*Στίχοι: [Πεθαίνω για σένα και ας είσαι απάτη / δε πα να είσαι ψέμα εγώ σε λέω αγάπη /Τι να μας πει η φυσική οι νόμοι δε μετράνε, / σε φάση μεταφυσική τα πάθη κυβερνάνε / Αν είσαι άνθος του κακού δεν ψάχνω αποδείξεις, / στην αυταπάτη ενός τρελού θα ζω μέχρι να λήξεις.]
NEA YORKH. Παρακολουθώ καθημερινά τα νέα για την προεκλογική καμπάνια των δυο υποψηφίων για την Προεδρία των Ηνωμενων Πολιτειών και ειλικρινά έχω απηυδήσει με όσα ακούω. Ταυτόχρονα έχω αγανακτήσει με τις πολιτικές διαφημίσεις, που αν βρισκόμασταν σε άλλες χώρες θα είχε παρέμβει ο Εισαγγελέας.
Εδώ, δυστυχώς, η ατζέντα έχει διαφορετικές προτεραιότητες, όπως να μην δυσαρεστήσουμε τους «ρατσιστές» και να καταφέρουμε πριν από την ετυμογηρία του λαού, να στείλουμε την υποψήφια για το Ανώτατο Δικαστήριο, γιατί μπορεί και να μην έχουμε την πλειοψηφία στην Γερουσία, όλα παίζονται σε μια εκλογική αναμέτρηση.
Η μέχρι τώρα πορεία των τηλεοπτικών αναμετρήσεων μεταξύ των υποψηφίων μόνο θλίψη προκαλεί, γιατί στην χώρα που δίδαξε το ήθος στις αναμετρήσεις μεταξύ των υποψηφίων θα περίμενε κανείς να υπάρξει ένα πιο πολιτισμένο ύφος.
Κι όμως, από την μια, φωνές και παρεμβολές κι από την άλλη εκφράσεις και ύφος που δεν συνάδουν με προεδρική συζήτηση.
Πριν από δυο Κυριακές ένα γκρουπ φανατικών οπαδών του Προέδρου κατέλαβαν για μισή ώρα, με το έτσι θέλω, το κομμάτι της Πέμπτης λεωφόρου, μπροστά από τον γνωστό Πύργο του Προέδρου. Ένας από τος υποστηρικτές με σημαίες και μεγάφωνα πλησίασε την ρεπόρτερ που βγήκε για να κάνει το ρεπορτάζ και φώναξε στο μικρόφωνο: «θα πέθανα για τον Πρόεδρο».
Τέτοιες δηλώσεις συνήθως ακούγαμε σε αλλά καθεστώτα, στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης , για παράδειγμα όπου οι ηγέτες παρέμεναν στην εξουσία για γενιές ολόκληρες.
Η προπαγάνδα δημιουργούσε από νωρίς αυτή την αλληλοεξάρτηση με τον ηγέτη και συνεπώς, δηλώσεις όπως η ανωτέρω ακούγονταν ως φυσιολογικές.
Ας έρθουμε στην σημερινή εποχή. Η εικόνα από την πρόσφατη παρέλαση στην Βόρεια Κορέα. Ο ηγέτης της, ο δικτάτορας Κιμ Γιονγκ Ουν μιλούσε από το μπαλκόνι και κάτω οι θεατές έκλαιγαν από την συγκίνηση.
Έχουμε λοιπόν ξαναδεί τέτοιες εικόνες και δυστυχώς, όταν τις βλέπουμε στις ΗΠΑ κάτι δεν πάει καλά.
Η Αμερική από πολύ νωρίς είχε διαφημιστεί ως «Γη της Επαγγελίας». Εκεί που θα γινόταν πραγματικότητα το όνειρο κάθε μετανάστη.
Το μοντέλο της Δημοκρατίας που προωθούσαν ήταν υπόδειγμα για τον υπόλοιπο κόσμο. Εμείς που ήρθαμε από την Ελλάδα, που πρώτη δίδαξε το δημοκρατικό πολίτευμα, θαυμάζαμε την σωστή υιοθέτηση του μοντέλου δημοκρατικής διακυβέρνησης. Μαζί με την αρχιτεκτονική των κτιρίων όπως το Ανώτατο Δικαστήριο στην Ουάσινγκτον. Που ήταν εμπνευσμένη από την αρχαιότητα .
Κάποτε όμως όλες οι εικόνες αλλάζουν. Έτσι και τώρα, ο Πρόεδρος αποφάσισε να κάνει αυτό που θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν και δυστυχώς, αυτό το μοντέλο είχε την ανοχή του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, που στην παρούσα φάση είχε την πλειοψηφία στην Γερουσία.
Έτσι το «αλλά λέει η θειά κι αλλά ακούν τα αυτιά» βρήκε την εφαρμογή του σε όλα όσα διαδραματίζονται στην Γερουσία. Δεν χρειαζόταν και πολλή σκέψη. Ο αρχηγός της πλειοψηφίας άλλαξε τους κανόνες κατά το «δοκούν».
Και φτάσαμε στην προεκλογική αυτή αναμέτρηση που όμοια της δεν έχουμε ξαναδεί.
Ο Πρόεδρος να ζητάει από τον υπουργό Δικαιοσύνης να συλλάβει τον πρώην πρόεδρο και τον πρώην αντιπρόεδρο και κανείς να μην κοκκινίζει από την ντροπή.
Άσε δε που το μέγα θέμα της αντιμετώπισης της πανδημίας του Κορωνοιού είναι το κατ’ εξοχήν θέμα της εκστρατείας.
Ο ένας υποψήφιος αψηφεί τις επιστημονικές συμβουλές και μέχρι πριν λίγες εβδομάδες αγνοούσε, ακόμα και την ύψιστη συμβουλή των ειδικών να φοράει την μάσκα στις εξωτερικές εμφανίσεις.
Συνέχισε δε τις προεκλογικές συγκεντρώσεις, σα να μην είδε και άκουσε ότι περισσότεροι από 200 χιλιάδες Αμερικανών υπέκυψαν από τον ιό, σε λιγότερο από 9 μήνες.
Μέχρι που κόλλησε κι εκείνος τον κορωνοιό και είδαμε να μεταφέρεται εσπευσμένα με τον προεδρικό ελικόπτερο στο στρατιωτικό νοσοκομείο «Γουόλτερ Ριντ».
Και τότε κατάλαβε ότι όντως υπάρχει ή όπως έλεγε μια διαφήμιση για καραμέλες «it does exist». Άλλαξε όμως τακτική; Δυστυχώς όχι. Συνέχισε την ρητορική που είχε και πριν.
Αφού έλαβε τέτοια περίθαλψη που κανένας άλλος ασθενής μέχρι σήμερα δεν έχει λάβει, επέστρεψε στον Λευκό Οίκο και έβγαλε επιλεκτικά την μάσκα και ακολούθως ισχυρίστηκε ότι δεν είναι και σπουδαίο πράγμα να κολλήσεις τον ιό και ότι θα φροντίσει να πάρουμε όλοι την ίδια φαρμακευτική αγωγή που έλαβε εκείνος.
Ας είναι καλά ο συμπατριώτης μου ο Γιώργος, ο Γιανκοπουλος, και η εταιρεία στην οποία έχει ηγετικό ρόλο, η «Regeneron» πήρε βοήθεια ύψους 450 εκατομμυρίων δολαρίων, για την παραγωγή του κοκτέιλ αντισωμάτων που διετέθη στον Πρόεδρο.
Θυμάστε, φαντάζομαι, τις δηλώσεις ότι μπορεί να πιει κανείς χλωρίνη και να νικήσει τον ιό; Εν πάση περιπτώσει η εικόνα αυτή όπως και άλλες έχει καταγραφεί στο μυαλό των ψηφοφόρων.
Όπως και οι εικόνες των υποψηφίων και από τα δυο κόμματα, που ανταλάσσουν κατηγορίες και ύβρεις. «Είσαι απάτη». Φωνάζει ο ένας υποψήφιος. Η λέξη στα αγγλικά Fraud. «Μην ψηφίζεται κάποιον που λέει ψέμματα», απαντάει η άλλη πλευρά. Κι επειδή όλοι έχετε τηλεοράσεις και βλέπετε τις διαφημίσεις θα έχετε καταλάβει ότι χρησιμοποιούν ακόμα και τις λέξεις που αρχίζουν από το γράμμα «Γ».
Ο αείμνηστος τραγουδοποιός Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είχε γράψει και ερμηνεύσει παρά πολύ όμορφα τραγούδια και μόλις το περασμένο Σάββατο είδα ένα όμορφο αφιέρωμα στον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη.
Μια μεγάλη επιτυχία του που πέρασε και στο ευρύτερο κοινό ήταν το τραγούδι «Πεθαίνω για σένα» που αναφέρεται με ωραία λόγια στον έρωτα. Σε στίχους του Γιάννη Μαύρου* και της Ελένης Ράντου*. Αυτοί οι στίχοι, ήταν σαν γράφτηκαν ακριβώς για την σημερινή κατάσταση.
Ακούστε πάλι εδώ στο τραγούδι: [Τι να μας πει η φυσική, οι νόμοι δε μετράνε, / σε φάση μεταφυσική τα πάθη κυβερνάνε / Αν είσαι άνθος του κακού δεν ψάχνω αποδείξεις / Στην αυταπάτη ενός τρελού θα ζω μέχρι να λήξεις]
Δεν ξέρω τι πιστεύετε εσείς, αλλά για μένα αποτελεί ύψιστο δικαίωμα να πάω να ψηφίσω στις εκλογές. Το έκανα από την πρώτη στιγμή που μου δόθηκε το δικαίωμα αυτό. Και θα το κάνω και φέτος και ελπίζω στις επόμενες εκλογές. Όμως στην Αμερική του 2020 λαμβάνω υπόψιν όχι τις διαφημίσεις και την εκτόξευση αλληλο-κατηγοριών, αλλά πολλά περισσότερα κριτήρια. Το μέλλον το δικό μας, της χώρας που ζούμε, της Ελλάδας και του κόσμου όλου.
Κάποτε ξέραμε ότι στον κόσμο υπάρχει η δημοκρατία ή τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Σήμερα οι όροι έχουν αντιστραφεί. Στην Ρωσία, όπως λένε από καιρό οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, πασχίζουν να επηρεάσουν μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τους ψηφοφόρους εδώ, με ψεύτικες αναρτήσεις και παραπλανητικά μηνύματα.
Αλλά και πάλι, οι μισοί ψηφοφόροι ή τουλάχιστον εκείνοι που υποστηρίζουν τον Πρόεδρο αρνούνται να αντικρύσουν την πραγματικότητα. Και δηλώνουν ότι είναι έτοιμοι ακόμα και να χάσουν την ζωή τους για εκείνον.
Είκοσι μέρες πριν από τις φετινές εκλογές και παρόλο που οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τον υποψήφιο των Δημοκρατικών να προηγείται σε αρκετές πολιτείες, κανείς δεν είναι σίγουρος για το τι τελικά θα γίνει. Κι ενώ έχουν ήδη αρχίσει να ψηφίζουν οι ψηφοφόροι, σχηματίζοντας ουρές, σε αρκετές πολιτείες.
Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει ο εκλεκτός του λαού,αυτός δηλαδή που θα συγκεντρώσει την λαική ψήφο, όχι τις ψήφους μόνο των Εκλεκτόρων και ότι θα πρυτανεύσει η λογική.
Όλα όμως τα σημάδια καταδεικνύουν ότι την ατμόσφαιρα που επικρατεί στις φετινές εκλογές δεν θα ξαναδούμε για παρά πολύ καιρό. Πάρτε θέσεις και παρακολουθείστε το θέαμα.
Είτε έχετε ξεκινήσει από τον κόμβο Κηφισίας είτε βρίσκεστε στον αυτοκινητόδρομο Γκράντ Σέντραλ.
