Τη δική της… κοσμογονία έζησε η ελληνική κολύμβηση, στο 21ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου, που ολοκληρώθηκε χθες (18/2) στη Ντόχα. Εκμεταλλευόμενοι φυσικά και το μέτριο αγωνιστικό επίπεδο, αφού πολλά αστέρια της πισίνας επέλεξαν να αφήσουν τη διοργάνωση ή να κάνουν απλά ένα πέρασμα, ώστε να μη διαταράξουν την προετοιμασία τους για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι Ελληνες πρωταθλητές και πρωταθλήτριες κατέγραψαν την μακράν καλύτερη εμφάνιση της χώρας μας στην ιστορία των Παγκοσμίων Πρωταθλημάτων: ένα μετάλλιο, δέκα τελικοί (όσους είχε η Ελλάδα αθροιστικά στις έξι προηγούμενες διοργανώσεις!) και πέντε επιπλέον ημιτελικοί, τρεις τελικοί σε ομαδικά αγωνίσματα (έναντι δύο στο σύνολο των Παγκοσμίων Πρωταθλημάτων μέχρι φέτος).
Αν τα παραπάνω επιτεύγματα προφανώς ευνοήθηκαν από τις απουσίες, υπάρχουν και εκείνα που είναι πιο αντικειμενικά. Καταρχήν τα έξι πανελλήνια ρεκόρ (εκ των οποίων τα τρία σε “σκυταλοδρομίες”) και κατά δεύτερον -και σημαντικότερο- οι Ολυμπιακές προκρίσεις. Η ελληνική αποστολή πήγε στη Ντόχα με πέντε αθλητές να έχουν εξασφαλίσει το εισιτήριο για το Παρίσι και επιστρέφει με επτά ατομικές και τρεις ομαδικές προκρίσεις. Η Ολυμπιακή ομάδα της κολύμβησης αριθμεί πλέον 12 μέλη (χωρίς να υπολογίζουμε τον Αλκη Κυνηγάκη στο open water), ενώ υπάρχει ακόμη ένα περιθώριο τεσσάρων μηνών (ως τις 23 Ιουνίου) για την επίτευξη περαιτέρω προκρίσεων στα ατομικά αγωνίσματα.
Ο Απόστολος Χρήστου έγινε στη Ντόχα ο τρίτος Έλληνας κολυμβητής που κατακτά μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μετά τον Άρη Γρηγοριάδη και τον Κριστιάν Γκολομέεβ, ανεβαίνοντας στο τρίτο σκαλί του βάθρου στα 100μ. ύπτιο. Από το αγώνισμα απουσίασαν βέβαια μεγάλα ονόματα, όπως ο Αμερικανός Ράιαν Μέρφι και ο Ιταλός Τόμας Τσέκον, αλλά από την άλλη και ο 28χρονος πρωταθλητής μας δεν ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και πήρε το παρθενικό του παγκόσμιο μετάλλιο (σε επίπεδο ανδρών) χωρίς να πλησιάσει το ρεκόρ του. Σε κάθε περίπτωση, η επιτυχία είναι αυταπόδεικτη και ανοίγει την… όρεξη ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων.
Η απόφαση της ΚΟΕ να επενδύσει στις “σκυταλοδρομίες” δικαιώθηκε υπεράνω προσδοκιών. Η Ελλάδα εξασφάλισε τρεις προκρίσεις για το Παρίσι σε ομαδικά αγωνίσματα (μόνο το 2004 στην Αθήνα μετείχε σε περισσότερα), με τις ομάδες 4Χ100μ. και 4Χ200μ. ελεύθερο ανδρών και την 4Χ100μ. μικτή ομαδική mixed να προκρίνονται παράλληλα στους τελικούς, καταλαμβάνοντας μία πέμπτη και δύο έκτες θέσεις. Το καλύτερο πλασάρισμα της Ελλάδας σε ομαδικό αγώνισμα μέχρι φέτος ήταν η έβδομη θέση της ομάδας 4Χ200μ., το 2003 στη Βαρκελώνη. Οι προκρίσεις αυτές, αυξάνουν κατά πέντε μέλη την ελληνική αποστολή για το Παρίσι, με τους Ανδρέα Βαζαίο (εις διπλούν), Αρκάδιο Ασπουγαλή, Νόρα Δράκου, Κωνσταντίνο Εγγλεζάκη και Κωνσταντίνο Στάμου να στελεχώνουν τις Ολυμπιακές “σκυτάλες”.
