ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Το λήμμα «παραίτηση» είναι αν όχι το μόνο, το ελάχιστον ένα από τα ολίγα λήμματα της ελληνικής λεξικογραφίας, το οποίο έχει παρερμηνευτεί βάναυσα από τον πολιτικό κόσμο στη γενέτειρα. Ακόμη και σε περιπτώσεις, όπως οι πιο πρόσφατες, οι πολιτικοί και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης βάφτισαν παραιτήσεις ακόμη και τις πιο τρανταχτές περιπτώσεις αποπομπής λόγω της κατακραυγής της κοινής γνώμης.
Το ίδιο συνέβη και στην ομογένεια με την δήθεν παραίτηση του εκτελεστικού διευθυντή της Αρχιεπισκοπής Τζέρυ (Ιερώνυμου) Δημητρίου, που ως γνωστόν έχει συλληφθεί και έχει ήδη κατηγορηθεί για υπεξαίρεση χρημάτων από τα ήδη πτωχευμένα ταμεία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.
Η παραίτηση, φίλοι αναγνώστες, θέλει αρετή και τόλμη, προϋποθέτει αυτογνωσία και το πιο σημαντικό συναίσθηση των ευθυνών προς τον φορέα που υπηρετούμε και προς το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο και δει την ομογένεια.
Τους τελευταίους έξι περίπου μήνες ήρθε έντονα στο προσκήνιο η κρίση στους κόλπους του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης. Αντί λοιπόν να ακολουθηθούν οι προβλεπόμενες από το καταστατικό διαδικασίες ανέλαβαν διαμεσολαβητικό ρόλο οι πρώην πρόεδροι οι οποίοι μόνο «άτυπο» και συμβουλευτικό ρόλο μπορούσαν να είχαν.
Η πρώτη μετά την εκεχειρία συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου έκρινε παράνομες όλες τις προηγούμενες αποφάσεις του προέδρου Κλεάνθη Μεϊμάρογλου και το πιο σημαντικό ήρθε να υπενθυμίσει σε όλα τα στελέχη τη σπουδαιότητα του νομικού συμβούλου.
Η πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Νέας Υόρκης και νομική σύμβουλος της Ομοσπονδίας Μεμή Σταθάτου Φουλτζιέρη ανέλαβε τις ευθύνες της και διεμήνυσε σε όλους ότι το καταστατικό δεν είναι κουρελόχαρτο και δε μπορεί να ερμηνεύεται κατά το δοκούν.
Και δύο μέρες μετά ο πρόεδρος αντί να ασχοληθεί με την αναζωογόνηση της Επιτροπής Γυναικών και των άλλων επιτροπών που υπολειτουργούν αποφάσισε να ιδρύσει «Τμήμα Παιδιών, Νεολαίας και Μητέρων» και μάλιστα ανέθεσε στη δικηγόρο Μαρία Μάρκου την ευθύνη της συγκρότησης του εν λόγω τμήματος.
Καθώς συνέλεγα πληροφορίες για το εν λόγω Τμήμα ρώτησα τον κ. Μεϊμάρογλου εάν αποφάνθηκε το συμβούλιο και η απάντησή του ήταν αποστομωτική. «Η σύσταση επιτροπών εμπίπτει στις αρμοδιότητες του προέδρου», ισχυρίστηκε.
Την επόμενη της δημοσίευσης της είδησης άρχισαν τα όργανα και οι αμφισβητήσεις από τα μέλη του προεδρείου, αλλά και από τους συμβούλους που στήριζαν τον πρόεδρο.
Αντί λοιπόν ο κ. Μεϊμάρογλου να λάβει σοβαρά τον κώδωνα του κινδύνου που έκρουσαν τα στελέχη και να παγώσει το όλο θέμα μέχρι τη σύγκληση του Διοικητικού Συμβουλίου ενεθάρρυνε την κ. Μάρκου και τις άλλες γυναίκες και το Σάββατο διοργανώθηκε και η πρώτη εκδήλωσή τους.
Η ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, όπως αναφέρουμε στο σχετικό ρεπορτάζ, αν και λόγω της παραβίασης του Καταστατικού ήταν επιβεβλημένη, εν τούτοις έχει ήδη προκαλέσει ζημιά στην εικόνα της Ομοσπονδίας.
Το συμβούλιο απέρριψε ομόφωνα, ως όφειλε και τις άλλες δύο προτάσεις του κ. Μεϊμάρογλου για την αντικατάσταση της νομικού συμβούλου και της επιτροπής διαφάνειας.
Άρα μιλάμε για τρία «χαστούκια» σε μια συνεδρίαση τα οποία ήταν αρκετά και θα δικαιολογούσαν πλήρως μια ενδεχόμενη παραίτηση του προέδρου.
Ο πρόεδρος δεν παραιτήθηκε και όλα δείχνουν ότι δεν έχει τη δέουσα αρετή, τόλμη και ευθιξία.
Και επειδή ο πρόεδρος δεν έχει τη δέουσα ευθιξία οι «Αναμνήσεις» καλούν το Διοικητικό Συμβούλιο να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Όσοι λοιπόν διακατέχονται από αρετή και τόλμη και κυρίως από αγάπη για την Ομοσπονδία και την παρέλαση καλούνταν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Εάν, λοιπόν, πιστεύουν και οι ίδιοι ότι «ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι», καλό είναι να συγκαλέσουν έκτακτη γενική συνέλευση, να παραιτηθούν ομαδικώς και να προτείνουν τη σύσταση ενός προσωρινού ολιγομελούς συμβουλίου αναθέτοντάς του δύο αρμοδιότητες.
Η πρώτη τη διοργάνωση της παρέλασης της 29ης Μαρτίου 2020 και η δεύτερη να οδηγήσουν την Ομοσπονδία στις εκλογές τον ερχόμενο Ιούνιο.
Τέλος να υπενθυμίσουμε σε όλους ότι η διοργάνωση της παρελάσεως δεν είναι προνόμιο κανενός. Εάν, λοιπόν, το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων και η ίδια η γενική συνέλευση δεν αναλάβουν τις ευθύνες, τότε πρέπει να κληθεί μια πανομογενειακή συγκέντρωση για την εκλογή μιας νέας επιτροπής παρελάσεως, η οποία θα έχει τον τελικό λόγο αποκλείοντας κάθε επιρροή του συμβουλίου της Ομοσπονδίας.
Δεν μπορεί και δεν πρέπει η επικείμενη παρέλαση να μην είναι αντάξια της ιστορίας της ομογένειας της Νέας Υόρκης και κατ΄ επέκταση της Αμερικής.
Το λέμε και το υπογραμμίζουμε διότι η ομογένεια ταπεινώθηκε ήδη με την διακοπή των εργασιών του ιστορικού ναού του Αγίου Νικολάου στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου της Νέας Υόρκης.
Δε δικαιούται και δεν επιτρέπεται άλλος ένας διασυρμός και ούτε άλλα μια ταπείνωση.
Αρκετά…
