ΝΕΡΑ ΥΟΡΚΗ. Ο Ρεπόρτερ της Ομογένειας, όπως είθισται να αποκαλούμε τον δημοσιογράφο και φίλο Νίκο Αγγελίδη αποφάσισε για τρίτη διαδοχική φορά να πολιτευτεί και να διεκδικήσει αυτή την φορά την εκλογή του στην Ευρωβουλή με το ψηφοδέλτιο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
Ο Νίκος Αγγελίδης όπως αναφέρει και ο ίδιος, είναι γέννημα και θρέμμα της ομογένειας της Νέας Υόρκης. Γιος του αείμνηστου δημοσιογράφου Γιώργου Αγγελίδη και της κτηματομεσίτριας Ρούλας Αγγελίδη. Σε ηλικία 14 ετών επέλεξε να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του και ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως αθλητικός συντάκτης του «Εθνικού Κήρυκα» και εν συνεχεία στο ομογενειακό τμήμα της πάλαι ποτέ ημερήσιας εφημερίδας «Πρωινή».
Η ενασχόλησή του με το εθνικό κανάλι του αείμνηστου Δημήτρη Καστανά έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην απόφασή του να επιστρέψει στην Ελλάδα την οποία λάτρευε – όχι ως τουρίστας, αλλά ως δημοσιογράφος και δη της δημόσιας τηλεόρασης, της «ΕΡΤ».
Οι δεσμοί του με τη Νέα Υόρκη παραμένουν ισχυροί, διότι εδώ εργάζεται και διαπρέπει ο γιος του Γιώργος Αγγελίδης. Προ πέντε ετών επέστρεψε στη Νέα Υόρκη για την παρουσίαση του βιβλίου του «Όλες οι ΑΕΚ του κόσμου».
Ο σεβασμός και η εκτίμηση για την ομογένεια της Νέας Υόρκης και κατ’ επέκταση της Αμερικής του έδωσαν το έναυσμα να επικοινωνήσει με τις «Αναμνήσεις» προκειμένου να ξεδιπλώσει τα οράματά του για τις Ευρωεκλογές και το πιο σημαντικό να μοιραστεί με το αναγνωστικό μας κοινό τις ανησυχίες και τις αγωνίες του για τα τεκταινόμενα στην γενέτειρα, καθώς επίσης και για την εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους πολέμους στην Ουκρανία και στην Λωρίδα της Γάζας.
Ιδιαίτερη σημασία αποκτούν οι απαντήσεις του Νίκου Αγγελίδη στις ερωτήσεις σχετικά με την ελευθερία τύπου, το κράτος δικαίου, την δικαιοσύνη, τα εργατικά δικαιώματα και γενικότερα για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση πέρασαν από χίλια δύο κύματα. Την δεκαετία 2009-2019 η Ελλάδα γνώρισε το πιο σκληρό πρόσωπο της Ευρώπης και χωρίς την παραμικρή υπερβολή μπορούμε να πούμε ότι κατέστη ο αποδιοπομπαίος τράγος και το πειραματόζωό της.
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του υποψήφιου Ευρωβουλευτή Νίκου Αγγελίδη:
Ερώτηση: Αγαπητέ συνάδελφε και φίλε, Νίκο, αρχικά επιτρέψτε μου να σε συγχαρώ για τη συμμετοχή σου στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ
Απάντηση: Φίλε Δημήτρη, είναι μεγάλη μου η χαρά που «συναντιόμαστε» ξανά με αυτή την αφορμή, μετά από 20 χρόνια! Η ευκαιρία αυτή φέρνει στο μυαλό μου αναμνήσεις πολύ όμορφες και θύμισες από τότε… που καθόμασταν σε αντικριστά γραφεία στην ιστορική εφημερίδα «Πρωινή».
Η καθημερινότητα μας ήταν γεμάτη αγώνες για την ομογένεια μέσα από τα ρεπορτάζ για τις δράσεις της ελληνικής κοινότητας της Νέας Υόρκης. Αυτές οι στιγμές της επαγγελματικής ζωής, είναι οι πιο ζεστές. Γιατί συνοδεύονταν πάντα από χαμόγελα και πολλή όρεξη. Με βασικό συστατικό την κοινή προσπάθεια μαζί με απλούς ανθρώπους, μετανάστες, για να κρατηθεί ζωντανή η ελληνική φλόγα, οι ρίζες μας εκεί μακριά… στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.
