Πληθαίνουν οι μαρτυρίες για «μπούλινγκ» από καλλιτέχνες που ζουν σήμερα στην Ομογένεια

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Το Facebook «βούηξε» αυτές τις ημέρες απο μαρτυρίες νέων καλλιτεχνών, μετά και από τις καταγγελίες για «μπούλινγκ» σε ηθοποιούς στην Ελλάδα.

Δύο σημαντικές περιπτώσεις κατέγραψαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα οι «Αναμνήσεις», λίγες μόνο ημέρες από την καταγγελία της γνωστής ηθοποιού Ζέτας Δούκα κατά του γνωστού ηθοποιού και σκηνοθέτη Γιώργου Κιμούλη, για άσκηση ψυχολογικής βίας.

Η γνωστή και καταξιωμένη ηθοποιός Άννα Τσουκαλά, που εδώ και χρόνια είναι κάτοικος Νέας Υόρκης και έχει πάρει μέρος σε θεατρικές παραστάσεις και άλλες εκδηλώσεις, περιγράφει με μελανά χρώματα τις περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης, που βίωσε όταν εργαζόταν στην Ελλάδα.

Η περιγραφή της για τις συνθήκες που βίωνε κόβει την ανάσα.

Η Άννα Τσουκαλά με αφορμή και τις αναρτήσεις της φίλης της, Ελένης Καραντώνη, ότι «η Άννα (που έχει συμμετοχές σε τηλεοπτικά σήριαλ και θεατρικές παραστάσεις – έπαιξε την κυρά Φροσύνη και την Μελέκ) κατήγγειλε επανειλημμένα τις συνθήκες αυτές, αλλά δεν βγήκε κανείς να την υπερασπιστεί».

Η ίδια σημείωσε ότι το 2007 η υγεία της κλονίστηκε από όλα όσα πέρασε. Είχε κληθεί σε διάφορες εκπομπές της τηλεόρασης, όπως του Κώστα Χαρδαβέλα, (με τίτλο: «Ανεξήγητα Φαινόμενα» στο κανάλι «Σταρ») και του Μάκη Τριανταφυλόπουλου (τότε είχε εκπομπή στο κανάλι «Άλτερ», για να καταγγείλει τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης που βίωσε ως εκείνη την στιγμή και όπως λέει άλλες κόπηκαν και δεν μεταδόθηκαν κι άλλες σταμάτησαν να μεταδίδονται λίγο αργότερα.

Ήμουν, σημειώνει η κ. Τσουκαλά, εφιάλτης για αυτούς, διότι έλεγα την αλήθεια.

Είχε μάλιστα πει τότε: «Φωτιά να πέσει να τους κάψει όλους αυτούς που λένε…Εάν δεν κοιμηθείς μαζί μου δεν θα πάρεις τον ρόλο. Και επεσήμανε ακόμα: «ότι το λένε πολύ πιο χυδαία και το πράττουν (δηλ. Σου επιτίθενται)!!!».

Όπως ανέφερε η κ. Τσουκαλά, όλες αυτές οι καταγγελίες της στέρησαν χρόνια από την ζωή της, «με 10 χρόνια κατάθλιψης, γεμάτη από σκοτεινά μονοπάτια που χάθηκα πολλές φορές!!!»

Αλλά, καταλήγει: Δόξα τω Θεώ η αυλαία δεν έπεσε ακόμα και τα φώτα δεν σβήσανε».

Στην συνέχεια της αναφοράς της, η κ. Τσουκαλά επισημαίνει την μεγάλη βοήθεια και συμπαράσταση που συνάντησε εδώ, από συναδέλφους της καλλιτέχνες, την ώρα που η ίδια διψούσε για συμπαράσταση, έπειτα από την «θανατική καταδίκη» όπως την περιγράφει.

Δεν παραλείπει δε να ευχαριστήσει τους αληθινούς, πραγματικούς ανθρώπους που την βοήθησαν να παραμείνει στην Αμερική.

Μέσα σε όλα, όπως σημειώνει, αναγκάστηκε φεύγοντας από την Ελλάδα να βγάλει ναυτικό φυλλάδιο ταξιδεύοντας με πλοίο για την Ανταρκτική.

