ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Οι «Αναμνήσεις» καθώς επίσης και άλλα ελλαδικά μέσα ενημέρωσης επέλεξαν τον όρο «Λευκός Καπνός» για να μοιραστούν με το αναγνωστικό τους κοινό την είδηση για την κατ’ αρχήν συμφωνία της διακομματικής επιτροπής για το μείζον θέμα της υλοποίησης του συνταγματικού δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι των Ελλήνων, που ζουν εκτός των γεωγραφικών συνόρων της Ελλάδας.
Αντίθετα από άλλα μέσα στη γενέτειρα οι «Αναμνήσεις» μετά τον «Λευκό Καπνό» έβαλαν παύλα και με πολύ πόνο πρόσθεσαν στον τίτλο «με πολλούς αστερίσκους και μόνο στα εκλογικά κέντρα η ψήφος των αποδήμων»
Κι αυτό για να υπενθυμίσουμε στο αναγνωστικό μας κοινό πως, ακόμη κι αν ψηφιστεί από τους τριακόσιους της Βουλής, το νομοσχέδιο που θα φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή, η ψήφος των Αποδήμων θα είναι δώρον άδωρον για την συντριπτική πλειοψηφία τουλάχιστον των Ελληνοαμερικανών.
Και αυτό για τρεις βασικούς λόγους:
Ο πρώτος, διότι από την επιστολική ψήφο που υποσχέθηκε και ευαγγελίστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέληξαν (συμφώνησαν) «στην αυτοπρόσωπη παρουσία των αποδήμων στα εκλογικά κέντρα που θα στηθούν σε πρεσβείες, σε προξενεία κ.λ.π.». Δεδομένων των τεραστίων αποστάσεων, που πρέπει να διανύσουν, ακόμη και αυτοί που θα πληρούν τις προϋποθέσεις, η απόφαση αυτή θα καταλήξει σε «δώρο – άδωρον», που λέει και ο λαός.
Σε ότι αφορά τουλάχιστον την Αμερική, οι ομογενείς ως επί το πλείστον κατοικούν στα προάστεια των μεγαλουπόλεων. Από τα Βόρεια Προάστια της Νέας Υόρκης (Upstate New York) λόγου χάρη για να έρθουν στο Γενικό Προξενείο για να ψηφίσουν πρέπει να ταξιδέψουν τέσσερις και πέντε ώρες. Εκείνοι που διαμένουν στο Μπάφαλο και στο Νιαγάρα πρέπει να οδηγήσουν οκτώ τουλάχιστον ώρες.
Φανταστείτε πόσο πολύ πιο δύσκολο είναι γι αυτούς που διαμένουν στη Δυτική Ακτή όπου υπάρχει μόνο ένα Προξενείο, καθώς επίσης και για εκείνους που διαβιούν στη Χαβάη, στις Μπαχάμες και σε άλλα νησιά των ΗΠΑ, στην Καραϊβική και στη Νότια Αμερική.
Ο δεύτερος λόγος, σχετίζεται με τις προϋποθέσεις εγγραφής στους ειδικούς καταλόγους, οι οποίες αιτούν από τους ομογενείς «να έχουν ενεργή οικονομική – φορολογική σχέση με τη χώρα, με την κατοχή ενεργού ΑΦΜ». Η προϋπόθεση αυτή ενδέχεται να στερήσει το δικαίωμα εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους σε μερικές χιλιάδες ομογενείς που έχουν πουλήσει τα σπίτια και τις περιουσίες τους στην Ελλάδα και δεν έχουν οικονομικές συναλλαγές.
Ο τρίτος λόγος, σχετίζεται με την πιστοποίησης της παρουσίας των εκλογέων του εξωτερικού για τουλάχιστον δύο χρόνια στην Ελλάδα τα τελευταία 35 έτη (εργασία, φοίτηση σε ελληνικά σχολεία, εκπλήρωση στρατιωτικών υποχρεώσεων κ.ά.).
Η προϋπόθεση αυτή διασφαλίζει το δικαίωμα ψήφου μόνο σε όσους έχουν μεταναστεύσει από τη γενέτειρα μετά την 1 Ιανουαρίου 1985. Άρα μιλάμε για την περίοδο που έχουν ανακοπεί οι μεταναστευτικές ροές από την Ελλάδα, λόγω της ευμάρειας που επικρατούσε στη χώρα.
