Γράφει ο πατήρ Ξενοφώντας Ζαρκάδας *
Την Δευτέρα, μόλις τρείς μέρες πριν, τελείωσα την τρίτη εβδομαδιαία εφημερία μου για το 2024, στο προσκύνημα του νησιού μας, στην Μονή Αγίου Γερασίμου, που στα σπλάχνα της φυλάει θησαυρό , το άφθαρτο σκήνωμα Του.
Η Ιερά Μονή βρίσκεται στην κοιλάδα των Ομαλών , στην Κεφαλονιά και ο κτήτορας της ήταν ο Ιερομόναχος Γεράσιμος Νοταράς , μετέπειτα Όσιος Γεράσιμος που την ονόμασε «Νέα Ιερουσαλήμ». Εκεί, καθημερινά τελούνται άπαντα τα της πίστεως, και φυσικά η Θεία Λειτουργία , 4.00 το πρωί, κάθε πρωί.
Εκεί , οι πιο νεαροί (τρόλ!!!!) ιερείς, απαρατάνε τις οικογένειές τους για μια βδομάδα, Δευτέρα με Δευτέρα, βάση προγράμματος, και διακονούν στην Μονή, διαμένοντας σε ένα κελάκι αυτής (όχι, ΔΕΝ έχει SPA, ΔΕΝ έχει Ιντερνετ, ΔΕΝ έχει Δορυφορική ΟΥΤΕ ΚΑΝ τηλεόραση ) σε ένα λιτό χώρο με ένα υπνοδωμάτιο, ένα ραδιάκι (που δεν παίζει καλά), μια κουζινούλα με πετρογκάζ, ένα μικρό ψυγείο με ένα τραπεζάκι και μια τουαλέτα 3 τετραγωνικά με ένα ντουζάκι. Και φέτος (δόξα τω Θεώ) αντικαταστάθηκε ο ανεμιστήρας με κλιματιστικό.
Εκεί περνάμε μια υπέροχη κι ευλογημένη εβδομάδα, με διάβασμα, περισυλλογή, προσευχή και ηρεμία. Μια ηρεμία που το καλοκαίρι διαταράζεται από τα ασταμάτητα κύματα προσκυνητών που ο κάθε ένας κουβαλάει φορτίο στους ώμους του την δική του προσωπική ιστορία, ή και θαύμα, ή τάμα, ή απλή αναζήτηση.
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, τουλάχιστον τέσσερεις φορές τον χρόνο υπηρετώ την Χάρη Του. Από εκεί θα αντλώ κάθε ιστορία που θα διαβάζετε. Και θα είναι βιωματική και πέρα για πέρα αληθινή. Όπως αυτή…
Please Father…Μια φωνούλα μου απευθύνθηκε όταν είχα τελειώσει την Παράκληση και καθόμουν στο αναλόγιο.
Ήταν μια μικροκαμωμένη κυρία με ένα παλληκαράκι γύρω στα δεκάξι, δεκαεπτά, κι αυτό λιανό με αχνό μουστακάκι στο πανώφρυδο. Μια γυναίκα που στα μάτια της γυάλιζε η απόγνωση.
Μιλήσαμε Αγγλικά, δοξάζω τον Θεό που κατέχω τόσο καλά την Ιντερνάσιοναλ αυτή γλώσσα , έτσι που μπορώ να ξεκουράζω αδέλφια μας που δεν μιλάνε Ελληνικά.
«Σας παρακαλώ πάτερ, μια ευχή να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, μια ευχή για Ειρήνη , να σταματήσει η παράνοια».
Είχε τον άντρα της εκεί στον πόλεμο και φοβόταν ότι σε λίγο θα καλούσαν και τον γιό της. Έναν πόλεμο μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας που θα έληγε όταν πέθαινε κι ο τελευταίος… Ρώσος ή Ουκρανός… Δεν πολυενδιαφέρει αυτούς που μακελεύουν τον κόσμο.
Μιλήσαμε ώρα . Έκλαψε στην αγκαλιά μου, και πίσω βουβά έκλαιγε το παλληκαράκι της. Τον έβλεπα σαν τον δικό μου γιό, και προσπαθούσα να συν αισθανθώ πως θα ήμουν εγώ αν παίρναν τον Βαγγελάκη μου στην κρεατομηχανή ενός αδελφοκτόνου μακελειού…
Ευλαβούνταν πολύ τον Άγιο Γεράσιμο, όλοι οι μικροί της οικογένεια, που τον μάθανε από τον Γέροντα και πνευματικό τους. Ο άντρας της, Μιχαήλ , είχε την εικονίτσα του Αγίου μας πάντα μαζί του. Και η ίδια θέλησε να μοιραστεί την ιστορία της.
Ένα μήνα πριν, ο άντρας της με την ομάδα του δέχτηκαν χτύπημα με Drone, και λίγο πριν ξεχυθεί η κόλαση, ένας καλόγηρος τον αγκάλιασε και τον σκέπασε με το ράσο του.
Τουλάχιστον αυτό αισθάνθηκε αυτός, ο Μιχαήλ . Όταν συνήλθε, δύο από την ομάδα του ήταν νεκροί κι ένας βαριά τραυματίας που τον ακρωτηριάσανε . Ο ίδιος πέραν του σoκ δεν είχε τίποτα κι αυτό ήταν θαύμα γιατί ήταν ο πιο κοντινός από την έκρηξη.
Όταν συνήλθε κρατούσε σφιχτά στο χέρι του την εικονίτσα του Αγίου…
Τεκνία , ειρηνεύεται εν εαυτοίς και μη τα υψηλά φρονείτε… Μια προσευχή απ’ όλους μας να τελειώσει αυτός ο αδελφοκτόνος πόλεμος, αλλά και κάθε σαρκοβόρος πόλεμος. Αμήν.
- Ο πατήρ Ξενοφών Ζαρκάδας χοροστατεί στον Άγιο Γεράσιμο Κεφαλληνίας.
