Σε τρία προηγούμενα άρθρα αναφερθήκαμε στο Εθνικό Δωδεκανησιακό Συμβούλιο και στην Δωδεκανησιακή Νεολαία που ανέλαβαν στην Αμερική τον αγώνα για την Εθνική αποκατάσταση της Δωδεκανήσου και στην Δωδεκανησιακή Ομοσπονδία που επί 75 χρόνια αντιπροσωπεύει την Δωδεκανησιακή παροικία.
Παράλληλα με τους πανδωδεκανησιακούς συλλόγους δημιουργήθηκαν και οι σύλλογοι για το κάθε νησί, ακόμη και για χωριά. Σκοπός αυτών των συλλόγων ήταν με την οργάνωση χοροεσπερίδων, εορτών, εκδρομών και άλλων εκδηλώσεων να κρατήσουν την μεταξύ τους επαφή και να διατηρήσουν ζωντανή στη μνήμη τους το νησί και το χωριό τους με τις παραδόσεις του. Επίσης, μέσω των συλλόγων τους μπορούσαν να βοηθήσουν σχολεία, εκκλησίες και έργα υποδομής στον τόπο τους.
Στα άρθρα που θα ακολουθήσουν γίνεται αναφορά στους συλλόγους του κάθε νησιού αρχίζοντας από την Ρόδο.
Πρώτες προσπάθειες
Η πρώτη προσπάθεια για Ροδιακή οργάνωση έγινε το 1912 όταν οι Μαλωνίτες του Pueblo CO, οι Γενναδινοί του Hartford και Μαρασσιώτες, Σιδερίτες, Προφυλενοί και άλλοι Ροδίτες της Νέας Υόρκης πήραν γράμμα από τον Γενναδινό δάσκαλο Σταύρο Μήλιο από το Lowell MA που τους προέτρεπε να συμμετάσχουν στη «Ροδιακή Φάλαγγα», για να λάβουν μέρος στον Βαλκανικό πόλεμο. Δυο άλλες προσπάθειες έγιναν από Ροδίτες ανθρακωρύχους στην Aliquippa χωρίς επιτυχία. Τελικά η τέταρτη προσπάθεια, που έγινε με πρωτοβουλία του δασκάλου Ιωάννου Τσοπανάκη κατέληξε στην ίδρυση της «Ροδιακής Λεγεώνος» το 1918.
Το 1919 ο Νικόλαος Χρυσοχόος επισκέφθηκε διάφορες Ροδιακές παροικίες όπου κήρυξε το ευαγγέλιο της ενσωμάτωσης. Στο Pittsburgh έγινε μεγάλη συγκέντρωση όπου μαζεύτηκαν 1.200 δολάρια (ισοδυναμούσαν με 240 χρυσές λίρες)και εστάλησαν 10 τηλεγραφήματα σε αρχηγούς Κρατών με τα οποία ζητούσαν την Ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Το 1920, οι Ροδίτες του Hartford ίδρυσαν Ροδιακή Λέσχη όπου οι δάσκαλοι Κωνσταντίνος Μπονιάτης και Αθανάσιος Α. Αθανασιάδης δίδασκαν Ελληνικά, ιστορία και θρησκευτικά. Το 1921 ο ιερέας Παπαγεωργίου ίδρυσε στο Weirton OH τον σύλλογο «Κλεόβουλος» και τον ίδιο χρόνο οι Γεναδενοί ίδρυσαν την «Ομόνοια». Μεταξύ των άλλων, το 1924, ο Σύλλογος έδωσε θεατρική παράσταση της οποίας οι εισπράξεις απεστάλησαν στην Καταβιά για την περίθαλψη των προσφύγων της Μικρασιατικής καταστροφής που κατέφυγαν εκεί. Με τον καιρό όμως όλες αυτές οι προσπάθειες ατόνησαν.
