Απεβίωσε ο επίτιμος πρόεδρος του Ι. Ιδρύματος Παναγία Σουμελά

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο οραματιστής, συνιδρυτής, πρωτεργάτης και επίτιμος πρόεδρος του Ιερού Ιδρύματος Ποντίων Αμερικής και Καναδά Βασίλειος Βασιλειάδης δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας. Τα ξημερώματα της Τρίτης, 28ης Μαΐου 2024 υπέστη διπλό καρδιακό επεισόδιο στο νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα και άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 89 ετών.

Την θλιβερή είδηση μοιράστηκε με τους συγγενείς και φίλους ο μεγαλύτερος γιος του ο Δρ. Χαράλαμπος Βασιλειάδης, πρόεδρος του Ιερού Ιδρύματος μέσω μιας ανάρτησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στην επίσημη σελίδα του Ιδρύματος.

Το σκήνωμά του το απόγευμα της Πέμπτης, 30ής Μαΐου 2024 από τις 5:00 μ.μ. – 8:00 μ.μ. θα εκτεθεί για προσκύνημα στον Ιερό Ναό των Αγίων Αικατερίνης και Γεωργίου στη διεύθυνση 22-30 33rd Street, Astoria, NY 11105.

Η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί το πρωί της Παρασκευής, 31^ης Μαΐου 2024 και ώρα 10:30 π.μ. στον εν λόγω ναό και αμέσως μετά θα ακολουθήσει ο ενταφιασμός στο Κοιμητήριο «St. Michael’s Cemetery» στη διεύθυνση 72-02 Astoria Boulevard South, East Elmhurst, NY 11370.

Ο θάνατός του καταλυπεί τα παιδιά του Χαράλαμπος και Ελίνα Βασιλειάδη, Θεόφιλος Βασιλειάδη και Ιωάννη Βασιλειάδη, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ, στον Καναδά και στην Ελλάδα.  

Η οικογένεια καλεί τους συγγενείς και φίλους, όπως αντί ανθέων προσφέρουν δωρεά στην μνήμη του στο Ιερό Ίδρυμα «Holy Institution Panagia Soumela» είτε αποστέλλοντας της πληρωτέες στο Ίδρυμα επιταγές στην διεύθυνση Panagia Soumela – P. O Box 5232 – Astoria NY 11105 είτε ηλεκτρονικά κάνοντας κλικ στο: http://donate.panagiasoumela.org.

Εμπνευστής – οραματιστής

Ο αείμνηστος, Βασίλειος Βασιλειάδης, όπως προαναφέραμε, ήταν ο εμπνευστής, πρωτεργάτης και από τα ιδρυτικά μέλη της θεμελίωσης Μονής αφιερωμένης στη Παναγία Σουμελά στον Νέο Κόσμο και το πιο σημαντικό ήταν ο άνθρωπος που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην αναγέννηση από τις στάχτες της ιδέας και του οράματος της απόκτησης ιδιόκτητης γης στο Νέο Κόσμο.

Το λέμε και το υπογραμμίζουμε αυτό διότι στα τέλη του προηγούμενου αιώνα όταν ναυάγησαν οι προσπάθειες για την ανέγερση της Παναγίας Σουμελά στο Upstate της Νέας Υόρκης ο Βασίλειος δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε τις προσπάθειες και το πιο σημαντικό ενέπνευσε τον γιο του – καθηγητή Δρα Χαράλαμπο Βασιλειάδη – να ασχοληθεί με τα του ιδρύματος στις πιο κρίσιμες στιγμές, να αναλάβει τα ηνία του και να λάβουν σάρκα και οστά τα όνειρά του για την Ποντιακή Γη.

Αν και ο αείμνηστος ήταν χαμηλών τόνων και δουλευταράς, εν τούτοις ουδέποτε επεδίωξε τις δάφνες και μοιραζόταν τις επιτυχίες με όλους τους άλλους και κυρίως με όλους όσους προσέφεραν από το υστέρημα ή είτε και από το περίσσευμά τους το «λάδι» για να παραμείνει αέναο και ανέσπερο το καντήλι της Παναγίας Σουμελά στο Νέο Κόσμο και συγκεκριμένα στο Ουέστ Μίλφορντ της Νέας Ιερσέης.