Επιστρέφοντας στο σήμερα η κ. Τσουκαλά επεσήμανε ότι εδώ γνώρισε τον λατρεμένο συζυγό της (τον ταλαντούχο πιανίστα Γρηγόρη Ποστ) και πέρασε με επιτυχία τις εξετάσεις εισόδου στην σχολή Julliard.

Ένα ακόμη δείγμα παρενόχλησης…

Η δεύτερη περίπτωση έρχεται να επιβεβαιώσει τις συνθήκες που επικρατούν στο «σταρ σύστημα» της Ελλάδας.

Η καλλιτέχνης και ηθοποιός Ελεάνα Φιλοκαλιώτη με εκτενή αναφορά στο FB μιλάει για την αποφασή της να δοκιμάσει να κάνει καριέρα στην Αμερική, έχοντας στο μεταξύ προσπαθήσει από μικρή να αναδειχθεί ως ηθοποιός και στην Ελλάδα.

Η ίδια επεσήμανε στην αναφορά της:

«Ναι, έχω υπάρξει κι εγώ θύμα ψυχολογικής και λεκτικής βίας. Και παραλίγο σωματικής».

Και ήδη, συμπληρώνει, μόνο που ανακαλώ το περιστατικό σφίγγεται το στομάχι μου».

Αφού λοιπόν περιγράφει το τι βίωσε η Ελεάνα εξηγεί:

«Ημουν πολύ μικρή. Και με όλες τις θεωρίες περί σκληρής μάθησης όλα αυτά τα θεωρούσα κομμάτι της σκληρής «αιματηρής» διδασκαλίας που μας λέγανε ότι οφείλουμε να περάσουμε».

Είναι χαρακτηριστικό ότι η ίδια (όπως όλοι οι ηθοποιοί, γράφει) παίζουμε με τα όρια μας.

«Εγώ», προσθέτει, «θυμάμαι ακόμα πως ψάχνοντας τον ήχο μιας κραυγής, για να μην καταλάβω, να την νιώσω πως θα βγει από έγκατά μου βούτηξα Φλεβάρη μήνα στην θάλασσα για να δω πως θα αντιδράσει το σώμα και πως θα ουρλιάξει…»

Σε άλλο σημείο της μακροσκελούς αναφοράς της η Ελεάνα εξηγεί για την ως τώρα στάση της.

Όχι στο δάκρυ και το αίμα της βίας από όποια μορφή κι αν προέρχεται αυτή.

Όχι στην σεξουαλική κακοποίηση ή υπονούμενα.

Όχι στην λεκτική βια.

Όχι στο να ακούς τόσες βρισιές για σένα και το οικογενειακό σου περιβάλλον…

Όσο για εκείνους που αποκαλούν τον καλλιτεχνικό χώρο «ζούγκλα» η ίδια σημειώνει ότι δεν συμφωνεί με τον χαρακτηρισμό και πιστεύει ότι είναι από τους πιο ευαίσθητους, φωτεινούς και μαγικούς.

Το κακό, σημειώνει, ξεκινάει από την ακρόαση, όπου φαίνεται ποιος είναι, τι είναι ο άνθρωπος, πως σε αντιμετωπίζει και πώς σέβεται τον χρόνο σου.

Θυμάται μάλιστα, την πρώτη της ακρόαση στο Broadway, όπου μεταξύ άλλων στο πάνελ ήταν και μια γυναίκα τόσο θετική και χαρούμενη που της πήρε (από πάνω της) όλο το άγχος. Στο τέλος την επαίνεσε για την ερμηνεία της.

Δεν θα αλλάξει κάτι σε μια νύχτα, σημειώνει προς το τέλος της αναφοράς. Αλλά, σίγουρα, συμπληρώνει, «ένα σύσσωμο κύμα σα γροθια θα είναι απέναντι από κάθε…στόμα έτοιμο να εκραγει, από κάθε χέρι έτοιμο να χτυπήσει». «Ας είμαστε», ευελπιστεί, «η γενιά που θα αφήσει αυτό πίσω της».

Στην πιθανή ερώτηση δε, που μπορούν να απευθύνουν κάποιοι, «γιατί τώρα;», η ίδια απαντά: «Γιατί το αύριο μας θα είναι αλλοιώς. «γι’ αυτό τώρα»

#metoo

#metoomovement