Ο σπόρος που έσπειρε η «Ροδιακή Λεγεώνα» βρήκε αρκετά γόνιμο έδαφος στο Hartford CN, όπου είχε, στο μεταξύ, συγκεντρωθεί σεβαστός αριθμός Ροδίων και άρχισαν σοβαρές προσπάθειες για γενική κινητοποίηση. Το 1916 ιδρύθηκε ο Ροδιακός Σύλλογος «Ομόνοια», ο οποίος αναγνωρίστηκε από την πολιτεία του Connecticut. Η φήμη της «Ομόνοιας» άρχισε να “απλώνεται” και το 1925 ιδρύθηκαν τρία τμήματα στις πόλεις Norwich, New York και Baltimore.
Απόλλων
Στο μεταξύ ιδρύθηκε στην Νέα Υόρκη μια άλλη Ροδίτικη οργάνωση, η «Πρόοδος», με στελέχη και μέλη ως επί το πλείστο από την Μαλώνα. Ύστερα από διαπραγματεύσεις επιτυγχάνεται η ένωση «Ομόνοιας» και «Προόδου» σε νέα οργάνωση, τον Πανροδιακό Σύλλογο Αμερικής «Απόλλων». Σιγά-σιγά ο «Απόλλων» αύξησε τα μέλη του και απλώθηκε σ’ ολόκληρη την Αμερική με 20 τμήματα που δημιούργησε στο Hartford, Norwich, New York, Baltimore, Aliquippa, Weirton, Farrell, Canonsburg, Warren, Gary, Detroit, McKeesport, St. Louis, Tacoma, Peoria, Chicago, Washington, Cleveland, Pittsburgh και Union. Επίσης ίδρυσε εννέα γυναικείες στοές στο Hartford, New York, Baltimore, Aliquippa, Weirton, Canonsburg, Warren, McKeesport, Farrell και Gary, και τμήματα νεολαίας στο Hartford, Union και Warren. Επίσης, εκτός των τμημάτων και των στοών, μέλη του «Απόλλων» έγιναν και οι ανεξάρτητοι Ροδιακοί σύλλογοι, οι σύλλογοι Ροδίων φοιτητών και επιστημόνων και το τμήμα του «Απόλλων» που εδρεύει στη Ρόδο.
Με σύνθημα «Έθνος – Πατρίς – Θρησκεία – Γλώσσα», ο «Απόλλων» πρόσφερε αξιόλογες υπηρεσίες στην γενέτειρα και στην Ροδιακή παροικία της Αμερικής. Διενήργησε εράνους για σεισμοπαθείς της Ρόδου, έδωσε υποτροφίες σε Ροδιτόπουλα της Ρόδου και της Αμερικής και συνέβαλε στον εμπλουτισμό τεσσάρων βιβλιοθηκών.
Κατά την περίοδο της Ιταλοκρατίας βοήθησε σχολεία και κοινότητες, συνέβαλε στην οργάνωση κατηχητικών σχολείων, όταν ο Μουσολίνι έκλεισε τα Ελληνικά σχολεία, οργάνωσε μαθητικά συσσίτια, πλήρωνε ιεροκήρυκες και υποστήριζε χρηματικά εξόριστους πατριώτες και επιστήμονες. Στον τομέα αυτόν η δράση του Συλλόγου στην Ρόδο γινόταν κατά τρόπο μυστικότατο πότε μέσω Αθηνών, πότε μέσω Καΐρου και Αλεξάνδρειας και πότε μέσω έμπιστων προσώπων. Το 1930, ο «Απόλλων» συμμετείχε στα εκατοντάχρονα της Ελληνικής παλιγγενεσίας στην Αθήνα, αντιπροσωπευόμενος από τους Γεώργιο Θ. Γεωργιάδη, Μιχαήλ Γεωργαντά και Παναγιώτη Κυριακίδη.
Επί πλέον ο «Απόλλων» ίδρυσε Γεωργική Σχολή στο νησί, βοήθησε τα χωριά οικονομικά, απέστειλε γραφική ύλη στους μαθητές της Ρόδου, ακτινογραφικά μηχανήματα για το νοσοκομείο και φάρμακα μεγάλης αξίας. Επί πλέον βοήθησε τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, την Greek War Relief, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τα ιδρύματα της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, προίκισε κορίτσια στην Ρόδο και συνέβαλε στην υπόθεση της Κύπρου, μετά την Τουρκική εισβολή, με αποστολή μεγάλου χρηματικού ποσού και την υιοθέτηση προσφυγόπουλων.
Επίσης, ιδιαίτερα στο διάστημα της οικονομικής κρίσις στην δεκαετία του 1930, ο «Απόλλων» φρόντισε για την κοινωνική περίθαλψη των μελών του. Όταν κάποιο μέλος πέθαινε, ο Σύλλογος πρόσφερε στην οικογένεια του 100 δολάρια (ισοδυναμούσαν με 20 χρυσές λίρες), αρκετά για να καλύψει τα έξοδα της κηδείας του. Όταν, πάλι, κάποιος αρρώσταινε ο Σύλλογος του έδινε 5 δολάρια την εβδομάδα και αν πήγαινε στο νοσοκομείο το ποσό αυξανόταν στα 10 δολάρια. Όταν κάποιος άπορος ήθελε να επιστρέψει στη Ρόδο και δεν είχε να πληρώσει τα ναύλα του, ο Σύλλογος του έδινε 100 δολάρια για να καλύψει τα έξοδα της επιστροφής.
Η πολύπλευρη εθνική δράση του «Απόλλωνα» υπήρξε πρωτοποριακή. Για 44 συνεχή χρόνια (1934-77) εξέδιδε το μηνιαίο δελτίο «Απόλλων» και στην συνέχεια για 16 χρόνια (1978-1993) το περιοδικό «Ρόδος», με την φροντίδα του Μανώλη Αθανασιάδη. Ήταν η πρώτη οργάνωση που υπέδειξε και συνέβαλε στην ίδρυση της Δωδεκανησιακής Νεολαίας Αμερικής. Ήταν εκ των πρώτων που υπέδειξαν και συνέβαλαν στην ίδρυση της Greek War Relief. Ήταν η πρώτη οργάνωση που συνέβαλε στην ίδρυση του Εθνικού Δωδεκανησιακού Συμβουλίου Αμερικής και πρωτοστάτησε στην αναδιοργάνωση του το 1975. Απ’ όλες τις Ελληνοαμερικανικές οργανώσεις, ο «Απόλλων» ήταν ο πρώτος που οργάνωσε το συνέδριο του στην Ελλάδα (1960).
Όλα αυτά τα χρόνια ο «Απόλλων» δεν σταμάτησε τις δραστηριότητες του:
Τα τελευταία δέκα χρόνια διαχειρίζεται τα Ιστορικά Αρχεία που βρίσκονται στην βιβλιοθήκη του Paideia Center.
Αυτή την εποχή ο «Απόλλων» εργάζεται για την δημιουργία Εκπαιδευτικού κέντρου στην Ρόδο και την κατασκευή και τοποθέτηση ορειχάλκινου αγάλματος του Δωριέα, που το 408 ίδρυσε την πόλη της Ρόδου.
Τα τελευταία πέντε χρόνια ο «Απόλλων» βοηθά στην αναδάσωση των δασών που είχαν καταστραφεί από πυρκαγιές.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο «Απόλλων» παρέχει ιατρική βοήθεια κάθε καλοκαίρι στο Καταφύγιο Ζώων της πόλης της Ρόδου με τη βοήθεια Αμερικανών φοιτητών και καθηγητών κτηνιάτρων.
Τα τελευταία 40 χρόνια ο «Απόλλων», σε την συνεργασία και των άλλων Ροδιακών συλλόγων, συνδράμει στην κατασκευή και λειτουργία Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στο Campus του Connecticut University με Ελληνορθόδοξο Παρεκκλήσι, Εκπαιδευτικό Κτήριο, υπαίθριο Καλλιμάρμαρο Θέατρο και Μουσείο.
Γενικά ο «Απόλλων» έπαιξε και συνεχίζει να παίζει καθοριστικό ρόλο για το εκπαιδευτικό και πολιτιστικό επίτευγμα της Ομογένειας για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία στην Αμερική.
