ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Αλλιώτικη και άκρως συγκινητική ήταν η εκδήλωση για την «Γιορτή της Μητέρας» που διοργάνωσε το βράδυ της Παρασκευής, 10ης Μαΐου 2024, ο Σύλλογος Δραμινών «Αγία Βαρβάρα». Την χαρακτηρίσαμε αλλιώτικη, διότι ήταν η πρώτη φορά για τα δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας που ένας εθνικοτοπικός σύλλογος αντί των τετριμμένων και ανούσιων εκδηλώσεων διοργανώνει μια υψηλών προδιαγραφών φιλολογική εκδήλωση για να τιμήσει την Γιορτή της Μητέρας.
Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην Βιβλιοθήκη «Ηλίας Νεοφυτίδης» του Κέντρου Μακεδονικών Σπουδών στο Γουάτστόουν και είχε πρωταγωνίστριες τρεις γυναίκες – μανάδες.
Πρόκειται για την πρόεδρο του Συλλόγου Ελένη Χαντζή που προλόγισε την εκδήλωση και η οποία ευχήθηκε χρόνια πολλά στις μανάδες και εστίασε την προσοχή της στον ρόλο των μανάδων τόσο στις οικογένειές τους, όσο και στην συλλογική δράση και εν προκειμένω στην πρόοδο του Συλλόγου Δραμινών.
Πρόκειται για την Δήμητρα Πατρωνίδου, η οποία κλήθηκε να παρουσιάσει την κεντρική ομιλήτρια και συγκεκριμένα την αναπληρώτρια συντονίστρια του Γραφείου Παιδείας της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, κ. Παναγιώτα Πεχλιβανίδη. Η κ. Πατρωνίδου αναφέρθηκε στα επιτεύγματά της ομιλήτριας, στα νέα της καθήκοντα, τα οποία ανέλαβε προ ενός τους καθώς επίσης και ως σύζυγος του Μάκη Γκάτσια και ως μητέρα του Γιώργου και της Φωτεινής.
Η ομιλία της Παναγιώτας Πεχλιβανίδη – κατά κοινή ομολογία – ήταν άρτια δομημένη και με τις διαφάνειες και το οπτικοακουστικό υλικό που αξιοποίησε κατάφερε όχι απλά και μόνο να καθηλώσει το ενδιαφέρον του κοινού, αλλά και να το προβληματίσει, όπως το προβλημάτισε με την ιστορία της μητέρας που ενώ δώρισε το ένα της μάτι στον γιο της που έχασε το δικό του λόγω τραυματισμού σε παιδική ηλικία, ανέχτηκε την προσβλητική στάση του γιο της και την αποξένωση, άντεξε για να μην τον πληγώσει και αποκάλυψε το μεγάλο μυστικό με το γραπτό της σημείωμα λίγες ώρες πριν ξεψυχήσει.
Αυτό και άλλα παραδείγματα που ανέφερε η ομιλήτρια ήρθαν να υπενθυμίσουν στο ακροατήριο τον ακρογωνιαίο ρόλο που διαδραματίζουν οι μητέρες και οι γιαγιάδες όχι μόνο στις οικογένειές τους, αλλά και γενικότερα στις κοινωνίες που ζουν.
Η ομιλήτρια αναφέρθηκε στις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν οι μανάδες από αρχαιοτάτων χρόνο, τον Μεσαίωνα, την Τουρκοκρατία και την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης μέχρι και τις ημέρες μας και τόνισε ότι σήμερα οι μανάδες καλούνται να αποφασίσουν για πολύ δύσκολες επιλογές, τόσο για την επαγγελματική τους καταξίωση, όσο και για τον ρόλο τους, ως συζύγου, ως μητέρας, ως γιαγιάς, ως αναδόχου καθώς επίσης ως αγωνίστριας, ακτιβίστριας και ως φίλης.
Εκτενή αναφορά έκανε και στον ρόλο της Παναγίας ως πρότυπου μητρικής αγάπης, υπομονής, προσμονής και αντοχής για να τονίσει ότι η αγάπη της μάνας είναι ανυπόκριτη και οι θυσίες της ανιδιοτελείς.
Ανέφερε ότι οι μανάδες γαλουχούν τα παιδιά με τις καλύτερες αρετές και τις αξίες της φυλής μας και ότι εξίσου σημαντικός είναι ο ρόλος των συζύγων και των πατεράδων στην συνοχή της οικογένειας και στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών.
Μετά το πέρας της εκδήλωσης παρατέθηκε δεξίωση.
