ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Αλλιώτικη με όλη τη σημασία της λέξεως είναι η φετινή Γιορτή της Μητέρας στη Νέα Υόρκη, στην πόλη που επλήγη περισσότερο από κάθε άλλη μεγαλούπολη του κόσμου από τον κορωνοϊό. Στην πόλη που όσο κι αν προσπαθεί δεν μπορεί να χαμογελάσει, δεν μπορεί να γιορτάσει. Και πώς να χαμογελάσει και να γιορτάσει όταν είκοσι χιλιάδες οικογένειες φόρεσαν τα μαύρα «για να ταιριάζει η φορεσιά με της ψυχής την λάβρα», που λέει ένα πανάρχαιο άσμα.
Και πώς να χαμογελάσει, όταν πόνος, η θλίψη και η αγωνία για το μέλλον επισκιάζουν τα πάντα.
Η φετινή γιορτή είναι αλλιώτικη και μας τους ομογενείς διότι δεν μπορούμε να κάνουμε ό,τι κάναμε όλα τα προηγούμενα ανέμελα χρόνια.
Δε μπορούμε αγαπητοί μου φίλοι να σηκωθούμε νωρίς να βάλουμε τα γιορτινά, να πάμε στην εκκλησία μας να ανάψουμε ένα κεράκι, να παρακολουθήσουμε την θεία λειτουργία να προσευχηθούμε και στη συνέχεια να μεταβούμε στα κοιμητήρια για να ανάψουμε ένα κεράκι στον τάφο της γιαγιάς ή και της μητέρας, να εναποθέσουμε μια ανθοδέσμη και εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη για όσα έκαναν για μας και για τα παιδιά μας.
Δε μπορούμε, εν συνεχεία, να πάμε στα ελληνικά εστιατόρια της περιοχής με τα παιδιά και τα εγγόνια να γευματίσουμε.
Και το χειρότερο δε μπορούμε ούτε να κάνουμε τα μπάρμπικιου που κάναμε όλα τα προηγούμενα χρόνια με τους συγγενείς και φίλους.
Είμαστε υποχρεωμένοι λόγω του κορωνοϊού να μείνουμε εγκλωβισμένοι στα σπίτια μας και να επικοινωνήσουμε με τις μανάδες μέσω τηλεφώνου, είτε μέσω των εφαρμογών των έξυπνων τηλεφώνων και συσκευών.
Ακόμη και εκείνοι που ζουν στην ίδια πόλη και στην ίδια γειτονιά με την μητέρα είτε την γιαγιά δεν μπορεί να απολαύσουν μαζί το παραδοσιακό γεύμα είτε, και δείπνο, όπως παλιά.
Εξ αποστάσεως θα ανταλλάξουν τα δώρα και τα λουλούδια, διότι φοβούνται μήπως γίνουν άθελά τους αιτία για τη μετάδοση της θανατηφόρου ασθένειας του κορωνοϊού.
Παρά ταύτα πρέπει να βρούμε την δύναμη να ξεπεράσουμε τον πόνο, την θλίψη και την αβεβαιότητα και να αντλήσουμε δύναμη από την φωτεινή εικόνα της Παναγίας, από τα φωτεινά πρόσωπα των μανάδων, των αδελφών μας και των συζύγων που είναι φύλακες άγγελοι.
Η αλλιώτικη ετούτη γιορτή πρέπει να μας δώσει το έναυσμα να τιμούμε και ευγνωμονούμε την μητέρα και τις 365 ημέρες του χρόνου. Να την τιμούμε με τις πράξεις μας, με το έργο, με τα επιτεύγματά μας.
Να μας δώσει το έναυσμα να διαιωνίσουμε τη μνήμη των μανάδων και των γιαγιάδων που μας κοιτούν από ψηλά.
Να μας δώσει το έναυσμα να εκφράσουμε την αγάπη στις μανάδες της πλαϊνής πόρτας που έχασαν τα παιδιά τους από τον κορωνοϊό και στα παιδιά και στα εγγόνια που επίσης έμειναν ορφανά από τον κορωνοϊό.
Να μας δώσει το έναυσμα να προσευχηθούμε για τις μανάδες που νοσηλεύονται στα νοσηλευτικά ιδρύματα της Νέας Υόρκης και παντού στον κόσμο να αναρρώσουν και να επιστρέψουν στα παιδιά και στα εγγόνια τους.
Να μας δώσει το έναυσμα να προσευχηθούμε υπέρ της υγείας των μανάδων – ιατρών, νοσοκόμων, αστυνομικών, πυροσβεστών και όλων των γυναικών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της πανδημίας του κορωνοϊού.
Χρόνια πολλά στις μανάδες μας και στις μανάδες όλου του κόσμου.
