ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Καίρια ερωτήματα για την δημόσια υγεία και προς αποφυγή της υγειονομικής βόμβας που απειλεί την Θεσσαλία θέτει ο βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και συνάμα κορυφαίος καθηγητής του Χάρβαρντ, Δρ. Όθων Ηλιόπουλος.
Ο Δρ. Ηλιόπουλος, όπως έγραψαν οι «Αναμνήσεις» είναι ο μόνος ομογενής βουλευτής στη Νέα Βουλή των Ελλήνων και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το θολό και επισφαλές τοπίο που επικρατεί στις πλημμυρισμένες περιοχές του Κάμπου.
Θέτει τα εύλογα ερωτήματα που απασχολούν τους πληγέντες και όχι μόνο και διαμηνύει ότι «αυτή την φορά δεν αρκεί μία επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης» και ότι «χρειάζονται πολλά περισσότερα».
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης του ομογενή βουλευτή, Δρ. Όθωνα Ηλιόπουλου:
Η ανεπάρκεια του Επιτελικού Κράτους που αναδείχθηκε με τον πλέον εμφατικό τρόπο στην περίπτωση της Θεσσαλίας θέτει σοβαρές αμφιβολίες και για την υγειονομική διαχείριση στην περιοχή τις μέρες που ακολουθούν της καταστροφής.
Το τοπίο παραμένει θολό και επισφαλές ειδικά τώρα που:
- απαιτείται ο υδροφόρος ορίζοντας στην περιοχή να προστατευθεί από περαιτέρω επιβάρυνση και να καθαριστεί από καύσιμα, λιπάσματα, φυτοφάρμακα και να απομακρυνθούν οι σοροί ζώων,
- είναι πιο αναγκαίο από ποτέ οι εμπλεκόμενες δημόσιες υπηρεσίες και δομές να αξιοποιηθούν στο έπακρο, υπό ενιαίο συντονισμό,
- χρειάζεται ο ΕΟΔΥ, ως ο κατεξοχήν επιτελικός και επιχειρησιακός βραχίονας δημόσιας υγείας να διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο.
Υπάρχουν κρίσιμα ερωτήματα στα οποία η οργανωμένη Πολιτεία (Κεντρικό Κράτος και Αυτοδιοίκηση) καλούνται να δώσουν άμεσες και πειστικές απαντήσεις, προκειμένου η καταστροφή να μην εξελιχθεί και σε κρίση δημόσιας υγείας.
Ειδικότερα:
Ποιος συντονίζει το σύνθετο και πολυεπίπεδο έργο της επιδημιολογικής επιτήρησης;
Ποιος είναι αρμόδιος για την ενημέρωση-εκπαίδευση του πληθυσμού και των εργαζομένων σε υπηρεσίες καθαριότητας προκειμένου να περιοριστεί ο κίνδυνος διασποράς επιδημικών εξάρσεων που σχετίζονται με την υγιεινή και τη δημόσια υγεία (λεπτοσπείρωση, ηπατίτιδα κ.α.); Υπάρχει πλάνο αξιοποίησης των δημόσιων δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, των ενόπλων δυνάμεων, των υπηρεσιών της αυτοδιοίκησης;
Τι μέσα ατομικής προστασίας (στολές, γάντια, απολυμαντικά) έχει προμηθεύσει η Πολιτεία στους εργαζόμενους στις υπηρεσίες που εμπλέκονται με τον καθαρισμό και την αποκατάσταση της περιοχής; Τι σχεδιασμός υπάρχει για τον αναγκαίο εμβολιασμό αυτών των εργαζομένων;
Έχει διασφαλιστεί στους κατοίκους η ελεύθερη πρόσβαση σε καθαρό νερό (τουλάχιστον 20 λίτρα/ μέρα), πόσιμο, αλλά και κατάλληλο για καθαριότητα;
Έχουν ληφθεί αυξημένα μέτρα πρόληψης, αλλά και επιδημιολογικής επιτήρησης, στους χώρους φιλοξενίας (δομές και κέντρα φιλοξενίας, καταυλισμοί κ.α.) των πληγέντων απέναντι στον κίνδυνο του covid ή άλλων μεταδοτικών νοσημάτων;
Απέναντι σε μία κυβέρνηση που στο πολιτικό της DNA δεν βρίσκεται η αυτοκριτική, η λογοδοσία και η αναζήτηση συναινέσεων, ελπίζουμε τουλάχιστον να έχει γίνει συνείδηση το μέγεθος του κινδύνου.
Αυτή την φορά δεν αρκεί μία «επικοινωνιακή» διαχείριση της κρίσης, χρειάζονται πολλά περισσότερα.
