ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ήταν μια ακόμα συγκινητική στιγμή στην ζωή της αιωνόβιας δωρήτριας του Καθεδρικού ναού της Αγίας Τριάδας και ένα ακόμα ορόσημο στην μακραίωνη ιστορία του ναού και την σχεδόν αιωνόβια παράδοση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.
Αυτή την στιγμή διάλεξε η κ. Ελένη Χιώτη, για να ενισχύσει έτι περισσότερο την δωρεά της προσφέροντας ακόμα μια επιταγή, διόλου ευκαταφρόνητη, με πολλά μηδενικά και τον αριθμό 25.
Και η Εκκλησία αναγνωρίζοντας και τιμώντας την προσφορά της την τίμησε ανάλογα, προσφέροντας της, το μετάλλιο του Αγίου Παύλου.
Η επίσημη λοιπόν τελετή της επαναλειτουργίας της αίθουσας εκδηλώσεων του Καθεδρικού, είχε πολλές στιγμές συγκίνησης και χαράς και βέβαια όλα τα στοιχεία της ανανέωσης και της επιστροφής στην κανονικότητα.
Κάθε χρόνο με αφορμή τους Α’ Χαιρετισμούς στην Υπεραγία Θεοτόκο που η Φιλόπτωχος Αδελφότητα του Καθεδρικού προσφέρει το ετήσιο νηστίσιμο δείπνο και φέτος με αφορμή το γεγονός αυτό έγινε και ο αγιασμός της νέας ανακαινισμένης αίθουσας «Χιώτη» παρουσία της δωρήτριας και ενός ακόμη μέλους της οικογένειας του ανιψιού της κ. Νίκι Εμμανουήλ.
Η χαρά της κ. Χιώτη δύσκολα περιγραφόταν και βέβαια με τα δικά της λιγοστά αλλά περιεκτικά λόγια η σημασία της βραδιάς αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στο μυαλό των παρευρισκομένων, ανεξάρτητα από την ιδιότητα του καθενός.
Είπε λοιπόν η κ. Χιώτη ότι σκοπός της δωρεάς των δύο εκατομμυρίων ήταν να αποκτήσει ο Καθεδρικός μια αίθουσα ανάλογη του κύρους και της τοποθεσίας του.
Μετά, από 5 χρόνια, σημείωσε χαρακτηριστικά, από την αρχική ανακοίνωση της συγκεκριμένης δωρεάς η υλοποίηση της επιθυμίας της, έγινε πραγματικότητα.
Πράγματι, πολλοί και ανάμεσά τους ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος, ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Αμερικής κ. Δημήτριος και πολλοί άλλοι παράγοντες της Εκκλησίας και του Καθεδρικού έμειναν έκθαμβοι από την λάμψη και την απλότητα (μινιμαλιστική θα λέγαμε άποψη) της διακόσμησης της ανακαινισμένης αίθουσας.
Ας προσθέσουμε εδώ, ότι δεν ανακαινίστηκε μόνο η αίθουσα αλλά και ο εξοπλισμός της με την προσθήκη ηχητικών συστημάτων και συστημάτων εικόνας που θεωρούνται state of the art, αλλά και οι τουαλέτες και το λεγόμενο λόμπυ. Η κουζίνα παρέμεινε ως είχε, μιας και εκεί είχε προηγηθεί η αναβάθμισης της.
Μήνυμα επιστροφής από Αρχιεπίσκοπο
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος χοροστάτησε στην Α’ στάση των Χαιρετισμών και απηύθυνε μήνυμα προς του πιστούς ότι «μετά από δύο δύσκολα χρόνια μας αξιώνει ο Θεός να ξαναβρεθούμε από κοντά». Παράλληλα ο κ. Ελπιδοφόρος επεσήμανε ότι εύχεται όπως πριν από την έλευση του Πάσχα να γιορτάσουμε την Ειρήνη και παρότρυνε ότι πρέπει να είμαστε ειρηνοποιοί και να σκουπίσουνε τα δάκρυα των μητέρων.
Η ακολουθία των Χαιρετισμών έδωσε την δυνατότητα στον Αρχιμανδρίτη Νεκτάριο Παπαζαφειρόπουλο να ιερουργήσει στον Καθεδρικό ναό υπό τη νέα ιδιότητα του ως Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, δίπλα από το προϊστάμενο του Καθεδρικού τον π. Νικόλαο Καρλούτσο και τον βοηθό του π. Ηλία Πάππα.
