Γράφει ο Κώστας Βέργος *, **,
Κατά το ιστορικό «τις πταίει;» του Τρικούπη, έφταιγε ο βασιλεύς Γεώργιος. Μέχρι το 1875, παρέδιδε την εξουσία σε όποια μειοψηφία ήθελε. Σήμερα, που είμεθα εμείς μειοψηφία, γιατί δεν έχουμε ένα βασιλέα να μας την παραδώσει; Νομίζω ότι σε τέτοιες στιγμές βαριάς αποτυχίας, πέραν του χιούμορ, επενδύει κανείς και στον αναστοχασμό. Την σκέψη τής σκέψης. Τι πήγε στραβά; Όπως κάνουμε και σε προσωπικό επίπεδο.
Ήσουν ένα κόμμα του 3% και έγινες ένα κόμμα του 13% και μετά ένα κόμμα του 33% και του 36% και κυβέρνησες πέντε χρόνια την χώρα και τώρα γίνεσαι ένα κόμμα του 20%. Τα δύο όμορα κόμματα της Αριστεράς (το ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής και το ΚΚΕ του ΕΑΜ) πανηγυρίζουν σήμερα με γλέντια και χορούς, γιατί λένε ότι έκαναν «καμ-μπακ» με αθροιστικό ποσοστό 19%! Δύο δε κόμματα, σάρκες εκ της σαρκός σου, οριακώς εκτός βουλής, βιώνουν σήμερα τις πιο αντιφατικές συναισθηματικές καταστάσεις – στο φάσμα του κλάματος το ΜΕΡΑ, του μειδιάματος η Πλεύση. Η χαρμολύπη της Αριστεράς.
Η απλή αναλογική ηττήθηκε. Όλα αυτά τα όμορα κόμματα, αθροιζόμενα, μας κάνουν 45%. Κανείς δεν διανοείται ένα κοινό σχηματισμό των ομόρων. Εκτοξεύουν έναντι αλλήλων δηλητηριώδη βέλη. (Αυτή και η ετυμολογία του «τοξικού»!) Προέχει η επιβίωση εις βάρος των άλλων. Η Αριστερά της χαρμολύπης.
Η ΝΔ νίκησε και, παρά τις προβλέψεις των δημοσκόπων περί μεγάλης νίκης, η νίκη ήταν μεγίστη. Οι δημοσκόποι, φοβούμενοι μήπως διασυρθούν υπο-εκτιμώντας τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή την φορά τον υπερεκτίμησαν. Ο πόλεμος της Αριστεράς κατά των δημοσκόπων πρέπει κάποτε να τελειώσει. Απλώς, ο λαός δεν είναι πάντα μαζί μας. Και, γι αυτό, μπορεί να φταίει ο λαός, μπορεί όμως και να μη φταίει ο λαός, αλλά εμείς.
Το να χαρακτηρίζεις «ερντογανοποίηση» και «εξορμπανισμό» το αποτέλεσμα των εκλογών, αγαπητέ Γιάνη, σημαίνει ότι μάλλον δεν κατάλαβες το φαινόμενο. Ερντογάν και Ορμπάν ομνύουν στον αντι-αμερικανισμό και αντι-δυτικισμό και τις αυστηρές αξίες της θρησκείας τους.
Η ΝΔ του Μητσοτάκη είναι προσκολλημένη σε Δύση και Αμερική και, πάντως, όχι παραδοσιακή. Είναι τόσο φιλοδυτική ώστε με ένα νεύμα του Αμερικανικού παράγοντα εκστρατεύει στην εγκληματούσα (με εγκλήματα πολέμου) Σαουδική Αραβία. Ή, με ένα ακόμη νεύμα του ίδιου παράγοντα, αφοπλίζει τα νησιά μας για να στείλει οπλισμό στην Ουκρανία.