Ερώτηση: Γιατί επιλέξατε να πολιτευτείτε με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και τι μπορεί να προσφέρει το ΚΚΕ στην Ευρωβουλή;
Όπως θυμάσαι από τις συζητήσεις μας από τότε φίλε Δημήτρη, η ιδεολογική μου προσέγγιση ήταν πάντα σταθερή στις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος. Πέρσι στις βουλευτικές εκλογές συμμετείχα στο ψηφοδέλτιο του κόμματος στην Β1 – Βόρεια εκλογική περιφέρεια της Αθήνας.
Αμέσως μετά στις Δημοτικές – Περιφερειακές εκλογές ήμουν στο ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Περιφέρεια Αττικής, με επικεφαλής τον Γιάννη Πρωτούλη.
Τώρα ήρθε η εξαιρετικά συγκινητική και τιμητική πρόταση του κόμματος για το ευρωψηφοδέλτιο. Έχω θέσει εαυτόν στη διάθεση του κόμματος σε ο,τιδήποτε χρειαστεί… Σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να μπαίνουμε στο ψητό: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας διαφωνεί με το αδίστακτο πρόσωπο της ΕΕ.
Πολύ θα θέλαμε να μιλάμε για μια Ένωση των λαών της Ευρώπης, αλλά δυστυχώς η ΕΕ είναι ένα εργαλείο των ολίγων, της πλουτοκρατίας δηλαδή για να ελέγχει το μόχθο και τον κόπο των εργαζομένων, των λαϊκών οικογενειών.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση στρέφεται απέναντι στα δικαιώματα και στις διεκδικήσεις των λαών. Είναι η Ένωση της ακρίβειας, των πολέμων, της ιδιωτικής παιδείας και υγείας, της έλλειψης πρόνοιας, της προσφυγιάς και των θανάτων ανθρώπων που αναζητούν την ελπίδα, των ελαστικών ωραρίων και όρων εργασίας και πάει λέγοντας.
Πουθενά δεν προβλέπει αυτή η Ένωση των λύκων μέτρα για την ανακούφιση των λαών που βιώνουν ολοένα και δυσκολότερες μέρες. Μόνο αφαίμαξη σε όλα τα επίπεδα…
Ερώτηση: Ποιοι είναι οι προεκλογικοί σας στόχοι;
Απάντηση: Οι εκλογές αυτές είναι σημαντικές. Πρέπει να ρίξουμε μια δυνατή κλωτσιά στο κλειστό club των κεφαλαιοκρατών. Τέτοιο club είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή είναι η πραγματική της ταυτότητα.
Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που πρωτάνοιξε τις πύλες των πλειστηριασμών λαϊκών κατοικιών.
Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού που παίζει επικίνδυνα παιχνίδια στην παγκόσμια σκακιέρα, έχοντας απόλυτο συμπαραστάτη την ελληνική κυβέρνηση με την αλόγιστη και άκρως επικίνδυνη συμπεριφορά της.
Η εμπλοκή της χώρας μας σε πολέμους σε διάφορα σημεία του πλανήτη έχει και την υπογραφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με ευρωψηφοφορίες, δόθηκε το «πράσινο φως» για εμπλοκή στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν βλέπει καμία γενοκτονία, αλλά το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα!
Κοιτάξτε… Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ευρωβουλευτές που είναι σήμερα στη Νέα Αριστερά και η Ελληνική Λύση, στήριξαν το κατάπτυστο ψήφισμα που έδινε πράσινο φως στον κατακτητή Ισραήλ να σφαγιάσει τον παλαιστινιακό λαό, που μετράει 35000 νεκρούς, τα περισσότερα παιδιά…
Στο μέτωπο του πολέμου ΝΑΤΟ – Ρωσίας, έφεραν στο ελληνικό κοινοβούλιο και αποθέωσαν τους φασίστες ΑΖΟΦ, δολοφονικά τάγματα που προσκυνούν τα σύμβολα των Ναζί και τα ιστορικά εγκλήματα τους κατά της ανθρωπότητας.
