ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Τις δύο τελευταίες εβδομάδες ήλθε έντονα στο προσκήνιο ένα σημαντικό εθνικό ζήτημα το οποίο με τα μέχρι στιγμής δεδομένα μπορούμε να πούμε ότι τείνει να θυσιαστεί στον βωμό των κομματικών σκοπιμοτήτων.
Πρόκειται για το συνταγματικό δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι των Ελλήνων πολιτών που διαβιούν και διαπρέπουν στις πέντε ηπείρους και το οποίο το τελευταίο διάστημα έχει υποβαθμιστεί σε «διευκόλυνση» για την συμμετοχή των αποδήμων στην κάλπη.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, κρίνοντας από τις δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκου στις «Αναμνήσεις», δεν έχει ακόμη εκπονήσει το σχετικό νομοσχέδιο, παρά το γεγονός ότι ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ο κ. Μητσοτάκης προ δύο ετών είχε καταθέσει σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25 στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας κατέθεσαν στη Βουλή των Ελλήνων και έδωσαν στη δημοσιότητα τα δικά τους νομοσχέδια. Άλλοι διότι ήταν έτοιμοι και άλλοι θέλησαν να προλάβουν και να θέσουν προ τετελεσμένων τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αν και ο κ. Θεοδωρικάκος στη συνέντευξή του στις Αναμνήσεις είχε δηλώσει ότι περί τα τέλη Οκτωβρίου θα παραδώσουν το σχέδιο νόμου στον Πρωθυπουργό προκειμένου στις αρχές Νοεμβρίου να ξεκινήσει η διαβούλευση με τους αρχηγούς των κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή των Ελλήνων, εν τούτοις οι κινήσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης δημιούργησαν τετελεσμένα και μια νέα δυναμική.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης όλα δείχνουν ότι πιάστηκε εξ απίνης και ανακοίνωσε ότι την ερχόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσει τις διαβουλεύσεις με τους αρχηγούς των κομμάτων, χωρίς ωστόσο να δώσει στη δημοσιότητα το δικό του σχέδιο νόμου για την ψήφο των Αποδήμων.
Αν και διαφωνούμε με την προχειρότητα με την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι υπουργοί που επισκέφθηκαν τη Νέα Υόρκη χειρίστηκαν ένα τόσο μείζον θέμα, εν τούτοις ευχόμαστε όπως όλοι – τόσο η συμπολίτευση όσο και η αντιπολίτευση – αγνοήσουν τα κομματικά τους συμφέροντα και όπως συναινέσουν σε δύο απλά πράγματα.
Το πρώτο να αποφύγουν τις κορώνες και «αντί ασχοληθούν με το δέντρο, να ασχοληθούν με το δάσος» που λέει ο λαός και, δεύτερο, να παράσχουν τα χρονικά περιθώρια για τη διεξαγωγή ενός ουσιαστικού διαλόγου στους κόλπους των αποδήμων για την εξεύρεση του καλύτερου και αποτελεσματικότερου τρόπου διασφάλισης όχι μόνο του εκλέγειν αλλά και του εκλέγεσθαι.
Εξ άλλου η χθεσινοβραδινή ανοικτή συζήτηση που διοργάνωσαν το Ελληνικό Κογκρέσο της Αμερικής σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Ελληνικών Ιατρικών Συλλόγων Αμερικής, την Ομοσπονδία Ελλήνων Εκπαιδευτικών και Πολιτιστικών Συλλόγων Αμερικής, τον Σύλλογο Αρκάδων «Γέρος του Μωριά», τη Διοικούσα Επιτροπή της Πλατείας Αθηνών, τoν Σύλλογος Ελληνοαμερικανών Ιδιοκτητών Ακινήτων της Αστόριας, την Ενωση Ευρυτάνων Αμερικής «Το Καρπενήσι», τον Σύλλογο Θεσσαλών «Ασκληπιός», την Ελληνοαμερικανική Ακαδημία Φιλοσοφίας, Επιστήμης και Παιδείας και τον Σύλλογο Καστοριέων Νέας Υόρκη αποτελεί περίτρανη απόδειξη του ενδιαφέροντος των ομογενών για το μείζον θέμα.