Και κάθε φορά που τον συναντούσα μου έλεγε χαμηλόφωνα «ας είναι καλά ο Μπάμπης που ενστερνίστηκε τα οράματα μου, τα υλοποίησε και τους έδωσε φτερά».

Και κάθε άλλο παρά άδικο είχε. Ο γιος του Χαράλαμπος με τους συνεργάτες και συναγωνιστές του οδήγησαν το Ιερό Ίδρυμα Παναγία Σουμελά Ποντίων Αμερικής και Καναδά σε νέους γαλαξίες. Κατάφεραν σε λιγότερες από δύο δεκαετίες να τριπλασιάσουν την Ποντιακή Γη στο Νέο Κόσμο και το πιο σημαντικό ο Θεός τους ευλόγησε «να κάψουν την νότα» που είθισται να λένε οι Αστοριείς.

Βασίλειος Βασιλειάδης του Χαραλάμπου

Ο Βασίλειος Βασιλειάδης γεννήθηκε την 15^η Ιουλίου 1935 στην Πεντάβρυσο Καστοριά, ένα πεδινό και παραγωγικό μεγαλοχώρι με εργατικούς και φιλοπρόοδους κατοίκους. Ήταν γόνος προσφύγων από τον δυτικό Πόντο, του Χαράλαμπου Ι. Βασιλειάδη και της Δέσποινας Ε. Σαχινίδου. 

Οι γονείς του έφεραν στον κόσμο πέντε παιδιά, τον Ευθύμιο, ο οποίος φονεύθηκε από τους Τούρκους στον Πόντο σε παιδική ηλικία, την αείμνηστη Αρτεμισία Αβραμίδου, τον αείμνηστο Ιωάννη, την Ελένη Παναγιωτίδη που ζει στα περίχωρα τής Πτολεμαΐδας, και τον Βενιαμίν της οικογένειας, Βασίλειο.

Ο πατέρας του, Χαράλαμπος Βασιλειάδης τού Ιωάννη [1903-1989]

Ο πατέρας του, Χαράλαμπος Βασιλειάδης [1903-1989] τού Ιωάννη και τής Δέσποινας Μερτζανίδη, εξαναγκασμένος από το Οθωμανικό καθεστώς να κυκλοφορεί με τουρκικό επίθετο ως Καραμποΐκογλου (σε μετάφραση Μαυρομουστακίδης), γεννήθηκε την 10^η Φεβρουαρίου τού 1903 στην κωμόπολη Βεζιρκιοπρού (η αρχαία Ανδράπα/Άνδραπα, μετέπειτα Νεάπολις αλλά και Νεοκλαυδιούπολις) και μεγάλωσε στο παρακείμενο χωριό τής οικογένειας του, το Σουλεϊμάν Κιοΐ (νότια τής Σινώπης και δυτικά τής Αμισού), στο δυτικό Πόντο, τον Ελενόποντο, τον αφιερωμένο στη μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Ελένη.

Η μητέρα του, Δέσποινα Σαχινίδου-Βασιλειάδου τού Ευθυμίου [1900-1964]

Η μητέρα του, Δέσποινα Σαχινίδου-Βασιλειάδου [1904-1964] τού Ευθυμίου Σαχινίδη και τής Σεβαστής Κονταξή (ή Κοντακτσή), γεννήθηκε στην πόλη τής Σεβάστειας (Sivas) την 10^η Φεβρουαρίου τού 1904. Επρόκειτο για εξαιρετική γυναίκα, άριστη σύζυγος και μητέρα, ειλικρινής και συνετή, δίκαια και ευαίσθητη και με γνώσεις από σημαντικά βότανα και άλλα γιατροσόφια και πρακτικές που αποκόμισε από την μητέρα της που επιτελούσε χρέη εμπειρικής μαίας (μαμής).