Στο διάστημα της Ιταλοκρατίας ο «Απόλλων» μαζί με όλους τους άλλους Ροδιακούς συλλόγους έστειλαν στην Ρόδο, για κοινωφελή έργα και σκοπούς, περισσότερες από 63.000 Ιταλικές χρυσές λίρες.
Ο Δήμος Ρόδου, τιμώντας το έργο και την προσφορά του «Απόλλωνα», έδωσε το όνομα του σ’ ένα από τους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Από της ίδρυσης του «Απόλλωνα», ύπατοι πρόεδροι διετέλεσαν: Konstantine Mponiatis (1924-26), Athanasios Athanasiades (1927-31; 1953-55), Theodosius Nychis (1931-33), Dimitrios Petrides (1933-35; 1942-44; 1946-48), Panayiotis Mereses (1935-37), Ioannis Botsaris (1937-39), Savvas Kambouris (1939-42), Menelos Zagorianos (1944-46), Panayiotis Nychis (1948-50), Vasilios S. Kambouris (1950-51), Michael Nicholaides (1951-53), Anthony Xintas (1955-57), Klimis Klimenton (1957-59; 1972-73), Moskos Moskis (1959-61), George Athanson (1961-63), Emanuel Athanasiades (1963-65), Kyriakos J. Coumbis (1965-67), Stavros Stamatakis (1967-68), Dimitris Dimitriou (1968-70), Stamatis Papasavvas (1970-72), Stelios Yamalis (1973-75; 1989-91; 1993-95), Philip Anastasiadis (1975-77; 2003-05), Panayiotis Manousos (1977), Venizelos Yamalis (1977-78), John Koutsoulios (1978-80), Elias Tomazos (1981-1983; 2016-present), Polyvios Pavlidis (1980-81; 1983-85; 1988-89; 1996-97; 2008-10; 2013-14), Christos Kotiadis (1985-87), Vasilios Angelis (1987-88), Anastasius Georgas (1991-93; 1995-96), Michael Kotis (1997-98; 2000-01), Christina Kapolis (1998-2000), Phillip G. Yamalis (2001-03; 2005-07), Emmanuel S. Anthou (2007-08), Steve Pelardis (2010-12), Dr. Nicholas G. Loutsion (2012-2014), Steve Pelardis (2014-2016).
Το σημερινό Ύπατο ΔΣ έχει ως εξής: Ηλίας Τομάζος πρόεδρος, Χρυσόστομος Μιχαλάκης αντιπρόεδρος, Χριστίνα Καπόλης γραμματέας, Γουίλιαμς Αγγελής ταμίας.
Τοπικοί Σύλλογοι
Εκτός του «Απόλλωνα» έδρασαν στην Αμερική και άλλοι Ροδιακοί σύλλογοι για να βοηθήσουν τα χωριά και τους συγχωριανούς τους στην Αμερική. Το 1921, οι Σορωνιάτες του Hartford ίδρυσαν τον πρώτο τους σύλλογο και αργότερα, το 1972, τον «Ερμή». Το 1923, οι Κοσκινιάτες του Canonsburg ίδρυσαν τον «Κλεόβουλο» ο οποίος έκτισε το καμπαναριό της εκκλησίας του χωριού τους που καταστράφηκε από σεισμό το 1926, και συνέλεξαν 8000 δολάρια, ήτοι 1600 χρυσές λίρες ή 100.000 ιταλικές λιρέτες, για την κατασκευή νέου ελαιοτριβείου στα Κοσκινού της Ρόδου. Επίσης, ο Σύλλογος βοήθησε οικονομικά Κοσκινιάτες αριστούχους απόφοιτους του Βενετοκλείου Γυμνασίου να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην Ελλάδα και στην Αμερική. Το 1926 οι Τριαντανοί ίδρυσαν τον «Ιάλυσο» ο οποίος άρχισε την οικοδόμηση νέου σχολικού κτιρίου στα Τριάντα. Αργότερα, το 1931, ο Σύλλογος αναδιοργανώθηκε και συνέχισε την συλλογή χρημάτων προς αποπεράτωση του έργου. Το 1938 ο Σύλλογος των Κρεμαστινών αποπεράτωσε την βιβλιοθήκη στην Κρεμαστή, η οποία στοίχισε 16.000 δολάρια (ισοδυναμούσαν με 1600 χρυσές λίρες) που εφοδίασαν με 5.000 βιβλία.