Το πλαφόν των 35 ετών διασφαλίζει το δικαίωμα συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία μόνο σε εκείνους που είχαν έρθει για σπουδές και αποφάσισαν να παραμείνουν στις ΗΠΑ, καθώς επίσης και σε μερικές εκατοντάδες, που ήρθαν εδώ την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Ο «λευκός καπνός» που βγήκε από τη συνεδρίαση της Διακομματικής φαίνεται να έχει ικανοποιήσει τους πάντες και περισσότερο το κυβερνών κόμμα, το οποίο άρχισε ήδη να πανηγυρίζει, αφ ενός μεν, διότι θα υλοποιήσει μια προεκλογική δέσμευση (άσχετα εάν θα είναι μια πύρρειος νίκη), αφ ετέρου δε, διότι θα πετύχει την μέγιστη δυνατή συναίνεση των τριακόσιων που ζήτησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης λίγες μέρες μετά την εκλογή του.
Οι μόνοι που παρακολουθούν με θλίψη και απογοήτευση τις εξελίξεις είναι οι ομογενείς, οι οποίοι βλέπουν για μια ακόμη φορά τους εθνοπατέρες να αποφασίζουν ερήμην των ιδίων των ενδιαφερομένων. Βλέπουν ένα μείζον θέμα, όπως το ζήτημα της ψήφου, να θυσιάζεται στον βωμό των κομματικών σκοπιμοτήτων και της ψηφοθηρίας.
Οι «Αναμνήσεις» παρακολουθώντας τις εξελίξεις και ειδικά τις άνευ ουσίας και σημασίας συναντήσεις στη Νέα Υόρκη των πλέον αρμοδίων για το θέμα της ψήφου των Αποδήμων, υπουργού Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκου και υφυπουργού Αποδήμων Αντώνη Διαματάρη, διαισθάνθηκαν τους κινδύνους και στις 4 Οκτωβρίου μέσω ανάλυσης έκρουσαν τον κώδωνα και προειδοποίησαν «Να μη θυσιαστεί ένα επί πλέον εθνικό ζήτημα στον βωμό των κομματικών σκοπιμοτήτων».
Σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να απευθύνουμε έκκληση στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να παγώσει όλες τις διαδικασίες προκειμένου να ξεκινήσει από μηδενική βάση τη συζήτηση για το όλο θέμα δίνοντας τον πρώτο λόγο στους άμεσα ενδιαφερομένους, στους ομογενείς.
Να δοθεί το απαιτούμενο χρονικό περιθώριο, αφ’ ενός μεν να συζητηθεί το θέμα στους οργανωμένους φορείς της ομογένειας και να καταγραφούν οι επικρατέστερες απόψεις και θέσεις, αφ’ ετέρου δε να γίνει διαδικτυακή σφυγμομέτρηση, ούτως ώστε να μπορέσουν όλοι οι ομογενείς να εκφράσουν τις προτιμήσεις τους, όχι μόνο για τον τρόπο ψηφοφορίας αλλά και τρόπο εξασφάλισης του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι.
Ένας τέτοιος «διάλογος» – πιστεύουμε – θα αλλάξει τα δεδομένα και θα φέρει πιο κοντά τους αποδήμους στη γενέτειρα και θα δώσει τη δυνατότητα στην ομογένεια να αισθανθεί ότι είναι ισάξιος συνομιλητής της Αθήνας και ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Εάν το κυβερνών κόμμα και όλος ο πολιτικός κόσμος δεν ενσκήψουν και δεν αφουγκραστούν τους προβληματισμούς και την αγωνία των ομογενών θα βρεθούμε για μια ακόμη φορά στο ίδιο έργο θεατές.
Το πρώτο έργο παίχτηκε προ 25 περίπου ετών με την ίδρυση του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ). Η απόφαση για την ίδρυσή του ελήφθη ερήμην της ομογένειας και από τις ιδρύσεώς του μέχρι και της διάλυσής του αποτέλεσε ξένο σώμα για τη συντριπτική πλειοψηφία των αποδήμων.
Η ιστορία είναι αμείλικτη και μας υπενθυμίζει ότι λύσεις και αποφάσεις που αφορούν το λαό και λαμβάνονται ερήμην του είναι καταδικασμένες είτε να μην εφαρμοστούν, είτε να προκαλέσουν δεινά.