Και μιας και αναφέρομαι στους Ναζί και πριν λίγες μέρες, στις 9 του Μάη γιορτάσαμε την αντιφασιστική νίκη των λαών, να πω πόσο επικίνδυνη είναι η γνωστή θεωρία των δύο άκρων που ευαγγελίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η θεωρία που βάζει στο ίδιο κάδρο τους δολοφόνους με τους λυτρωτές της οικουμένης… Ήταν ο Κόκκινος Στρατός αυτός που λύτρωσε τον κόσμο από τη μπότα των Ναζί. Η ιστορία ούτε αλλάζει, ούτε παραγράφεται, ούτε διαγράφεται… Με κανέναν τρόπο… Πολύ δε περισσότερο με ψηφίσματα και θεωρίες που απέχουν από την πραγματικότητα όσο η γη από το φεγγάρι…
Ερώτηση: Ποιο είναι το όραμά σας για τον ρόλο και την αποστολή της Ευρωβουλής;
Απάντηση: Το όραμά μας είναι να έχουμε μια Ευρώπη των λαών. Από τον λαό για τον λαό… Μια Ευρώπη που δεν θα κάνει στρατιωτικές επεμβάσεις μαζί με το ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν παλιότερα, στην Ουκρανία, στην Ερυθρά θάλασσα… Μια Ευρώπη που δεν θα κλείνει τα μάτια στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
Γιατί να υπάρχουν αυτές οι πολεμικές συρράξεις; Ποιους ωφελούν; Για ποιο λόγο γίνονται αυτοί οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Για τους λαούς; Δεν νομίζω… Είναι πολλά τα λεφτά και τα συμφέροντα που προκύπτουν για τους λίγους από αυτές τις πολεμικές συγκρούσεις σε διάφορα μέτωπα. Για αυτό γίνονται οι πόλεμοι, για να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Να πω όμως και τα εξής πολύ σημαντικά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ακολούθησε μια πολιτική την περίοδο της πανδημίας που μετρήσαμε 1,8 εκατομμύρια νεκρούς συνανθρώπους μας!
Πόσοι από αυτούς θα μπορούσαν να είχαν σωθεί αν τα συστήματα υγείας λειτουργούσαν με κριτήριο την προστασία της υγείας κι όχι με τη δημοσιονομική προσαρμογή της ΕΕ και το ζύγι του κόστους – οφέλους;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας φόρτωσε το υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης, το οποίο ουσιαστικά μοιράζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια στους επιχειρηματικούς ομίλους και επιχειρεί να ρίξει στο καναβάτσο τους λαούς με νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας μιλάει για «πράσινη ανάπτυξη» και πράσινα άλογα… με το ρεύμα και την Ενέργεια να έχουν εκτοξευτεί στα ύψη. Είναι η «πράσινη ανάπτυξη» της κερδοφορίας για τους ομίλους που την εμπορεύονται σε βάρος των λαών.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκληρίζει την αγροτιά με τη νέα της Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), όπου όλα καταλήγουν σε ανυπολόγιστα κέρδη… για τα μονοπώλια. Να σας θυμίσω μόνο ότι η Γαλλία, η Γερμανία και η Ισπανία, με τις δήθεν «προοδευτικές» κυβερνήσεις, κλονίστηκαν πρόσφατα από μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις ενάντια στην ΚΑΠ της ΕΕ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργεί με τη στυγνή πολιτική τις φυλακές για τους πρόσφυγες και εκατόμβη νεκρών στις θάλασσες μας… Το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης στοχεύει στην απομόνωση, την ένταση και καταστολή δεκάδων χιλιάδων άτυχων ανθρώπων που μετατρέπονται σε θύματα μιας αδιανόητα βάρβαρης πολιτικής.