Το 1972 ιδρύθηκε στην Baltimore ο Ροδιακός Σύλλογος «Διαγόρας», που προσφέρει αξιόλογες υπηρεσίες στην εκεί Ροδιακή παροικία και στην γενέτειρα. Κάθε χρόνο γιορτάζει την εορτή του Santa Claus, οργανώνει χοροεσπερίδα και εκδρομές σε αξιοθέατα της Αμερικής και απονέμει υποτροφίες. Επίσης, μαζί με τους συλλόγους των Καρπαθίων και Χαλκητών, ο Σύλλογος συμμετάσχει στην Εθνική παρέλαση και γιορτάζει την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου. Ο Σύλλογος βοήθησε την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στην Baltimore με το ποσόν των 20.000 δολαρίων και δώρισε κολυμπήθρα στην εκκλησία της Αγίας Μαρκέλλας. Το 2004, με ενέργειες του Διαγόρα, έφεραν από την Ρόδο την εικόνα της Παναγίας της Σκιαδενής και από τον έρανο που διεξήγαγε ο Σύλλογος συγκεντρώθηκαν 40.000 δολάρια για την διάνοιξη δρόμου προς το μοναστήρι. Επίσης, ο Σύλλογος βοήθησε οικονομικά καρκινοπαθή παιδιά και την φιλεκπαιδευτική οργάνωση “Παιδεία”.
Dodecanese societies in America – 4th Rhodes
By Manolis Cassotis
In three previous articles we referred to the National Dodecanese Council and the Dodecanese Youth, who took up the struggle in America for the national restoration of the Dodecanese, and the Dodecanese Federation which for 75 years represents the Dodecanese community in America.
Alongside the Pan-Dodecanese associations, societies were created for each island, even for villages. The purpose of these societies was to keep in touch with each other and to keep alive in their memory the island and their village with their traditions by organizing dances, holidays, excursions and other events. Also, through them they could help schools, churches and infrastructure projects on their island or village.
In the articles that will follow, reference will be made to the societies of each island, starting with Rhodes.
First attempts
The first attempt to create a Rhodian organization was made in 1912 when the Malonites of Pueblo CO, the Gennadians of Hartford and Marassians, Siderites, Prophylenes and other Rhodians of New York received a letter from the Gennadian teacher Stavros Milios of Lowell MA urging them to join the “Rhodian Phalanx”, to take part in the Balkan War. Two other attempts were made by Rhodian miners at Aliquippa without success. Finally, the fourth attempt, made on the initiative of the teacher John Tsopanakis, resulted in the establishment of the “Rhodian Legion” in 1918.
In 1919 Nicholas Chrysochos visited various Rhodian communities where he preached the gospel of incorporation of the Dodecanese to Greece. A large gathering was held in Pittsburgh where 1,200 dollars (equivalent to 240 gold British pounds) were collected, and 10 telegrams were sent to heads of state asking for the Union of the Dodecanese with Greece. In 1920, the Rhodians of Hartford founded a Rhodian society where the teachers Konstantine Boniatis and Athanasios A. Athanasiadis taught Greek, history and religion. In 1921 priest Papageorgiou founded in Weirton OH the society “Kleoboulos” and in the same year the Gennadians founded “Omonoia”. Among other things, in 1924, “Omonoia” gave a theatrical performance, the proceeds of which were sent to Katavia for the care of the refugees of the Asia Minor disaster who took refuge there. Over time, however, all these efforts waned.
The seed sown by the “Rhodian Legion” found quite fertile ground in Hartford CN, where a respectable number of Rhodians had, in the meantime, moved and serious efforts were begun for a general mobilization of the Rhodians. In 1916, the Rhodian Association “Omonoia” was founded, which was recognized by the state of Connecticut. The fame of “Omonoia” began to “spread” and in 1925 three chapters were established in Norwich, New York and Baltimore.