Από την Πεντάβρυσο στο αμερικανικό όνειρο

Αρχικά η Πεντάβρυσος, του νομού Καστοριάς, και για κάποιο μεσοδιάστημα, για γυμνασιακές σπουδές, το Άργος Ορεστικό του ίδιου νομού (οι συγγενείς τής μητέρας του, ως αστοί εκ Πόντου, εγκαταστάθηκαν στην πόλη τού Άργους Ορεστικού), ήταν οι χώροι διαμονής του. Είχε άριστες επιδόσεις στα μαθήματα και σε αγώνες στίβου, κυρίως των 100 μέτρων. Ωστόσο, η ανέχεια δεν του έδωσαν την ευκαιρία να κυνηγήσει το όνειρο σπουδών ή αθλητικής σταδιοδρομίας.

Με το τέλος τής εφηβείας του, επέλεξε την πόλη τής Καστοριάς, κυρίως για επαγγελματικούς λόγους (λόγω ανθοφορίας τής γούνας), ως μόνιμη κατοικία μέχρι την μετανάστευση του στις ΗΠΑ το 1967, σε ηλικία 32 ετών. Στο μεταξύ υπηρέτησε την πολύμηνη στρατιωτική του θητεία ως λοχίας και για κάποιο μικρό διάστημα εργάστηκε στην Γερμανία.

Επαγγελματικά ασχολήθηκε με την γούνα (γουνοποιία, επισήμως), το κυρίαρχο και ιδιαίτερα κερδοφόρο επάγγελμα τής Καστοριάς τότε. Ήταν ικανός στον διαχωρισμό των γουνών με βάση την προέλευση τους, το χρώμα και την υφή τους (μιντζάρισμα, στην γλώσσα των γουναράδων).

Το 1959 νυμφεύθηκε την Αρχοντία [1937/8-2007], το γένος Θεοφίλου Αμανατίδη (το γένος Σπαθάρη-Υψηλάντη) και τής Σαββούλας Κασάναλη (το γένος Παϊρίδη) από την Πλατανιά, τής επαρχίας Βοΐου, τού νομού Κοζάνης, με την οποία έφερε στον κόσμο τέσσερα παιδιά, τη Δέσποινα το 1961 (απεβίωσε σε βρεφική ηλικία), τον Χαράλαμπο το 1963, τον Θεόφιλο το 1965 και τον Ιωάννη το 1970. Όλα τα παιδιά γεννήθηκαν στην Ελλάδα.

Ο Βασίλειος ήρθε στην Αμερική αρχικά μόνος του και στην συνέχεια, το 1971, μετανάστευσε και η σύζυγος του με τον Ιωάννη, ενώ τα δύο μεγαλύτερα παιδιά παρέμειναν στην γενέτειρα μέχρι να τελειώσουν το σχολείο, ο Χαράλαμπος μέχρι και το πανεπιστήμιο το 1986 και ο Θεόφιλος μέχρι να τελειώσει το δημοτικό σχολείο το 1974.

Ερχόμενος στις ΗΠΑ εργάστηκε αρχικά ως εργάτης και σε σύντομο χρονικό διάστημα άνοιξε το δικό του κατάστημα γούνας.

Η σύζυγος του Αρχοντία απεβίωσε το 2007 στη Νέα Υόρκη.

Το όραμά του

Ο Βασίλειος Βασιλειάδης ήταν ο εμπνευστής, πρωτεργάτης και από τα ιδρυτικά μέλη της θεμελίωσης Μονής αφιερωμένης στη Παναγία Σουμελά στον Νέο Κόσμο. Ήταν το όραμα του στο οποίο αφιέρωσε τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του για να το δει να πραγματοποιείται.

Γι αυτή την προσφορά του τιμήθηκε από το «Ιερό Ίδρυμα Παναγία Σουμελά» ως επίτιμος πρόεδρος.

Επίσης ο Σύλλογος Ποντίων «Ακρίται» Φιλαδέλφειας σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Φιλαδέλφειας τον τίμησαν το 2019 επιλέγοντας τον ως “Μέγα Τελετάρχη” στην εθνική παρέλαση για την επέτειο τής 25^ης Μαρτίου που πραγματοποιήθηκε την 7^η Απριλίου 2019 στη Φιλαδέλφεια.

Επίσης, η ομογενειακή εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ» του αφιέρωσε ειδικό αφιέρωμα στην έκδοση τού Σαββατοκύριακου τής 19^ης/20^ης Οκτωβρίου 2019.