ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο καιρός εκείνη την ημέρα ήταν βροχερός και όπως το ήθελε η παράδοση οι νέοι του Τάρπον Σπρινγκς, περίμεναν να πάρουν την ευλογία έξω από το ναό και κατόπιν να ακολουθήσουν την πομπή για το Bayou, όπου μόλις ο Αρχιεπίσκοπος έριχνε τον Σταυρό θα έπεφταν από τις βάρκες για να τον πιάσουν. Ο πρώτος που θα εύρισκε μέσα στο νερό τον Σταυρό θα ήταν και ο τυχερός της χρονιάς.
Η διαδικασία ήταν λίγο -πολύ γνωστή στους παριστάμενους.
Εκείνη την χρονιά όμως στην τελετή του Καθαγιασμού των υδάτων, δεν παρέστη ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά στην θέση του χοροστάτησε ο αείμνηστος Επίσκοπος Αμφιπόλεως Σίλας.
Τελικά, τον Σταυρό βρήκε και ανέσυρε ένας νεοφερμένος δύτης από την Κάλυμνο, ο άνθρωπος που λίγα χρόνια αργότερα, έγινε διάσημος και παρήλασε διαδοχικά από διάφορα τηλεοπτικά σόου, μεταξύ των οποίων το σόου του Joe Franklin και του David Letterman.
O 23χρονος νεαρός, ονομαζόταν Εμμανουήλ Καμαράδος και δεν άργησε το όνομα και η φωτογραφία του να κοσμήσουν τις σελίδες του τοπικού Τύπου, όπως η εφημερίδα «Tampa Tribune», η εφημερίδα «St. Petersburg Times» και το περιοδικό «The Ahepan», που δημοσίευσε το σχετικό ρεπορτάζ τον Φεβρουάριο του 1962.
Ο τότε λαθραίος νεαρός, είχε μόλις γνωρίσει τα φώτα της επικαιρότητας, μη γνωρίζοντας τί θα επακολουθούσε, αφού τα επόμενα 60 χρόνια κύλησαν σαν ένα κινηματογραφικό έργο και η καριέρα του εκτοξεύθηκε στα ουράνια, όπως συνηθίζεται να λένε στον χώρο της λεγόμενης showbiz.
Έτσι και ενώ όλοι στο Τάρπον Σπρίνγκς μιλούσαν για το γεγονός ότι την ημέρα των Θεοφανείων έβρεξε, μετά από 59 χρόνια, οι δημοσιογράφοι είχαν σταθεί στο γεγονός ότι ο νεαρός που έπιασε τον Σταυρό ήθελε να ασχοληθεί με το επάγγελμα του ταχυδακτυλουργού.
Όπως κι έγινε. Μόνο που κανείς δεν αμφισβήτησε το γεγονός ότι ο δύτης που κατάφερε να βρει πρώτος τον Σταυρό και να πάρει κατόπιν την ευλογία της Εκκλησίας, το έκανε με απόλυτα διαφανή τρόπο, χωρίς τρικ ή άλλες αμφιλεγόμενες ενέργειες.
Πολύ αργότερα, ο Καμαράδος έκοψε το επίθετο σε «Καμάρρ» με δυο «ρ» και πλέον έγινε ένας από τους διασημότερους «μάγους» στην Αμερική.
Η ανάμνηση όμως της ανάδυσης του Σταυρού τον συνοδεύει μέχρι σήμερα, όπως και όλους όσους τον διαδέχθηκαν στον κατάλογο των νικητών.
Είναι μια στιγμή που κανείς δεν ξεχνά και φαίνεται ότι η ευλογία της Εκκλησίας δίνει «φτερά» στα όνειρα των νεαρών που μετέχουν ως δύτες στην διαδικασία αυτή.
Άλλωστε, αν τύχει να πας μια φορά στο Τάρπον Σπρίνγκς οι σκηνές από την όμορφη αυτή τελετή χαράζονται τόσο έντονα στην μνήμη σου, ώστε κάθε χρόνο να αναπολείς την εμπειρία αυτή.
Ίσως για αυτό αν είσαι κάτοικος της Φλόριδα χωρίς να είναι απαραίτητο να έχεις ελληνική καταγωγή, είναι αναγκαίο να επισκεφτείς έστω και μια φορά το Τάρπον Σπρίνγκς και αν είναι δυνατόν, να το συνδυάσεις με την ημέρα της τελετής της Κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού, δηλαδή στις 6 Ιανουαρίου.