Apollon
In the meantime, another Rhodesian organization, “Progress”, was founded in New York, with executives and members mostly from Malona. After negotiations, the union of “Omonoia” and “Progress” is achieved in a new organization, the Pan-Rodian Association of America “Apollon”. Little by little, “Apollon” increased its membership and spread across America with 20 chapters it created in Hartford, Norwich, New York, Baltimore, Aliquippa, Weirton, Farrell, Canonsburg, Warren, Gary, Detroit, McKeesport, St. Louis, Tacoma, Peoria, Chicago, Washington, Cleveland, Pittsburgh and Union. “Apollon” also established nine ladies’ lodges in Hartford, New York, Baltimore, Aliquippa, Weirton, Canonsburg, Warren, McKeesport, Farrell and Gary, and youth chapters in Hartford, Union and Warren. Apart from the chapters and lodges, the independent Rhodian societies became members of “Apollon”, as well as the associations of Rhodian students and scientists and a chapter established in Rhodes.
With the slogan “Nation – Fatherland – Religion – Language”, “Apollon” offered valuable services to Rhodes and the Rhodian community of America. “Apollon” organized fundraisers for the earthquake victims of Rhodes, granted scholarships to Rodian students in Rhodes and America and contributed to the enrichment of four libraries.
During the Italian occupation, “Apollon” helped schools and villages, contributed to the organization of catechetical schools when Mussolini closed the Greek schools, organized student feeding programs, paid preachers and financially supported exiled patriots and scientists. In this area, “Apollon’s” action in Rhodes was carried out in a very secret way, through Athens, Cairo, Alexandria and trusted individuals. In 1930, “Apollon” took part in the centenary of the Greek Independence in Athens, represented by George Th. Georgiadis, Michael Georgandas and Panagiotis Kyriakidis.
In addition, “Apollon” founded an Agricultural School in Rhodos, helped the villages financially, sent stationery to the students of Rhodes, x-ray machines for the hospital and medicines of great value. In addition, “Apollon” helped the Greek Red Cross, the Greek War Relief, the Ecumenical Patriarchate, the institutions of the Archdiocese of America, endowed girls in Rhodes and contributed to the cause of Cyprus, after the Turkish invasion, by sending a large sum of money and adopting refugee children.
Also, especially during the economic crisis in the 1930s, “Apollon” took care of its members. When a member died, the Association offered his family $100, enough to cover his funeral expenses. When, again, someone got sick the Association gave him 5 dollars a week and if he went to hospital the amount increased to 10 dollars. When a needy person wanted to return to Rhodes and could not pay his fares, the Association would give him $100 to cover the return expenses.
The multifaceted national action of “Apollon” was pioneering. For 44 consecutive years (1934-77) published the monthly bulletin “Apollon” and for 16 years (1978-1993) the magazine “Rhodes”, under the care of Manolis Athanasiadis. It was the first organization that suggested and contributed to the founding of the Dodecanese Youth of America. It was one of the first to suggest and contribute to the establishment of Greek War Relief in America. It was the first organization that contributed to the establishment of the National Dodecanese Council of America and took the lead in its reorganization in 1975. Of all the Greek American organizations, “Apollon” was the first to organize its conference in Greece (1960).
All these years “Apollon” continued its activities:
For the last ten years “Apollon” has been managing the Historical Archives located at the Paideia Center library.
At present “Apollon” is working on the creation of an Educational center in Rhodes and the construction and installation of a bronze statue of Dorieas who in 408 founded the city of Rhodes.
For the last five years “Apollon” has helped to reforest forests destroyed by fires.
Every summer for the last four years provides medical assistance to the City of Rhodes Animal Shelter with the help of American Vet students and faculty.
For the last 40 years, “Apollon” in cooperation with the other Rhodian associations has been helping to build and operate a Greek Studies Center on the Connecticut University Campus with the Greek Orthodox Chapel, Educational Building, outdoor Marble Theater and Museum.