Η εν λόγω συζήτηση όπως αναφέραμε και στο σχετικό ρεπορτάζ έφερε στο προσκήνιο τις επικρατούσες τάσεις στους κόλπους της ομογένειας για το μείζον αυτό θέμα και μπορεί να θεωρηθεί χωρίς την παραμικρή αμφιβολία μόνο ως ένα πρώτο θετικό βήμα και τίποτε παραπάνω.
Για να αποκτούσε τη δέουσα σημασία αυτή η εκδήλωση χρειαζόταν μεγαλύτερη προεργασία.
Το λέμε και το υπογραμμίζουμε διότι οι συνεργαζόμενοι φορείς έπρεπε να είχαν κατασταλάξει σε μια κοινή διακήρυξη των θέσεών τους και να είχαν καταρτήσει ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο θα παρείχε τη δυνατότητα σε πρώτη φάση στο ακροατήριο να εκφράσει τις προτιμήσεις του και σε μια δεύτερη φάση στην ευρύτερη ομογένεια μέσω του διαδικτύου.
Τόσο οι εισηγητές και οι εκπρόσωποι των φορέων, όσο και το ακροατήριο αναχώρησαν από το Αρχιεπισκοπικό Πολιτιστικό Κέντρο χωρίς να κατασταλάξουν πουθενά.
Εάν υπήρχε ερωτηματολόγιο και μια επιτροπή να το επεξεργαστεί θα μπορούσαμε να καταγράψουμε το λιγότερο τον τις επικρατούσες τάσεις στην ομήγυρη, που ήταν και μια ένδειξη των τάσεων της ομογένειας, και να εξάγουμε κάποια γενικότερα συμπεράσματα.
Οπωσδήποτε, έπρεπε τα όσα ακούστηκαν από την έδρα και το ακροατήριο να καταγραφούν και να αξιοποιηθούν καταλλήλως προς την κατεύθυνση της Αθήνας
Το μόνο που μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας σχετικά με την εν λόγω συζήτηση είναι ότι όλοι οι παρόντες τάχτηκαν υπέρ της διασφάλισης του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι.
Φραστικό επεισόδιο
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το ενδεχόμενο της άμεσης ψηφοφορίας των ομογενών στις προξενικές αρχές και σε άλλα εγκεκριμένα εκλογικά κέντρα που μπορεί να στηθούν ανά την Αμερική ο Δρ. Νικόλαος Αλεξίου ανέφερε ότι είναι δύσκολο στις πολιτείες του Νότου να βάλουν αφίσες και να ψηφίσουν υπέρ του ΚΚΕ.
Η φράση αυτή προκάλεσε την άμεση αντίδραση ενός ακροατή και ειπώθηκαν λέξεις που δεν ταίριαζαν στο γενικότερο πνεύμα της συζήτησης. Ο ακροατής αποχώρησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έληξε εκεί το επεισόδιο.
Εκ πρώτης όψεως το εν λόγω φραστικό επεισόδιο μπορεί να θεωρηθεί ένα ατυχές συμβάν. Στην ουσία πρόκειται για έναν χείριστο σημάδι των διαφωνιών που έχουν εκδηλωθεί στην ομογένεια από τότε που άρχισαν οι διαδηλώσεις κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών και η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, η Παμμακεδονική Ένωση και η Επιτροπή Παρελάσεως ανακήρυξαν ανεπιθύμητους και τους 300 της Βουλής και τους απέκλεισαν από όλες τις εκδηλώσεις της ομογένειας συμπεριλαμβανομένων και των παρελάσεων.
Η εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας ως δια μαγείας άλλαξε άρδην τη στάση εκείνων που ερήμην της ομογένειας στις αρχές του έτους είχαν ανακηρύξει ανεπιθύμητους τους 300 της προηγούμενης βουλής και χωρίς την παραμικρή διαβούλευση είτε και συλλογική απόφαση άλλαξαν στάση, «άνοιξαν και πάλι τις αγκάλες τους» και υποδέχτηκαν μετά βαϊων και κλάδων τον Πρωθυπουργό και την πλειάδα των υπουργών και υφυπουργών που παρέλασαν τις δύο προηγούμενες εβδομάδες στη Νέα Υόρκη.
Οι «Αναμνήσεις» καλούν τον Πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης να βάλουν νερό στο κρασί τους και το πιο σημαντικό να μην βιαστούν να κλείσουν ένα χρονίζον θέμα.
Ακόμη κι αν είναι βέβαιοι 100% ότι έχουν εξασφαλίσει τις 200 ψήφους που απαιτούνται για την έγκριση του νομοσχεδίου να μην το θέσουν στη Βουλή χωρίς τη συγκατάθεση των τριακοσίων της Βουλής.
Το λέμε και το υπογραμμίζουμε αυτό διότι πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία και να δοθεί τέρμα στον διχασμό που επήλθε στην ομογένεια με την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών ένεκα της αποφάσεως των 153 βουλευτών και της ανήθικης στάσης που τήρησε η Νέα Δημοκρατία από τότε που άρχισαν οι συνομιλίες για την επίλυση του ζητήματος.
Και χαρακτηρίζουμε ανήθικη τη στάση της Νέας Δημοκρατίας, διότι στην Συμφωνία του Βουκουρεστίου το 2008 ο τότε Πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής και η τότε υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, έχοντας την συγκατάθεση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών έθεσαν ως όρο τη ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων με σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό.
Και τη χαρακτηρίζουμε ανήθικη, επίσης, διότι δεν τόλμησαν να θέσουν επί τάπητος στη Βουλή το πάγιο αίτημα των Ελλήνων και των ομογενών που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, πριν την έναρξη της συζήτησης για την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών.
Δημήτρη,
μήπως το θέμα δεν είναι πώς θα ψηφίζουν οι κάτοικοι της αλλοδαπής αλλά εάν θα πρέπει να ψηφίζουν οι κάτοικοι πολίτες ημέδαπής;
Νομίζω ότι η δημοκρατία (καθε τέσσερα χρόνια εκλογές) έχει φτάσει στο σημείο που δεν αποδίδει πλέον. Και η μυστική ψήφος μάλλον κακό κάνει γιατι η δημοκρατία, το έθνος, ο λαός, απαιτεί θάρρος και ο μη θαρραλέος ψηφίζει και αλλοιώνει το αποτέλεσμα, αλλά μετά δεν διεκδικεί καθόλου την εφαρμογή των υποσχέσεων.
Μήπως νομίζει κανείς ότι οι ομογενείς που θα ψηφίσουν θα έχουν καλλίτερα κριτήρια ή θα γείνουν οπαδοί των διαφόρων κομμάτων;
Όπως ξέρουμε το δικαίωμα της ψήφου υπάρχει αλλά ο τρόπος εφαρμογής δεν υπάρχει διότι διαφωνούν τα κομματα. Εάν ψηφιζουν μόνο για τους βουλευτές επικρατείας, τότε σε πια σειρα θα μπουν οι ομογενείς βουλευτές για να εκλεγούν;
Εάν μπουν πρώτοι στη λιστα των επικρατείας τότε παρουσιάζεται θέμα αναλογικότητας διότι είναι ετεροβαρές και άδικο για άλλους βουλευτές.
Εάν έιναι και για τοπικούς άρχοντες τότε πόσοι είναι οι ομογενείς ώστε να ξέρουν οι τοπικές παρατάξεις πως να κινηθούν; Δεν γνωρίζουμε ούτε το μέγεθος της ομογένειας, ούτε το αριθμό των εγγεγραμένων στα δημοτολόγια, ούτε το ποσοστό αυτών που όντως ενδιαφέρονται να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα έαν αποφασιστεί η διαδικασία.
Δεν βλέπω λοιπόν να γίνεται τίποτα ούτε και τώρα και δεν βλέπω ότι η παρούσα κυβερνηση ενδιαφέρεται πραγματικά, οχι για το θέμα αυτο, αλλά ούτε για γενικότερα θέματα του ελληνισμόυ.