Έτσι και μετά το θείο κήρυγμα του Αρχιεπισκόπου, κλήρος και λαός κατευθύνθηκαν προς την διπλανή αίθουσα όπου τελέστηκε ο αγιασμός και παρασημοφορήθηκε η δωρήτρια κ. Ελένη Χιώτη, με το μετάλλιο του Αποστόλου Παύλου.
Για όσους δεν την γνωρίζουν πρόκειται για μια σημαντική ομογενή, που στο παρελθόν είχε προσφέρει και πάλι τις υπηρεσίες της προς την Εκκλησία, συμμετέχοντας σε επιτροπές της Αρχιεπισκοπής, επί διακονίας του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Ιακώβου κι ενώ μεσουρανούσε η ίδια ως διοικητικό στέλεχος του δικτύου CBS. Ήταν γύρω στο 1969 όταν για πρώτη φορά το τηλεοπτικό δίκτυο CBS μετέδωσε, μετά από τις προσπάθειες και τις ενέργειες της κυρίας Χιώτη, την θεία λειτουργία από τον Καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας.
Η προσφορά της φυσικά δεν σταμάτησε μόνο εκεί. Η μεγάλη δωρεά των δυο εκατομμυρίων ανακοινώθηκε αρχικά πριν από πέντε χρόνια, όταν προϊστάμενος του Καθεδρικού ήταν ο π. Ιωάννης Βλάχος και επί διακονίας του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου.
Τότε είχε γίνει και αφιέρωση ειδικής πλάκας που έφερε το όνομα «Αίθουσα Οικογένειας Χιώτη».
Η οικογένεια παρά το όνομα της έλκει την καταγωγή της από την Σπάρτη. Οι γονείς της Ελένης Χιώτη, ο Κωνσταντίνος και η Βασιλική Χιώτη, ήρθαν στην Αμερική όταν η ίδια ήταν 16 ετών.
Νέα δωρεά της Χέλεν Χιώτη
Σε μια όμορφα διακοσμημένη αίθουσα και με την δωρήτρια Ελένη Χιώτη παρούσα και γεμάτη από ανάμεικτα συναισθήματα συγκίνησης και ικανοποίησης η πρόεδρος της Φιλοπτώχου του Καθεδρικού κ. Στέφανι Παντελίδη υποδέχθηκε τους δυο Αρχιεπισκόπους, τον Αρχιμανδρίτη Νεκτάριο, τους λοιπούς κληρικούς, τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας δρα Κωνσταντίνο Κούτρα, τα μέλη του Συμβουλίου και τους πιστούς εκφράζοντας την χαρά της αλλά και την ευγνωμοσύνη όλων.
Η τελευταία φορά που συναντηθήκαμε, είπε, ήταν η 20η Μαρτίου, του 2020. Με την βοήθεια του Θεού επιστρέψαμε, πιο δυνατοί από ποτέ, γιορτάζοντας την έναρξη της Σαρακοστής και την επαναλειτουργία της πανέμορφης αίθουσας «Χιώτη» του Καθεδρικού.
Η κ. Παντελίδη, ευχαρίστησε τις υπεύθυνες της διοργανωτικής επιτροπής του δείπνου, την κ. Ρ. Ζερβουδάκη και τα μέλη της την κ. Π. Κοτσιλίμπα και την κ. Νικοπούλου.
Στην συνέχεια έλαβε τον λόγο η πρόεδρος του Συμβουλίου κ. Στέλλα Παντελίδη, η οποία και υπογράμμισε ότι είναι μεγάλη η τιμή να φιλοξενούμε την κ. Χέλεν Χιώτη. Η κ. Παντελίδη επαίνεσε την δωρήτρια και αναγνώρισε την ομάδα των Αρχιτεκτόνων και εργολάβων που ανέλαβαν και εκτέλεσαν το έργο της ανακαίνισης της αίθουσας. Κατόπιν ευχαρίστησε την Φιλόπτωχο του Καθεδρικού για την δωρεά 50 χιλιάδων στην εκστρατεία με την επωνυμία «Καπιταλ» του Καθεδρικού.
Στην συνέχεια προσήλθε στο τραπέζι των επισήμων, στο οποίο καθόταν η κ. Χιώτη και της πρόσφερε μια ανθοδέσμη με λουλούδια.