In general, “Apollon” played and continues to play a decisive role for the educational and cultural achievement of the Homogeny for Hellenism and Orthodoxy in America.
During the period of the Italian occupation, “Apollon” together with all the Rhodian associations sent to Rhodes, for projects of public benefit and purposes, more than 63,000 Italian gold pounds.
The Municipality of Rhodes, honoring the work and contribution of “Apollon”, gave its name to one of the main streets of the city.
Since the foundation of “Apollon”, the supreme presidents have been: Konstantine Mponiatis (1924-26), Athanasios Athanasiades (1927-31; 1953-55), Theodosius Nychis (1931-33), Dimitrius Petrides (1933-35; 1942-44) ; 1946-48), Panayiotis Mereses (1935-37), John Botsaris (1937-39), Savvas Kambouris (1939-42), Menelos Zagorianos (1944-46), Panayiotis Nychis (1948-50), Vasilios S. Kambouris (1950-51), Michael Nicholaides (1951-53), Antonius Xintas (1955-57), Klimis Klimenton (1957-59; 1972-73), Moskos Moskis (1959-61), George Athanson (1961-63), Emanuel Athanasiades (1963-65), Kyriakos J. Coumbis (1965-67), Stavros Stamatakis (1967-68), Dimitrius Dimitriou (1968-70), Stamatis Papasavvas (1970-72), Stelios Yamalis (1973-75; 1989-91; 1993-95), Philip Anastasiadis (1975-77; 2003-05), Panayiotis Manousos (1977), Venizelos Yamalis (1977-78), John Koutsoulios (1978-80), Elias Tomazos (1981-1983; 2016) -present), Polyvios Pavlidis (1980-81; 1983-85; 1988-89; 1996-97; 2008-10; 2013-14), Christos Kotiadis (1985-87), Vasilios Angelis (1987-88), Anastasios Georgas (1991-93; 1995-96), Michael Kotis (1997-98; 2000-01), Christina Kapolis (1998-2000), Phillip G. Yamalis (2001-03; 2005-07), Emmanuel S. Anthou (2007-08), Steve Pelardis (2010-12), Dr. Nicholas G. Loutsion (2012-2014), Steve Pelardis (2014-2016).
The current Supreme Board of Directors consists as follows: Elias Tomazos president, Chrysostomos Michalakis vice president, Christina Kapolis secretary, Williams Angelis treasurer.
Local societies
In addition to “Apollo”, other Rhodian associations from the villages of Rhodes, operated in America to help their villages and fellow villagers in America. In 1921, the Soronians of Hartford founded their first society and later, in 1972, “Hermes”. In 1923, the Koskinians of Canonsburg founded “Kleoboulos” who built the bell tower of their village church, which was destroyed by an earthquake in 1926, and collected 8000 dollars, i.e. 1600 gold Brittish pounds or 100,000 Italian lire, for the construction of a new olive press in Koskinou. Also, the Association financially helped Koskinian honor students to continue their studies in Greece and America. In 1926 the people of Trianta founded “Ialyssos” which started the construction of a new school building in Trianta. Later, in 1931, the Association reorganized and continued to raise money to complete the project. In 1938 the Kremastian Association completed the library in Kremasti, which cost 16,000 dollars (equivalent to 1600 gold pounds) and supplied 5,000 books.
In 1972, the Rhodian Association “Diagoras” was founded in Baltimore, which offers valuable services to the Rhodian community there and to their birthplace. Every year “Diagoras” celebrates the holiday of Santa Claus, organizes a prom and trips to American attractions and awards scholarships. Also, together with the associations of the Karpathians and Halkians, “Diagoras” participates in the National parade and celebrates the Incorporation of the Dodecanese with Greece. “Diagoras” donated $20,000 to Saint Nicholas church in Baltimore and a “baptistery” to Saint Markela church. In 2004 “Diagoras” brought the icon of the Virgin of Skiadeni from Rhodes and from the fundraising held by the Association, $40,000 were collected for the opening of a road to the monastery. Also, the Association financially helped children suffering from cancer and the educational organization “Paideia”.
