Ανάλυση: Μια φωτογραφία είναι καλύτερη από την ανάλυση και τα στοιχεία δέκα ιστοριοδιφών

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. «Οποίος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες αναλύει;».  Ζήτω συγνώμη και μαζί και την κατανόηση σας, για την αλλοίωση της παροιμίας που λέει «δέκα μέρες κοσκινίζει», αλλά δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός σε όσα γράφει σε τίτλο, ο αγαπητός συνάδελφος Δημήτρης Τσάκας στις «Αναμνήσεις».

Τι να τις κάνω τις αναλύσεις των καθηγητών και των ιστορικών, όταν είδα με τα μάτια μου και κατέγραψα με τον φακό μου, όσο άντεξα πριν επέλθει φυσιολογικά η όποια κούραση, τις σκηνές εκείνες που επιβεβαίωσαν το αποτέλεσμα.

Ναι, η Παρέλαση του 2022 είχε επιτυχία! Ναι, είχε αδυναμίες και σημεία που οι δημοσιογράφοι ονομάζουν «κενά». Είχε όμως και ψυχή και παλμό και μηνύματα και στο τέλος της ημέρας, άφησε τόσο καλές εντυπώσεις. Ας μας αφήσουν να χαρούμε για λίγο.

Υπάρχει άραγε κάποιος αλγόριθμος που προσδιορίζει πότε μια παρέλαση έχει ή δεν έχει επιτυχία;

Καλή η κριτική και ακόμα καλύτερη η επισήμανση των λαθών και των παραλείψεων, αλλά βρε παιδί μου κάνε όσο κριτική θέλεις, μην είσαι όμως και μονόπλευρος και δεν βλέπεις ότι διψούσε όλη η Ομογένεια να γίνει η Παρέλαση.

Μην εθελοτυφλείς, και δεν βλέπεις τους πρωτοπόρους που έδωσαν το παρών τους ομαδικά στην 5^η Λεωφόρο.

Έλα να σου δείξω την φωτό του αγέρωχου Τάσου Κοκαλιάρη που περπάτησε περήφανος με τον Σύλλογο του «Αριστομένη». Του έβγαλα το καπέλο (που συνήθως φορώ) από σεβασμό και αυθόρμητα μπήκα μέσα την παρέλαση για να βγάλω συγκινημένος μια φωτογραφία.

Σε αντίθεση με κάποιους άλλους εκπροσώπους ΜΜΕ που σταματούσαν με το «έτσι θέλω» όσους από τους συμμετέχοντες γνώριζαν και τους έβαζαν να μιλάνε μπροστά στις κάμερες.

Έλα να σου δείξω την φωτό των μαθητών των ημερησίων σχολείων της Νέας Υόρκης. Κι αν δεν αισθανθείς περήφανος τότε κάτι άλλο συμβαίνει.

Ας σταματήσουμε επιτέλους να διυλίζουμε τον κώνωπα. Η Παρέλαση έχει και τα καλά της και τα στραβά της. Τώρα θα τα αναλύσουμε; Μετά από δυο χρόνια Πανδημίας και με τον Τούρκο Πρόεδρο και τις απειλές του στην γωνία;

Ας σοβαρευτούμε επιτέλους κι ας κοιτάξουμε στο μέλλον με αισιοδοξία. Το ότι ήταν «όλα μπλε» στην καταπράσινη από δένδρα λεωφόρο, το είδε κανείς; Το υπογράμμισε κανένας δημοσιογράφος στην Αθήνα; Το επεσήμανε κάποιο τοπικό αμερικανικό κανάλι;

Έτσι μετριέται η επιτυχία. Με τα κλίκ και με τα «Τικ-Τοκ» δεν βγάζεις συμπεράσματα.

Το σημαντικό γεγονός ήταν η συμμετοχές των συλλόγων και των Κοινοτήτων και συγνώμη για την παρέμβαση.

Ήταν συγκινητικό να βλέπεις μέχρι την τελευταία γραμμή τις χιλιάδες σημαίες, τους γονείς με τα παιδιά, τις υπέροχες Ελληνίδες μητέρες με τα νεογέννητα βρέφη στα καροτσάκια.

Τους δραστήριους ιερείς και τα κοινοτικά συμβούλια που κατάφεραν εν μέσω θέρους να κινητοποιήσουν τους μαθητές των απογευματινών σχολείων παρόλο που αυτά έκλεισαν εδώ και δυο εβδομάδες. Αφήστε κύριοι συνάδελφοι, την κριτική για αργότερα.

Τι πήγε και τι δεν πήγε καλά;

Είναι ανούσιο να μετράμε τα νούμερα λες και θα μας δώσουν διαφημίσεις; Έχετε πάει κύριοι «καθηγητές» σε παρελάσεις άλλων εθνικοτήτων; Εάν ναι πότε και σε ποιες;

Εγώ παρακολούθησα από πολύ κοντά, τα τελευταία δέκα χρόνια, τόσο τις παρελάσεις των Ιταλών για την ημέρα του Κολόμβου, όσο και των Ιρλανδών για την ημέρα του Αγίου Πατρικίου.

Καμμία σχέση με την δική μας παρέλαση. Εκεί, έχουν χιλιάδες χορηγούς και εκατοντάδες συμμετοχές εταιρειών και ζωντανές αναμεταδόσεις σε τηλεοπτικά κανάλια. Και από κοινό στα πεζοδρόμια; Σχεδόν τα ίδια. Οπότε μην ψάχνουμε «ψύλλους στα άχυρα». Ούτε να συγκρίνουμε την παρέλαση της Νέας Υόρκης με την παρέλαση στην Φιλαδέλφεια ή το Σικάγο. Καμμία απολύτως σχέση.