Ο δε υπαινιγμός για το βαθύ κράτος Ερντογάν και Ορμπάν, εφ’ όσον τέτοιο κράτος υπάρχει εν Ελλάδι, πρέπει να αφορά την διάβρωσή του από άλλη χώρα. (Το απέδειξαν οι παρακολουθήσεις.) Τέλος, ως προς την συνεργασία Ερντογάν και Ορμπάν με Γκρίζους Λύκους και Jobbik, η ΝΔ δεν συνεργάζεται με Χ.Α. και τις παραφυάδες της. (Παραφωνία ο Μπαλτάκος.) Εξ ου και η έννοια του «δημοκρατικού τόξου» – που πρέπει να διαφυλάσσουμε.
Η εξήγηση της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει πρωτίστως να μετρήσει τα λάθη της διακυβέρνησης 2015-2019. Όχι μόνον δεν κατανοήθηκαν τα λάθη, αλλά αυτά προβάλλονται, και σήμερα, ως επιτυχίες. Τα λάθη δεν αφορούν μόνο την ουσία της πολιτικής αλλά και την επικοινωνιακή διαχείρισή της. Πολιτική χωρίς επικοινωνία είναι μη-πολιτική. Από τα χρόνια του Μακιαβέλι. Ο Μακιαβέλι δεν μιλάει για τον ελέω θεού ηγεμόνα αλλά για τον ελέω λαού ηγεμόνα. Με την έμφαση στον λαό και την επικοινωνία.
Δεν μπορείς να λύνεις το Μακεδονικό, Αλέξη, Νίκο, διχάζοντας ακόμη και τους δημοκρατικούς εντός και εκτός ΝΔ, χαρίζοντας πόντους στους εθνικιστές εντός και εκτός ΝΔ, και να περιμένεις να ξανακυβερνήσεις. Καταγεγραμμένο στο συνειδητό και υποσυνείδητο του λαού το unfair έναντι του μικρού σου συμμάχου, χάρη στον οποίο κυβέρνησες. Όφειλες να σεβασθείς την κόκκινη γραμμή του. Αν ήθελες να διαρρήξεις την συμμαχία με τον Καμμένο, χαμένη ευκαιρία η αποστολή πολεμοφοδίων στην Σαουδική Αραβία, το 2017.
Το μέγα στρατηγικό σφάλμα του ΣΥΡΙΖΑ
Το μέγα στρατηγικό σφάλμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι (αντιθεσμικά) εκβίασε τις εκλογές, τον Ιανουάριο του 2015. Το ίδιο είχε κάνει και ο Παπανδρέου το 2009 με τις ίδιες διαλυτικές συνέπειες. Ανέλαβε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια περίοδο, κατά την οποία δεν είχε ξεκαθαρισθεί αν το success-story Σαμαρά ήταν αλήθεια ή ψέμα.
Και στις δύο περιπτώσεις, με την δυναμική της εποχής, αν αντιστεκόταν λίγους μήνες στην άγρια χαρά της εξουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν νικηφόρος με τον ταυτόχρονο αποκλεισμό του κυρίαρχου αφηγήματος της ΝΔ των επόμενων χρόνων. Ότι δεν άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ την κυβ. Σαμαρά να πετύχει την έξοδο από την διεθνή επιτροπεία και ότι, αντιθέτως, η κυβ. ΣΥΡΙΖΑ επιδείνωσε την υποθήκευση της χώρας με την δημιουργία του Υπερταμείου (στο οποίο υπήχθη για 99 χρόνια όλη η δημόσια περιουσία ως εγγύηση έναντι των χρεών μας).
ΥΓ.1: Πολλές φορές, οι καταγγέλλοντες τοξικότητα είναι πιο τοξικοί και από τους καταγγελλόμενους. (Κλέων, Λιάνα κλπ, χαλαρώστε, δεν χρειάζεται κάθε φορά να προσβάλλετε τους συνομιλητές σας ως εξωνημένους.)
ΥΓ.2: Στον περίφημο «Ηγεμόνα», 1515, ο Μακιαβέλι βάζει για πρώτη φορά στο προσκήνιο, έστω και «μακιαβελικά», τον λαό. Ο Μακιαβέλι είναι βαθύτατος πολιτικός στοχαστής. Εγκαινιάζει του Νέους Χρόνους.
- Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα https://enimerosi.com/ και αναδημοσιεύεται με την συγκατάθεση του αρθρογράφου.
- ** Οικονομολόγος διεθνολόγος (PhD)