Η ίδια η κ. Χιώτη εμφανώς συγκινημένη αναφέρθηκε στους γονείς της, που όπως τόνισε, θα ήταν περήφανοι για την κόρη τους, βλέποντας το αποτέλεσμα της δωρεάς της. Η κ. Χιώτη προέτρεψε τους ομογενείς να αγκαλιάσουν την αίθουσα και να την κάνουν ευρύτερα γνωστή και ευχαρίστησε την Φιλόπτωχο του Καθεδρικού.
Κλείνοντας την ιστορική αυτή βραδιά ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος ευχαρίστησε την κ. Χιώτη με την φράση «ευχαριστούμε Ελένη» και αναφέρθηκε διαχρονικά στην προσφορά της προς την Εκκλησία. Προσευχόμαστε είπε, για την υγεία σου και την πνευματική σου ευημερία.
Ο υπερήλικας που καθημερινά μετράει τις
μέρες του ταξιδιού προς το άγνωστο γίνεται
υπερευαίσθητος και ευάλωτος…. εύκολη λεία
για καλά εκπαιδευμένα αρπακτικά …..
Ο άνθρωπος με τα πολλά περισσεύματα θα
πρέπει να τακτοποιεί τις υποθέσεις του πριν
να φθάσει στα βαθειά γεράματα όταν το
πνεύμα είναι λειτουργικό και κατακάθαρο διότι
συμβαίνει αυτό που είπαν οι Αρχαίοι μας
πρόγονοι και που θα ισχύει όσο θα υπάρχουν
άνθρωποι: “ κακόν το γήρας ου γαρ έρχεται
μόνο”. Η πολυτέλεια, η χλιδή και το νενίκησάσαι
Σολομώντα , από κοσμοκράτορες καταντήσαμε
οι φτωχομπινέδες της Ευρώπης . Ο Μεγάλος
Δάσκαλος του Γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πεί:
“ Εάν οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες , τα χρήματα που ξόδευαν για τους περικαλείς ναούς και τα
μοναστήρια τα ξόδευαν για την ΠΑΙΔΕΙΑ του
Ελληνικού Λαού το Ελληνικό Έθνος δεν θα
υποδουλώνετο ποτέ”.
Αναρωτήθηκε κανένας πόσα στοιχίζουν τα σούρτα
φέρτα ( ταξίδια) των κορωνοφόρων ; , αναρωτήθηκε κανένας πόσο στοίχισε η Αυτοκρατορική επίσκεψη με την τεράστια κουστωδία , του Αρχιεπισκόπου στο Άγιο Όρος; η μήπως έμαθε κανένας τον σκοπό της επίσκεψης;.
Είναι ντροπή μας , μια τεράστια και οικονομικά
εύρωστη Ομογένεια να μην έχουμε ένα δικό μας
Πανεπιστήμιο;, η δεν είναι ντροπή οι εκπαιδευτικοί μας να λαμβάνουν μισθούς πείνας; ,
δεν είναι ντροπή ακόμη να μην υπάρχει ένας Πανομογενειακός λογαριασμός με πολλά εκατομμύρια όπως αυτός της ηγεσίας των 100 που
κοντρολάρει η Εκκλησία για την Εκκλησία που
κατασπαράζει τις κοινότητες με τις ετήσιες συνδρομές και όχι μόνον…Ένας τέτοιος λογαριασμός με σωστή οργάνωση και σωστούς
διαχειριστές θα μπορούσε να γίνει ένας πολύ δυνατός μοχλός για πολλά θέματα, εθνικά , εκπαιδευτικά και αρωγής σε δυνοπαθούντες και να
πάψουμε να συμπεριφερόμεθα σαν ζητιάνοι κάθε
φορά που αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα ακόμη και αυτήν την παρέλαση.
Κατά τα άλλα σήμερα θα ξελαρυγκιαστούμε όλοι
να ψάλλουμε το: “ Τις Θεός Μέγας ως ο Θεός
ημών . Συ ει ο Ο Θεός ο ποιών θαυμάσια μόνο .
Θα μας βλέπει , θα γελά για την ανοησία μας και θα κλαίει για την υποκρισία μας.
Σήμερα το πρωί ανοίγοντας τον υπολογιστή μου
ήταν σαν να άνοιξα ένα παράθυρο που δρόσισε
την σκέψη μου και ενώ κίνησα για κάπου αλλού …
με οδήγησε σε τούτο το μονοπάτι.
Συνέβη αυτό που τραγουδούσε ο αγαπημένος μου
τραγουδιστής Αντώνης Καλογιάννης.
“ Εμείς γι’αλλού κινήσαμε κι’αλλού η ζωή μας πάει”.