Έχουμε χρόνο να διορθώσουμε τα λάθη μας μέχρι την επόμενη παρέλαση. Ομόνοια και σύμπνοια και ενότητα χρειαζόμαστε.

Ούτε με επαίνους ούτε με σοβαρή κριτική λύνονται τα προβλήματα, αν δεν υπάρχει σύμπνοια.

Και ελπίζω να φτάσουμε σε ένα κοινό παρανομαστή πολύ σύντομα. Το παλιό κόλπο των «δημοσιογράφων» που θέλουν να παραθέσουν όσες πιο πολλές πηγές μπορούν, εδώ δεν «κολλάει».

Ή πήγες ο ίδιος στην παρέλαση και διαμόρφωσες την δική σου γνώμη ή όχι. Δεν μπορείς μέσα από βίντεο και περιγραφές να εκφράζεις τις απόψεις ως προς το περιεχόμενο και τις αιτίες.

Είχε βρεθεί ποτέ σε Ελληνική Παρέλαση εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; -Ένα το κρατούμενο.

Πήγε ένας από τους δημοσιογράφους στο τραπέζι των εκφωνητών να του πάρει συνέντευξη;

Ήρθαν οι Εύζωνες και σείστηκε με το τσαρούχι τους η 5^η Λεωφόρος; -Δυο τα κρατούμενα.

Ήταν εκεί η μπάντα της Πολεμικής Αεροπορίας κι ‘μείς ψάχναμε ποιος θα τραγουδήσει τους Εθνικούς Ύμνους, όπως συνηθίζεται στα παιχνίδια του μπέιζμπολ; Τρία τα κρατούμενα.

Ήρθε για πρώτη φορά κι έλαβε μέρος το Λύκειο Ελληνίδων Φλώρινας; -Τέσσερα τα κρατούμενα.

Αυτά κι άλλα πολλά που παρατηρήσαμε, δεν είναι παρά ψήγματα.

Το κεντρικό μήνυμα ήταν εκείνο που έδωσε στην Παρέλαση πνοή και ενθουσίασε όλους όσους πήραν μέρος.

Η Πέμπτη Λεωφόρος ήταν και πάλι «Ελληνική» και για  αυτό υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση και εδώ (Ομοσπονδία και Ιερά Αρχιεπισκοπή) και στην Ελλάδα. Και στο Μαξίμου, και στο Πεντάγωνο και στο Προεδρικό Μέγαρο.

Και φυσικά, όπως όλοι λέμε, στο τέλος θα κάνουμε ταμείο και σε τοπικό επίπεδο.

Στο μεταξύ η Αστυνομία δεν ανέφερε κανένα απολύτως περιστατικό ή ατύχημα που σχετιζόταν με την παρέλαση της Ομογένειας.

Ευτυχώς, αντίθετα με προηγούμενες χρονιές η επιτήρηση των Αστυνομικών ήταν διακριτική. Στο παρελθόν ο γράφων έτυχε να υποστεί έλεγχο λόγω υπέρμετρου ζήλου των αρχών. Φέτος είναι αλήθεια, κι αν θέλουν άλλοι συνάδελφοι, ας με διαψεύσουν τα μέτρα επιτήρησης ήταν πιο χαλαρά.

Πέρασε ο Δήμαρχος Ανταμς, μας μίλησε και αυτό ήταν. Τον προστάτευαν κάποιοι Αστυνομικοί με ένα χοντρό σκοινί. Δεν υπήρξαν ούτε αποδοκιμασίες ούτε εξάρσεις.

Είδαμε και Αμερικανούς στα πεζοδρόμια να κρατούν την Ελληνική σημαία και να ζητωκραυγάζουν.

Θα το έβλεπε αυτό με το μικροσκόπιο του ο ιστορικός του μέλλοντος;  Θα πάει ποτέ ο ιστορικός του μέλλοντος να ρωτήσει την δασκάλα κ. Πέπη Βολίκα σε πόσες παρελάσεις έλαβε μέρος. Πόσα παιδιά συνόδευσε μαζί με τις δασκάλες στην 5^η Λεωφόρο; Έτσι μετριέται η δύναμη.

Με τα παιδιά που μετά γίνονται φοιτητές, μετά αποκτούν οικογένεια και αργότερα φέρουν τα δικά τους παιδιά στην Παρέλαση. Εν πάση περιπτώσει, θα παραθέσω και αρκετές φωτογραφίες για να υποστηρίξω όσα κατέγραψα.

Αλλά, καλό θα είναι να μην προκαλούμε τον Αναγνώστη. Έχει κριτήριο και μπορεί να δει και τα θετικά και τα αρνητικά.

Συγχαρητήρια αξίζουν σε όσους εργάστηκαν και προσπάθησαν να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό για να γίνει πραγματικότητα η φετινή παρέλαση. Χωρίς να φορέσουμε παλτά και κασκόλ και χωρίς απαιτήσεις στο θέμα των καιρικών συνθηκών.

Και φυσικά μετά την παρέλαση, όσοι πιστοί, πήγαμε στην Ομοσπονδία και γιορτάσαμε με τους Εύζωνες  και την μπάντα της Πολεμικής Αεροπορίας και χορέψαμε και κόψαμε και το κέικ για τα 200 χρόνια της επετείου. Που ήταν πολύ νόστιμο και που πρόσφερε το ζαχαροπλαστείο «Λευκός Πύργος».

Έτσι ολοκληρώθηκαν οι εορταστικές εκδηλώσεις για την παρέλαση του 2022. Με δώρα και με ευχές από όλους για καλή αντάμωση το 2023. Στα 202 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης.