ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Με πένθιμο βηματισμό, εκκωφαντική σιωπή, μαύρη περιβολή και πλακάτ με συνθήματα για δικαιοσύνη, το τμήμα «57» ράγισε καρδίες και έστειλε ρίγη ενθουσιασμού σε όσους βρέθηκαν στην παρέλαση στη 5η λεωφόρο την Κυριακή 30 Μαρτίου.
Ήταν η μεγαλύτερη παράσταση διαμαρτυρίας που διαδραματίστηκε ποτέ εντός της Ελληνικής παρέλασης στη Νέας Υόρκη. Με το τμήμα «57» συμμετείχαν ομογενείς κάθε ηλικίας, μορφωτικού επιπέδου ή επαγγελματικής κατάστασης, πρόσωπα γνωστά και επώνυμα, με θητεία και περγαμηνές σε καίρια πόστα στην οργανωμένη ομογένεια, πλάι – πλάι με την πρωτοπόρα νέα γενιά.
Έδωσαν το δικό τους στίγμα και την απόλυτη συμπαράσταση στους συγγενείς των 57 θυμάτων στο έγκλημα Τεμπών. Μαζί τους και πλήθος θεατών στα πεζοδρόμια κατά μήκος της 5ης λεωφόρου ένωναν όλοι και όλες τις φωνές τους με τους διαδηλωτές, επευφημούσαν, ζητωκραύγαζαν ζητώντας δικαιοσύνη.
Η συντονιστική επιτροπή του Άγημα «57», νωρίς το πρωί της Κυριακής παρότρυνε με γραπτό μήνυμα όσοι/σες βαδίσουν με το Άγημα «57» στην 5η λεωφόρο, να συμμετέχουν βαδίζοντας «με καρδιά γεμάτη θλίψη, αλλά και με φωνή γεμάτη δύναμη.
Βαδίζουμε για τους 57 συμπατριώτες που δεν είναι πια εδώ. Οι 57 ψυχές που χάθηκαν δεν είναι αριθμοί – είναι η φωνή που μας καλεί να σταθούμε όρθιοι, να απαιτήσουμε, να μην αφήσουμε το σκοτάδι να σκεπάσει το δίκιο. Για τις ψυχές που έφυγαν άδικα, αλλά που δεν θα πάψουν ποτέ να μας καθοδηγούν.
Για να φωνάξουμε ότι τα ΚΡΑΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, εγκλήματα μιας χώρας που μα έδιωξε δεν θα ξεχαστούν. Περιφρουρούμε το Άγημα «57». Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να σπιλώσει αυτήν τη στιγμή μνήμης και αγώνα. Μην απαντήσετε σε καμία πρόκληση – η παρουσία μας και μόνο είναι το πιο ηχηρό μήνυμα».
Η πομπή με τους διαδηλωτές ξεκίνησε από την 64η Οδό με την Ελληνική σημαία μπροστά. Συμβολικά την κρατούσαν τέσσερις γυναίκες. Δυο νεαρά κορίτσια εμπρός και δυο άλλες πιο ώριμης ηλικίας πίσω. Ισχυρός συμβολισμός αγώνα και συνέχειας από τη μια γενιά στην άλλη.
Ακολούθησε πλακάτ που αναγραφόταν τα ονόματα των αδικοχαμένων στα Τέμπη. Στη συνέχεια ακολούθησε ο όγκος των διαδηλωτών, μαυροντυμένων, να βαδίζουν με πένθιμο βηματισμό. «Δεν έχω Οξυγόνο», «Πάρε με όταν φτάσεις», «A Greek Tragedy is what Euripides Wrote – What happened at Tempi Was a Crime», «Όσα δεν διώξατε στο εξωτερικό τα σκότωσε στο τρένο – όσα έζησαν βγήκαν στον δρόμο – αυτά τα δείρατε», «Δεν έχω οξυγόνο», «Ζωή με κουπόνι, θάνατος με εισιτήριο», «Άρση βουλευτικής ασυλίας», «Σκοτώθηκαν δύο φορές, μια στις ράγες, μια στην συγκάλυψη», «Ότι κι αν κάνουν εμείς θα νικήσουμε, ο κόσμος μας ανήκει», «Εμάς μας διώξατε – Ζητάμε δικαιοσύνη για αυτούς που έμειναν και σας εμπιστεύτηκαν», «Δικαιοσύνη Μέχρι Τέλους» ήταν μερικά από τα συνθήματα που γράφτηκαν σε μαύρα πλακάτ με λευκές γραμματοσειρές.
Ανατριχίλα, συγκίνηση, σιωπή και δέος επικράτησε στην εξέδρα με το προσκλητήριο νεκρών. Όταν οι διαδηλωτές έφτασαν στο ύψος της εξέδρας, σχημάτισαν ημικύκλιο με τους επισήμους απέναντι και ανέγνωσαν ένα – ένα τα ονόματα των θυμάτων στην τραγωδία των Τεμπών. Κάθε φορά που προσφωνούσαν το όνομα και την ηλικία του καθενός από τα 57 θύματα, οι διαδηλωτές απαντούσαν «Παρών», «Παρούσα».
Μήνυμα Καρυστιανού
Η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών βρίσκεται σε συνεχή επαφή με την συντονιστική επιτροπή της Νέας Υόρκης. Απέστειλε γραπτό μήνυμα προς την επιτροπή πριν την παρέλαση με χαιρετισμούς και ευχές για επιτυχία.
«Χαιρετίζω όσους σήμερα τιμούν την ελληνική ψυχή. Την ελληνική ψυχή που συμβολίζει το φως, τη δικαιοσύνη και την αλήθεια και επιτέλους σήμερα, όπως άλλοτε άλλωστε, είναι ολόκληρη και ενωμένη. Στην πατρίδα μας βιώνουμε καθημερινά την προδοσία και το ξεπούλημα.
Οι ρίζες μας και οι μνήμες που κυλούν στο αίμα μας, τα πρόσωπα των αγαπημένων μας παιδιών, των αγγέλων μας, είναι ό,τι ιερότερο έχουμε και μας κρατά με ακλόνητη πίστη στο έργο μας. Μετά από το απόλυτο κακό ενωθήκαμε και πλέον φροντίζουμε να κοιτούμε μόνο προς τη δικαιοσύνη.
Υπηρετούμε με όλες μας τις δυνάμεις το όραμα ενός Κράτος Δικαίου.. Αυτό είναι το μοναδικό όνειρο για παιδιά, νέους και ενήλικες.. Να επανέλθουν οι αρχές μας και οι θεϊκοί νόμοι που από πάντα συνόδευαν την όμορφη χώρα μας και την ειρήνη που της πρέπει.
Η ένωσή μας προκαλεί πια φόβο σε οτιδήποτε σαθρό και σκοτεινό έκλεψε ζωές και έφερε πόνο στους ανθρώπους. Αρχίζει και ανατρέπει κάθε τι που διαβάλει και διαχωρίζει. Δεν είναι εύκολο, είναι όμως η μοναδική και η Ιερά οδός που πορευόμαστε. Η υπεράσπιση της ζωής που μας ανήκει. Για όσο μας δοθεί. Για όσους τη στερήθηκαν άδικα. Είναι η Ιερά οδός που μας δίνει λόγο να αναπνέουμε. Σας ευχαριστούμε που βαδίζουμε στην ίδια γη ως ένα. Κάτω από το Άκτιστο φως της αλήθειας, ανασαίνοντας στο όνομα των ψυχών που μας καθοδηγούν.»
Δήλωση Ελπιδοφόρου
Τέλος να σημειωθεί ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος, ο μοναδικός ανώτερος ιεράρχης που τιμά το ράσο, σχολιάζοντας την παρουσία στην παρέλαση του «Τμήματος 57» είπε: «Η εθνική γιορτή μας ενώνει όλους και νομίζω ότι υπάρχει χώρος για όλους, για 57 δευτερόλεπτα σιωπής προς τιμή τόσων αδικοχαμένων ανθρώπων, η πλειονότητα των οποίων ήταν νέοι και νέες και αυτό ράγισε την καρδιά μας. Σε μια πανομογενειακή εκδήλωση υπάρχει χώρος για όλους, κανείς δεν πρέπει να αποκλείεται και νομίζω ότι αυτοί που παρέλασαν και αυτά που είπαν εξέφραζαν τους πάντες. Δεν ήταν μειονότητα, εξέφραζαν τον πόνο και την αγανάκτηση και το αίσθημα δικαίου όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων».
B”H As behooves too many underdeveloped countries, our own native land has yet to be crowned with the garland as a just society. The still open wound created in its body politic from the railroad smashup two years ago at Tempi, killing 57 mainly youths on the way to schools in Salonica. That Greek tragedy was on dramatic display on Fifth Avenue at the 87th annual Independence Day Parade as numerous black clad protesters chanted slogans of asphyxiation experienced by the victims, and placards demanding justice till the end! In a rare expression of compassion, Archbishop Elpidophoros, momentarily living up to his chosen title as bearer of hope, declared the event open and welcome to all. Of course, he was oblivious of a different incongruous drama that was played late last month in my native city of Volos. There, a planned program to commemorate the 204th birthday of modern Hellas was derailed when a professor at Thessaly University vehemently protested and prevailed in excluding the participation of the Jewish community, insisting that its contents be Juderein — using the very abhorrent word employed by the founder of the Third Reich! The high-ranking cleric was in his usual divisive mode when, earlier in the week, anomalously for a religious leader to represent a heterogeneous population, presented the 47th President with a huge golden cross; simultaneously, violating the American value of separation of church and state, while turning an ethnic commemoration into a partisan rally — his unambiguous words of endorsement for the President’s reelection, encouraging the immature mob-like rhythmic chant “four more years.” Really, would the Archbishop get on the bandwagon to extend an un-Constitutional third term? As the supporters for justice to the memory and families living with the trauma of the 57 lost souls ended their procession at the Greek Consulate on 69 East 79 Street, let us be reminded of the new Consul Iphigenia Kanara’s still disappointing debut: the intentional inability and unwillingness to won her government’s open would it afflicted on Greek and world Jewry at the UNO, 11/29/1947. Pursuant of a historic anti-Semitism which extracted the highest percentage of 87% of the creme de la creme of Greek society to the gas chambers and ovens of Auschwitz-Birkenau, it became the only European-Christian nation to oppose the birth of a Jewish State! After 78 years, it’s high time for the better Mitsotakis administration to repudiate that ballot and issue an apology to Israel and world Jewry! Then, the Consul can attend to the unfinished business of delaying the granting of Greek passports to the progeny of Greek Jews (the overdue legislation is meaningless when a diplomat intentionally and, on a pique, procrastinates)! Finally, as Passover approaches, it would be most appropriate for Greek compatriots to offer greetings to me coreligionists; even as the Orthodox Church is implored to erase the Big Lie that “perfidious Ioudeous” are to blame for the crucifixion. Eleos, that is abjured by the prince of peace; instead substitute philotimo (besa, decency), and Christian Orthodox love. Amen.