Για να έρθει βέβαια αυτή η επιτυχία, χρειάστηκαν και οι “θυσίες” κάποιων αθλητών: ο Ανδρέας Βαζαίος και ο Κωνσταντίνος Στάμου αποσύρθηκαν από τα ατομικά τους αγωνίσματα (200μ. μικτή και 100μ. πεταλούδα αντίστοιχα), η Νόρα Δράκου έκανε πέντε κούρσες μέσα σε δύο ημέρες (με πρόβλημα στον ώμο) και αποσύρθηκε από τα 50μ. ελεύθερο, ενώ ο Απόστολος Χρήστου κολύμπησε επτά 100άρια μέσα στις πρώτες τέσσερις ημέρες των αγώνων και στη συνέχεια «άφησε» τα 200μ. ύπτιο. Η αλλαγή νοοτροπίας στο ζήτημα των “σκυταλοδρομιών” ήταν εμφανής, τόσο στην απόδοση όσο και στη συμπεριφορά των κολυμβητών, ιδιαίτερα εκείνων που δεν είχαν… ανάγκη να κυνηγήσουν μέσω ομαδικών αγωνισμάτων την πρόκριση στο Παρίσι.
Ατομικά, ο αθλητής που εντυπωσίασε ήταν ο Βαγγέλης Μακρυγιάννης, για τον οποίο η Ντόχα σηματοδοτεί την αλλαγή επιπέδου. Ο 24χρονος συνέτριψε το ατομικό του ρεκόρ στα 100μ. ύπτιο, κολύμπησε τέσσερις κούρσες (μαζί με τη “σκυταλοδρομία” 4Χ100μ. μικτή) κάτω από το Ολυμπιακό όριο και πήρε την τέταρτη θέση στον τελικό, χάνοντας το μετάλλιο από τον Χρήστου για δύο εκατοστά του δευτερολέπτου.
Αλλά και στο 50άρι βελτίωσε σημαντικά το ατομικό του ρεκόρ, “κατέβηκε” για πρώτη φορά τα 25 δευτερόλεπτα και “άγγιξε” την πρόκριση στον τελικό, καταλαμβάνοντας την ένατη θέση. Ο άλλος Έλληνας κολυμβητής που έπιασε όριο για το Παρίσι, ήταν ο Δημήτρης Μάρκος, ο οποίος επέλεξε να “πέσει” μόνο στα 800μ. ελεύθερο και δικαιώθηκε, σημειώνοντας μάλιστα και πανελλήνιο ρεκόρ. Στους Ολυμπιακούς θα μετάσχει βεβαια και στα 4Χ200μ., αλλά το επόμενο διάστημα θα κυνηγήσει κι άλλες ατομικές προκρίσεις και -τουλάχιστον στα 200μ.- είναι σε θέση να τα καταφέρει.
Η “κατάρα” της ένατης θέσης σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες “έσπασε” για την Αννα Ντουντουνάκη με την πρόκριση στον τελικό των 100μ. πεταλούδα, όπου τερμάτισε πέμπτη. Από τη στιγμή εκείνη, το… χαρτί “γύρισε” για τη Χανιώτισσα πρωταθλήτρια, η οποία μετείχε σε άλλον έναν τελικό, στα 4Χ100μ. μικτή mixed (επίσης πέμπτη), ενώ στα 50μ. πεταλούδα έχασε αρχικά την πρόκριση σε αγώνα μπαράζ (δηλαδή πάλι ήταν ένατη!), αλλά μπήκε από το… παράθυρο στον τελικό, χάρη στην απόσυρση της Κινέζας Γιτίνγκ Γιου, και κατετάγη έβδομη. Οι επιδόσεις της δεν ήταν αυτές που προσδοκούσε και αυτό την άφησε ανικανοποίητη, αλλά σε βάθος χρόνου πιθανότατα θα αντιληφθεί και η ίδια πόσο σημαντική ήταν για εκείνη η φετινή διοργάνωση.
Για το “φαινόμενο” που ακούει στο όνομα Νόρα Δράκου, οι λέξεις δεν επαρκούν πλέον. Είναι 32 χρονών, αντιμετωπίζει πρόβλημα στον ώμο, δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν (αυτό θα έλειπε…), αλλά είναι πάντα παρούσα. Μετά από εννέα χρόνια προκρίθηκε (στην όγδοη συμμετοχή της σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα!) στον τελικό των 50μ. ύπτιο, όπου πέτυχε πανελλήνιο ρεκόρ και κατέλαβε την πέμπτη θέση, ενώ βοήθησε τα μέγιστα στην πέμπτη θέση της ομάδας 4Χ100μ. μικτή mixed, μέσω της οποίας θα πάει στο Παρίσι για τους τέταρτους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας της. Καθόλου άσχημα, για μία αθλήτρια που πριν δέκα χρόνια (όταν υποβλήθηκε σε επέμβαση για ανάλογο πρόβλημα στον άλλο ώμο), κάποιοι τη θεωρούσαν “τελειωμένη”.
