραπάνω σύγκρουση, με τον τίτλο: διαλέξτε πλευρά, (με την Δύση ή με την Ανατολή).

Εδώ φτάσαμε, με την συμβολή μάλιστα και Ελληνο-αμερικανών, π.χ. της κ. Μαγδαληνής Σίγκα (δικαστού στο Ανώτατο Δικαστήριο) και της κ. Μαλιωτάκη (που αντιδρώντας στις επιλογές των Δημοκρατικών στο Αλμπανι, όπου εργάζεται και ο Μαικ Γιάνναρης).

Δηλαδή, φτάσαμε ενώπιον ενός διλήμματος που τώρα αποτελεί και δίλημμα για πατρίκιους και πληβείους.

Εξηγούμαι: στο ανατολικό Μανχάταν ζουν και ψηφίζουν οι έχοντες και κατέχοντες.

Από την άλλη πλευρά του Πάρκου, δυτικά, βρίσκει κανείς ένα διαφορετικό κόσμο. Υπάρχουν και καλλιτέχνες και άνθρωποι των γραμμάτων και οικογενειάρχες και παλαιότεροι δηλαδή συνταξιούχοι, αλλά κατά κανόνα ψηφοφόροι του Δημοκρατικού Κόμματος.

Αυτοί, λοιπόν θα βρεθούν απέναντι και θα κληθούν  να διαλέξουν, ποιος από τους δυο θα επανέλθει στην Βουλή;

Η «μεγάλη χαμένη» θα είναι η Νέα Υόρκη και οι κάτοικοι της αφού ένα από τα πλέον υψηλόβαθμα στελέχη του Κόμματος θα μείνει εκτός βουλής.

Είναι μια εξέλιξη που θα στοιχίσει και μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, αφού θα χαθούν και χρήματα που κανονικά θα πήγαιναν σε δυο εκλογικές περιφέρειες.

Αν μείνει έξω η κ. Μαλόνι θα χάσουμε την πρώτη Κυρία του Ελληνικού κλάμπ, του περίφημου «Hellenic Caucus» και μάλλον μια τέτοια εξέλιξη θα μας κοστίσει ακριβά, σε ό,τι αφορά την στάση της Βουλής στο θέμα της πώλησης των όπλων στην Τουρκία.

Από την άλλη μεριά οι εκλογές αφορούν κυρίως θέματα που έχουν αντίκτυπο στην ζωή των ψηφοφόρων και δικαιολογημένα η κ. Μαλόνι υπερτονίζει την συμμετοχή της στην εξεύρεση και αποστολή επιδοτήσεων από τον κρατικό κουρβανά για την ολοκλήρωση της πιο νέας γραμμής του υπογείου σιδηροδρόμου, αυτόν που εξυπηρετεί την δεύτερη λεωφόρο.

Ο κ. Νάντλερ είναι και εκείνος μέλος του Hellenic Caucus αλλά είναι παράλληλα είναι επικεφαλής της Επιτροπής Δικαστικών Υποθέσεων, που ασχολήθηκε με πολύ έντονο τρόπο στην διαχείριση της παραπομπής του πρώην Προέδρου Τραμπ, δυο φορές στην διάρκεια της ίδια θητείας.

Μεθαύριο, στην 5^η Λεωφόρο θα δούμε ίσως για τελευταία φορά την κ. Μαλόνι ως εκπρόσωπο της Βουλής των Αντιπροσώπων, αλλά και ως Τελετάρχη της Ελληνικής Παρέλασης.

Εγώ προσωπικά θα τρέξω να ψηφίσω την Μπουμπουλίνα μας και θα φροντίσω να παρακινήσω κι άλλους να κάνουν το ίδιο.

Αλλά, δύσκολα θα μπορούσα σήμερα να προβλέψω τι θα γίνει στο τέλος. Όπως λέμε συχνά, στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό, αλλά εδώ θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια νύμφη και με δυο γαμπρούς.

Γιατί, ο τρίτος της Παρέας είναι ο άνθρωπος που προσπάθησε να κόψει ψήφους από την κ. Μαλόνι στο πρόσφατο παρελθόν και επιμένει εκ νέου, αλλά φυσικά με μειωμένες πιθανότητες.

Κάποιος κύριος ονόματι Σουράζ Πατέλ, με καταγωγή από την Ινδία. Που ποντάρει στη νέα γενιά για να συγκεντρώσει ψήφους. Με την διαφορά ότι αγνοεί την στατιστική και το νόμο των πιθανοτήτων.

Ο Τζέρολντ Νάντλερ, δεν έχει χάσει εκλογική μάχη τα τελευταία 50 χρόνια.

Κι εδώ που λέμε ότι θα χάσουμε την κορυφαία υποστηρικτή των ελληνικών θέσεων η εφημερίδα «Νιού Γιόρκ Τάιμς» περί άλλων τυρβάζει. Ασχολείται με το ποιο είναι το αγαπημένο μέρος τους στην δυτική και στην Ανατολική πλευρά του Μανχάταν.

Η κ. Μαλόνι υποστήριξε ότι της αρέσουν οι πλανόδιοι βιβλιοπώλες του δυτικού Μανχάταν.

Ο κ. Νάντλερ πάλι περιέγραψε ως αγαπημένο μέρος για τον ίδιο στο ανατολικό Μανχάταν είναι το Μητροπολιτικό Μουσείο. Και ιδιαίτερα τα εκθέματα από τον πολιτισμό της Αρχαίας Αιγύπτου.

Οι προκριματικές εκλογές για την νέα περιφέρεια  θα διεξαχθούν εν μέσω καλοκαιρινών διακοπών, τον Αύγουστο, στις 23.

Και βέβαια, είναι γνωστό ότι οι κάτοικοι του Ανατολικού Μανχάταν φεύγουν και πάνε στο Λονγκ Άιλαντ, στα Χάμπτονς, οπότε υπάρχει από τώρα ένα αριθμητικό πλεονέκτημα για τον Νάντλερ.

Χρειάζεται επαγρύπνηση και πλέον τίποτα δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο.

Όπως έχουν σήμερα την πλειοψηφία στην Βουλή οι Δημοκρατικοί τον ερχόμενο Νοέμβριο μπορεί να επανακάμψουν οι Ρεπουμπλικανοί.

Και τότε θα δείτε τι χαρές θα κάνουν ο Ερντογαν και ο Τσαβούσογλου. Μαζί με εκείνον τον «υβριδικό» Οζ, από την Πενσυλβάνια που έγινε φίρμα χάρη στην Οπρα Γουίνφρεϊ. Και μάλιστα έχει διπλή υπηκοότητα. Και τουρκική και Αμερικανική.

Nα μην ξεχάσω, την τελευταία φορά στην Αστόρια η κ. Μαλόνι αναφέρθηκε και στα Ελγίνεια μάρμαρα και τα μετονόμασε σε ελληνικά μάρμαρα.

Όσο για τον τιμητικό τίτλο της Τελετάρχου στην φετινή παρέλαση, η κ. Μαλόνι τόνισε ότι η μητέρα της θα ήταν πολύ περήφανη για αυτή την τιμή.