Ο Αλέξανδρος Δάφνος (Alexandros P. Dafnos) τη Δευτέρα, 21 Ιανουαρίου 2019 άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 72 ετών βυθίζοντας σε πένθος την οικογένειά του, τους συγγενείς και φίλους.
Η σορός του το απόγευμα της Παρασκευής, 25 Ιανουαρίου 2019 από τις 4.00 – 9.00 μ.μ. θα εκτεθεί για προσκύνημα στο Γραφείο Τελετών «Donohue Cecere Funeral Home» στη διεύθυνση 290 Post Ave., Westbury, NY 11590.
Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλεί το πρωί του Σαββάτου, 26 Ιανουαρίου 2019 και ώρα 10 π.μ. στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδος, στη διεύθυνση 20 Field Ave., Hicksville, NY 11801.
Αμέσως μετά θα λάβει χώρα ο ενταφιασμός του στο Κοιμητήριο Locust Valley Cemetery, στη διεύθυνση Ryefield Road Locust Valley, N.Y., 11560.
Ο θάνατός του καταλυπεί τη σύζυγό του Λίτσα (Γαρυφαλιά) το γένος Σταυροπούλου, τα παιδιά Παναγιώτη και Ελισάβετ (Meghan) Δάφνου, την εγγονή Σοφία Δάφνου, τα αδέλφια Γεώργιο και Μαρία Δάφνου, Ευγενία Γιαλούρη, Κυριακή (Κούλα) Δάφνου, τη νύφη Μαρία Δάφνου, τους κουνιάδους Κωνσταντίνο και Ιωάννα Σταυροπούλου, Γεωργία Σταυροπούλου, Αναστάσιο και Αθανασία Σταυροπούλου, τον μπατζανάκη Παναγιώτη Στάρφα, τα ανίψια Πέτρο και Λυδία Δάφνου, Αρετή και Δημήτριο Τζίβα, Πέτρο και Χριστίνα Δάφνου, Σπύρο και Αρετή Μονιά, Βαρβάρα Γιαλούρη, Νικολέττα Δάφνου, Μαρία Γιαλούρη, Θεοχάρη και Μαρία Γιαλούρη, Πηνελόπη Σαυροπούλου, Γεώργιο και Κατερίνα Στάρφα, Θωμά και Σοφία Δήμα, Αναστάσιο και Ανδρούλα Σκούρτη, τη νονά Ελευθερία Ξανθάκου, τους κουμπάρους, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Ελλάδα.
Ο Αλέξανδρος Δάφνος γεννήθηκε στο Αγιο Γάλας της Χίου, ήταν γιος των αειμνήστων Πέτρου και Αρετής Δάφνου και είχε δύο αδελφές την Ευγενία και την Κυριακή και δύο αδέλφια, το Γιώργο και τον Κυριάκο.
Σε ηλικία 14 ετών μπάρκαρε σε ένα καράβι με ελληνικό καπετάνιο και πλήρωμα και έγινε καμαρώτος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 σε ένα από τα ταξίδια του στην Αμερική αποφάσισε να παραμείνει εδώ και εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη.
Μετά από πέντε περίπου χρόνια αποφάσισε να επιστρέψει στην Αθήνα προκειμένου να παντρευτεί Ελληνίδα. Μετά από δύο περίπου μήνες και συγκεκριμένα στις 27 Δεκεμβρίου 1980 χόρεψε το Χορό του Ησαϊα με την εκλεκτή της καρδιάς του την Λίτσα (Γαρυφαλιά) το γένος Σταυρούλου και τήρησαν όσο ελάχιστοι τον όρκο της αιώνιας αγάπης.
Μετά από έξι μήνες επέστρεψαν στη Νέα Υόρκη, εγκαταστάθηκαν στην ελληνοκρατούμενη Αστόρια και έγιναν ενεργά μέλη της μεγαλώνυμης κοινότητας του Αγίου Δημητρίου Αστόριας.
Το ζεύγος έφερε στον κόσμο έναν γιο, τον Παναγιώτη και τον γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας. Αμφότεροι πίστευαν στην ελληνική παιδεία και τα πρώτα χρόνια ο γιος του πήγαινε στο Σχολείο της Αγίας Αικατερίνης στην Αστόρια και όταν μετακόμισαν στο Ουέστμπουρι του Λονγκ Αϊλαντ στο Ελληνικό Απογευματινό Σχολείο της κοινότητας της Αγίας Τριάδας στο Χίξβιλ του Λονγκ Αϊλαντ.
Ο Παναγιώτης σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και μετά την αποφοίτησή του αποφάσισε να αναλάβουν μαζί με τον ξάδελφό του τα ηνία του εστιατορίου των γονέων τους «Westway Diner» πλησίον της Πλατείας Times Square του Μανχάταν.
Ο αείμνηστος ήταν εργασιομανής και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του εργάστηκε στα εστιατόρια και σε σύντομο χρονικό διάστημα απέκτησε τα δικά του εστιατόρια, τα οποία διατήρησαν στο ακέραιο τον οικογενειακό τους χαρακτήρα.
Όπως η πλειοψηφία των εστιατόρων έτσι και ο Αλέξανδρος διακρίθηκε για τη γενναιοδωρία του, για την ευσπλαχνία και τους συνανθρώπους.
Αιωνία του η μνήμη.