Εξαιρετική ήταν η παρουσία του Απόστολου Σίσκου, ο οποίος κατέρριψε ήδη από τον προκριματικό το πανελλήνιο ρεκόρ στα 200μ. ύπτιο και το ισοφάρισε στον τελικό, όπου κατετάγη έκτος. Πριν καν συμπληρώσει τα 19 του χρόνια, χτυπάει την… πόρτα της ελίτ του αγωνίσματος και, με την εμπειρία που αποκτά σιγά-σιγά και θα τον βοηθήσει να διαχειρίζεται καλύτερα τις μεγάλες διοργάνωσης, είναι ικανός να φέρει στην Ελλάδα μεγάλες διακρίσεις.
Ο Αρκάδιος Ασπουγαλής έφτασε για δεύτερη σερί χρονιά στα ημιτελκά των 50μ. πρόσθιο, έκανε το ταχύτερο 100άρι της ζωής του στη mixed “σκυτάλη” και εξασφάλισε θέση στην αποστολή για το Παρίσι. Το πανελλήνιο ρεκόρ των 50μ. του… ξέφυγε πάλι για λίγο (πέντε εκατοστά του δευτερολέπτου), αλλά θα έρθει κι αυτό… Ελένη Κοντογεώργου και Γεωργία Δαμασιώτη εκμεταλλεύθηκαν τις περιορισμένες συμμετοχές και πέρασαν στα ημιτελικά των 200μ. πρόσθιο και των 200μ. πεταλούδα αντίστοιχα, θα ήθελαν όμως να φύγουν από τη Ντόχα με βελτιωμένα ρεκόρ.
Ο Στέργιος Μπίλας έδωσε βάρος στα ομαδικά αγωνίσματα και δεν πήγε καλά στα ατομικά, αν και στα 50μ. πεταλούδα έχασε την πρόκριση στα ημιτελικά σε αγώνα μπαράζ, τον οποίο έδωσε λίγα λεπτά αφότου κολύμπησε στον προκριματικό των 4Χ100μ. ελεύθερο. Η Μαρίλεια Δρασίδου δεν μπόρεσε να «βγάλει» το χρόνο της στα 50μ. πρόσθιο (που θα την έβαζε στα ημιτελικά), πιο πολύ όμως την πείραξε η χαμένη ευκαιρία να πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μέσω της μικτής ομαδικής των γυναικών. Εξάλλου, η ομάδα 4Χ200μ. ελεύθερο γυναικών, με τρεις νεάνιδες στη σύνθεσή της, πέτυχε αυτό ακριβώς για το οποίο πήγε στη Ντόχα, κατέρριψε δηλαδή το πανελλήνιο ρεκόρ, δείχνοντας στις νεαρές αθλήτριες έναν εναλλακτικό δρόμο συμμετοχής στις μεγάλες διοργανώσεις.
Οι εντυπώσεις “χάλασαν” λίγο στο τελευταίο διήμερο των αγώνων, εν μέρει και λόγω κούρασης. Ο Κριστιάν Γκολομέεβ προκρίθηκε μεν για έκτη διαδοχική φορά στον τελικό των 50μ. ελεύθερο, αλλά εκεί δεν πήγε καλά και έμεινε όγδοος, ο Απόστολος Χρήστου έκανε κακή κούρσα στον ημιτελικό των 50μ. ύπτιο και έμεινε εκτός τελικού, ενώ μπορούσε να διεκδικήσει και δεύτερο μετάλλιο, και ο Απόστολος Παπαστάμος, ο οποίος είχε ξεκινήσει με ατομικό ρεκόρ στα 200μ. πεταλούδα, ακυρώθηκε στα 400μ. μικτή (ενώ με το χρόνο που έκανε θα περνούσε στον τελικό). Τέλος, οι ομάδες 4Χ100μ. μικτή ομαδική δεν κατάφεραν να πάρουν την πρόκριση για το Παρίσι, παρότι οι γυναίκες σημείωσαν πανελλήνιο ρεκόρ (αν η Δράκου ήταν καλά και κολυμπούσε στο χρόνο της, πιθανότατα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά).
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ / Γιάννης Δημητρόγλου
 στη Ντόχα){kind=link}