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι… Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει 16 εκατομμύρια ανέργους. Έχει 95 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στο όριο της φτώχειας. Το ¼ είναι παιδιά κάτω των 18 ετών και το 16% πάνω από 65 ετών, σε ηλικία σύνταξης…
Ερώτηση: Ζήσατε και εργαστήκατε για είκοσι χρόνια στη Νέα Υόρκη. Επιστρέψατε πριν από δυο δεκαετίες και εργάζεστε στην Ελλάδα. Μετανιώσατε ποτέ γι’ αυτό;
Απάντηση: Η ζωή μας φέρνει πολλές αλλαγές, όμορφες και δύσκολες εξελίξεις… Τα πράγματα τα τελευταία χρόνια, είναι αλήθεια πως είναι εξαιρετικά δύσκολα στην Ελλάδα. Μαθαίνω, όμως, πως και εκεί στην Αμερική δεν είναι ρόδινα. Ακρίβεια σε όλα τα επίπεδα. Κόστος ζωής σε δυσθεώρητα ύψη, ενοίκια απλησίαστα, διατροφή πανάκριβη, ασφάλειες υγείας και ζωής αξιοπρεπείς μόνο για αυτούς που έχουν. Είναι ο καπιταλισμός που τρίζει τα δόντια του. Με το πιο σκληρό πρόσωπο για την εργατική τάξη…
Η Αμερική του σήμερα με την Αμερική του τότε που ζούσα εγώ εκεί, μέχρι το 2000 δηλαδή, όπως παρακολουθώ και μαθαίνω και από τον μεγάλο μου γιο που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, δεν έχουν καμία σχέση.
Εύχομαι πάντα το καλύτερο για τους φίλους και τα αγαπημένα πρόσωπα που άφησα πίσω… Δεν τους έχω ξεχάσει, ούτε έχω ξεχάσει τα όσα περάσαμε μαζί εκεί. Αυτό είναι το κομμάτι που μου λείπει.
Όχι, δεν το έχω μετανιώσει που έπαψα να ζω μετανάστης. Να ξέρετε πως όσα χρόνια και να περάσουν… εμείς πάντα θα λογιζόμαστε μετανάστες. Αν μου δινόταν η ευκαιρία, ξανά, γνωρίζοντας και την εξέλιξη, πάλι την ίδια απόφαση θα έπαιρνα… Μου λείπουν όμως πολύ οι φίλοι μου εκεί… Πολύ…
Ερώτηση: Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα ολισθαίνει στις αξιολογήσεις για την ελευθερία τύπου. Ασχολούμενος μια ζωή με την δημοσιογραφία ποια είναι η άποψή σας για την ελευθερία τύπου και την ανεξαρτησία των ΜΜΕ;
Απάντηση: Λες μια ζωή και τρόμαξα… Πως περνούν τα χρόνια! Χαμογελώ όμως γιατί από τα 15 μου, τότε που ξεκίνησα ως αθλητικογράφος στον Εθνικό Κήρυκα, δίπλα στον πατέρα μου και τον Άρη Μελισσινό, είμαι στα χαρακώματα… 42 χρόνια!!!
Λοιπόν… Είναι άθλιες οι συνθήκες εδώ στα ΜΜΕ. Η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης διαμορφώνουν «χαρακτήρα» από την πολιτική των κομμάτων εξουσίας. Είναι νόμος αυτός και συμβαίνει και στην ΕΡΤ, στην οποία εργάζομαι από το 2001.
Και δεν συμβαίνει μόνο τώρα επί Νέας Δημοκρατίας. Είχε συμβεί και επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Μια ελεγχόμενη σε όλα της… δημοσιογραφία, στη διάθεση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Μακριά από τον κόσμο και την κοινωνία…
Με παραπληροφόρηση, ελλιπή και στοχευμένη «ενημέρωση». Είναι πολλές οι φορές που ντρέπομαι να πω τι δουλειά κάνω… Γιατί μας παίρνει όλους η μπάλα… Έχω προσπαθήσει όμως, πραγματικά με όλες μου τις δυνάμεις να μείνω έξω απ’ όλα αυτά…
Μου έχουν πει πολλά… Πόσες ευκαιρίες είχα, που θα βρισκόμουν σήμερα αν ήμουν «συνεργάσιμος» και άλλα πολλά… Αισθάνομαι υπέροχα όμως που δεν είμαι κομμάτι του συστήματος και μπορώ να κοιτάζω τα παιδιά μου στα μάτια…
Ειλικρινά ζηλεύω, φίλε Δημήτρη, που κάνεις αυτό που κάνεις. Με προσφορά στην ομογένεια και μακριά από πολιτικές γραμμές και ντιρεκτίβες…
Ερώτηση: Αν και οι εκάστοτε κυβερνήσεις διακηρύττουν ότι η δικαιοσύνη είναι αδέκαστη και ανεξάρτητη και ότι δεν παρεμβαίνουν στο έργο τους, εν τούτοις παρατηρούμε ότι το πολιτικό σύστημα μετά από κάθε απόφαση εμμέσως πλην σαφώς παρεμβαίνει, ακόμη και προωθώντας νομικές ρυθμίσεις. Ποια είναι η άποψή σας για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και το κράτος δικαίου στην γενέτειρα;
Απάντηση: Είναι πολλές οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης που μας κάνουν να απορούμε για το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο πήχης για την ικανοποίηση των συμφερόντων των ολίγων. Και δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, τα ίδια γίνονται σε όλη την ΕΕ… Είναι αυτό το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού, το ποσοστό αυτό που κινεί τα πολιτικο-οικονομικά νήματα σε όλον τον πλανήτη.
Φυσικά και θέλουμε καθαρή Δικαιοσύνη. Παλεύει το κόμμα μας γι αυτό και προτείνει μάλιστα η ηγεσία της Δικαιοσύνης να μην διορίζεται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά να εκλέγεται από τους εκπροσώπους της, όπως προτείνουν και οι ίδιοι. Μια πρόταση που έχουν απορρίψει όλες οι κυβερνήσεις…
Εδώ παρατηρούνται πολύ περίεργα πράγματα… Από τη μια η καταστολή σε επίπεδο κατατρομοκράτησης των πολιτών χωρίς καμία, έστω επίπληξη, από τη Δικαιοσύνη κι από την άλλη υποθέσεις όπως αυτή της Χρυσής Αυγής με τους καταδικασμένους να ετοιμάζουν το έδαφος της αποφυλάκισης τους και τον κόσμο να παρακολουθεί εμβρόντητος…
Σε ένα καπιταλιστικό σύστημα δεν νομίζω πως κολλάνε αυτά… Δηλαδή η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και το κράτος δικαίου. Θυμάσαι υποθέσεις νεαρών Αφροαμερικανών που τους έφαγε το σύστημα και η έλλειψη χρημάτων και καταδικάστηκαν με βάση το χρώμα και την ταξική τους θέση…
Δεν μπορούμε να μιλάμε για κράτος δικαίου στον καπιταλισμό, γιατί από μόνο του αυτό το σύστημα προωθεί και επικροτεί την αδικία και την ταξική διαφορά…
Είναι συγκλονιστικό το μήνυμα που έστειλαν και στέλνουν οι εξεγερμένοι φοιτητές στα αμερικάνικα πανεπιστήμια για το μακελειό στην Παλαιστίνη. Θυμίζει την εξέγερση των φοιτητών και των κινημάτων την εποχή του Βιετνάμ. Και θα θυμίζει όλα αυτά, με όλα τα συστατικά της εξέγερσης από τις μάχες που δίνουν μαζί, φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι, παρά την αδίστακτη καταστολή.
Αυτά όλα συνθέτουν το παζλ της απόλυτης κατακραυγής για ένα σύστημα απίστευτα βάρβαρο για τους πολλούς και ευεργετικό για τους πολύ λίγους…
Ερώτηση: Ποια είναι η άποψή σας για την επιστολική ψήφο; Ποιο είναι το μήνυμά σας προς τους ομογενείς;
Απάντηση: Το ΚΚΕ έχει εκφράσει τις ανησυχίες του για τη διαδικασία με επιχειρήματα που δυστυχώς δεν έχουν απαντηθεί…
Ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι με τη διαδικασία, αυτό όμως δεν σημαίνει, όπως πολύ κακώς και σκόπιμα παρουσιάζεται, ότι το ΚΚΕ εναντιώνεται στο δικαίωμα της ψήφου των ομογενών κάτω από σωστές και δίκαιες βάσεις.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είναι το μοναδικό που ασχολείται με τα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν τους Έλληνες της Διασποράς. Προβλήματα παιδείας, με σοβαρότατες ελλείψεις σε όλα τα επίπεδα, προβλήματα συνταξιοδοτικά για ένα μεγάλο ποσοστό μεταναστών και επαναπατρισθέντων, προβλήματα απομόνωσης και αδιαφορίας από το ελληνικό κράτος και τα κόμματα του αστικού τόξου που συμπορεύονται απόλυτα μεταξύ τους…
Είναι μεγάλης σημασίας το ταξίδι που πραγματοποίησε ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ σύντροφος Δημήτρης Κουτσούμπας μαζί με κλιμάκιο του κόμματος στη Βόρεια Αμερική! Το κόμμα μας ένιωσε την ανάγκη να φωνάξει από κοντά στους ξεριζωμένους Έλληνες ότι είναι κοντά τους, με πράξεις και αγώνες, όχι με παχιά προεκλογικά λόγια…
Επίσης σημαντική και σπουδαία είναι και η πιο πρόσφατη παρουσία στη Γερμανία κοντά στους μετανάστες, πολλοί από τους οποίους είναι νιόφερτοι στην ξενιτιά…
Σε ό,τι αφορά την ψήφο, θα προτείνω στους φίλους ομογενείς να εμπιστευτούν το ΚΚΕ. Πρώτα απ’ όλα ξέρεις τι ψηφίζεις… και βγαίνει αυτό που βάζεις στην κάλπη. Ψηφίζεις ΚΚΕ και την άλλη μέρα σου βγαίνει ΚΚΕ! Αντίθετα ψηφίζεις κάτι άλλο και δεν ξέρεις τι θα σου βγει. Από τις ευρωεκλογές του 2019 σχεδόν οι μισοί εκλεγμένοι ευρωβουλευτές έχουν αλλάξει στρατόπεδο!
Μόνη «παραφωνία» σε αυτό το μεταγραφικό αλισβερίσι οι δυο ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, ο Κώστας Παπαδάκης και ο Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος που δίνουν συνεχείς μάχες δίπλα στον λαό, για τον λαό.
Στην πενταετή θητεία τους, πραγματοποίησαν πάνω από 320 ομιλίες στην Ολομέλεια, με άξονα πάντα και μόνο τα συμφέροντα του λαού, των εργαζομένων, των ανθρώπων του μεροκάματου, των λαϊκών οικογενειών.
Σε σύνολο 705 ευρωβουλευτών, μόνο ο Κώστας Παπαδάκης και ο Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος καταψήφισαν το θλιβερό ψήφισμα που χαρακτηρίζει ζωτικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας τα επιχειρηματικά λόμπι!!! Αυτή είναι η αστική «δημοκρατία» τους, η δικτατορία των μονοπωλίων και της διαφθοράς!
Ολοκληρώνοντας να σημειώσω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε ότι η Νέα Δημοκρατία στο 74,6% των ψηφοφοριών στο ευρωκοινοβούλιο. Το ΠΑΣΟΚ ψήφισε ό,τι και η Νέα Δημοκρατία στο 92,6% των ψηφοφοριών. Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά τοποθετήθηκαν με την ίδια ψήφο στο 70,4% των ψηφοφοριών!
Για αυτό η μόνη λύση, η μόνη ουσιαστική και πραγματική αντιπολίτευση, απέναντι σε όσα βιώνουμε καθημερινά, είναι το ΚΚΕ. Πάμε μαζί… Με ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό. Για πανευρωπαϊκή αντεπίθεση. Σπάμε τα δεσμά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού, την Ευρώπη των εργατών, των αγροτών, των λαών…
Η κόκκινη ψήφος ιδιαίτερα προερχόμενη από εκεί, από τη Μέκκα του καπιταλισμού, θα είναι ένα δυνατό μήνυμα αντίστασης… Τολμήστε το και δεν θα χάσετε… Με το ΚΚΕ πάντα δίπλα σας, δίπλα στον λαό.
